جیوه پس از فرآیند خنک کننده کوچک می شود و پیش بینی های انقباض تحقیقاتی جدید را ایجاد می کند.
به گفته ایزنا ؛ شواهد نشان می دهد که از زمان تشکیل آن در حدود 1.5 میلیارد سال پیش ، جیوه با کاهش گرما به طور مداوم کاهش یافته است و کمی مانند یک مشاهده پخته شده یا کیک پنیر کمی خنک شده است. خرابی سطح سنگ سیاره را می شکند تا با انقباض مداوم سازگار شود.
با توجه به فضا ، با مشاهده چگونگی ایجاد خطاها بخشی از سطح جیوه ، محققان می توانند تخمین بزنند که از زمان جیوه چقدر کوچک بوده است. با این حال ، تخمین های قبلی بسیار گسترده بوده و نشان می دهد که شعاع جیوه به لطف خطاهای خنک کننده حدود یک تا هفت کیلومتر کاهش یافته است.
برای حل این گسترش ، محققان از یک روش جایگزین برای تخمین انقباض ناشی از خنک کننده در جیوه استفاده کردند.
تمام تخمین های قبلی مبتنی بر طول عمودی و پیش زمینه سطوح بالا است ، اما بسته به تعداد خطاهای موجود در مجموعه داده ، پیش بینی های مختلف انقباض را ارائه داده اند. در مقابل ، محاسبات روش جدید به تعداد خطاها بستگی ندارد. درعوض ، اندازه گیری می کند که بزرگترین خطا در مجموعه داده ها باید تطبیق یابد ، سپس اثر را برای تخمین کل انقباض می ترساند.
محققان از یک روش جدید برای تجزیه و تحلیل سه مجموعه داده خطای مختلف استفاده کردند: یکی شامل 2 خطا ، یک 2 خطا و دیگری تنها 2 خطا. صرف نظر از استفاده از مجموعه داده ها ، آنها دریافتند که روش های آنها حدود دو تا 2.5 کیلومتر انقباض تخمین می زند. محققان نتیجه گرفته اند که شعاع این سیاره از زمان تشکیل جیوه شعاع سیاره می تواند با 0.5 تا 2.5 کیلومتر کاهش یابد و نتایج پیش بینی های انقباض اضافی قبلی را که ممکن است در اثر خنک کننده غیر از خطا ایجاد شود ، ترکیب کند.
پیش بینی های جدید می تواند به درک تاریخچه حرارتی طولانی مدت جیوه کمک کند. در عین حال ، نویسندگان استدلال می کنند که از همین روش می توان برای بررسی سایر اشیاء سیاره ای تکتونیکی مانند مریخ ، مریخ استفاده کرد.