شهرهای قابل پیاده‌روی، حلقه‌ای مهم در ارتقای کیفیت زندگی مردم، نه تنها حرکت فیزیکی را تسهیل می‌کنند، بلکه با ایجاد فضای مناسب برای تعاملات اجتماعی، سلامت روحی و جسمی را تقویت می‌کنند. با افزایش آلودگی هوا، ترافیک و مشکلات مرتبط با سبک زندگی مدرن، اهمیت این فضاها بیشتر شده است. بر اساس گزارش سازمان جهانی بهداشت (WHO) تقریباً 95 درصد از جمعیت جهان در مناطقی زندگی می کنند که آلودگی بیش از حد هوا دارند و این نه تنها بر سلامت جسمی تأثیر می گذارد بلکه باعث افزایش بیماری های روانی نیز می شود.
به گزارش ایمنا، حقیقت این است که پیاده روی به عنوان یک فعالیت طبیعی و ساده می تواند تاثیر بسزایی در ارتقای سلامت جامعه و بهبود رفاه شهری داشته باشد. تحقیقات نشان می دهد که پیاده روی منظم می تواند خطر بیماری قلبی، دیابت و افسردگی را تا 30 درصد کاهش دهد. علاوه بر این، طبق یک مطالعه قابل اعتماد، افرادی که حداقل 7000 قدم در روز برمی دارند، سلامت بهتری دارند و عمر طولانی تری دارند. سرمایه‌گذاری در مناطق قابل پیاده‌روی و تشویق به فعالیت‌های بدنی می‌تواند تأثیرات مثبتی در بهبود سلامت جسمی و روانی افراد داشته باشد.
یکی از مدل هایی که این تاثیرات مثبت را به خوبی نشان می دهد، استراتژی استیو جابز است که از راه رفتن در خیابان های کوپرتینو برای برقراری ارتباط موثر با کارمندانش استفاده می کرد. این استراتژی فضای غیررسمی و خلاقانه ای را برای گفتگو ایجاد می کند و منجر به تأمل، درون نگری و خلاقیت در بسیاری از کارکنان می شود. پیاده روی فرصتی عالی برای اکسیژن رسانی به مغز و آوردن ایده های خلاقانه به ذهن فراهم می کند.
سازمان های مختلف مزایای پیاده روی در محل کار را می شناسند و بر این فعالیت بدنی به عنوان بخشی از شیوه های مدیریتی خود تاکید می کنند. ابزارهایی مانند WalkingTalking به طور خاص برای آوردن جلسات به منطقه پیاده روی طراحی شده اند و به کارمندان اجازه می دهند در حین راه رفتن بحث و تبادل نظر کنند. هنگامی که کارمندان در حین راه رفتن درگیر بحث می شوند، سطح استرس کاهش می یابد و سطح انرژی افزایش می یابد و در نتیجه جریان خلاقیت راحت تر و فرآیند جذاب تری برای کارکنان ایجاد می شود.
علاوه بر مزایای این مدل پیاده روی برای سلامت فردی، نقش مهمی در بهبود سلامت عمومی و پایداری محیطی نیز دارد. به طور طبیعی با کاهش نیاز به فضاهای اداری پرهزینه و پر انرژی، از جمله اتاق‌های جلسه دارای تهویه مطبوع، ردپای کربن کسب‌وکارها را کاهش می‌دهد. به طور کلی محیط‌های قابل پیاده‌روی با تشویق به فعالیت‌های بدنی و ایجاد فضای مناسب برای تعامل اجتماعی به افزایش کیفیت زندگی در شهرها کمک می‌کنند و بر این اساس، طراحی شهرهایی که پیاده‌روی را تسهیل می‌کنند به یک ضرورت برای جوامع مدرن تبدیل شده است.
علم پیاده روی و تاثیر آن بر سلامت روان
مطالعه‌ای که چند سال پیش توسط محققان دانشگاه‌های مختلف چین انجام شد، ارتباط قوی بین سلامت عاطفی و روانی افراد و میزان پیاده‌روی آنها را نشان داد. نتایج این مطالعه نشان داد افرادی که به طور منظم پیاده روی می کنند نسبت به افرادی که این فعالیت را انجام نمی دهند از سلامت عاطفی بهتری برخوردار هستند و مدت زمان پیاده روی به اندازه تداوم آن اهمیت ندارد. به عبارت دیگر، واکرهای روزانه در هر محیط شهری بهتر از واکرهای گاه به گاه عمل می کنند.
اگرچه برخی مناطق ممکن است برای پیاده روی مساعدتر باشند، اما محققان دریافتند که حتی افرادی که در محله‌های کثیف‌تر زندگی می‌کنند می‌توانند با پیاده‌روی مداوم به نتایج سلامت عاطفی مثبتی دست یابند. گروهی از محققان دانشگاه های بریتانیا و استرالیا برای تحلیل و بررسی نتایج این تحقیق و چندین مورد مشابه در این زمینه مطالعه جامعی انجام دادند که نتایج این مطالعه را تایید کرد. شواهد علمی فزاینده ای در مورد مزایای سلامت روان پیاده روی، از جمله کاهش علائم اضطراب و افسردگی وجود دارد، اگرچه محققان هشدار می دهند که در مطالعات و زمینه های تحقیقاتی به بهبودهایی نیاز است.
شهرهای قابل پیاده روی
تحقیقات علمی نشان می دهد که طراحی فضاهای شهری و ارتباط آن با سلامت روان ساکنان شهری بر کیفیت زندگی افراد تأثیر بسزایی دارد. پیاده روی علاوه بر فواید جسمی، فواید ناملموس زیادی نیز دارد، مانند بهبود تصمیم گیری و پاکسازی ذهن که در دنیای تجارت بسیار ارزشمند است. پیاده روی می تواند به افزایش خودآگاهی شما کمک کند و تأثیر مثبتی بر نحوه کنار آمدن با چالش های روزانه داشته باشد.
بسیاری از شرکت های بزرگ فناوری در حال طراحی مناطق پیاده روی مانند پارک های سبز و مسیرهای پیاده روی در دفتر مرکزی خود هستند تا از مزایای مهم پیاده روی در افزایش بهره وری کارکنان خود بهره مند شوند. به عنوان مثال، کلاوس شواب، بنیانگذار مجمع جهانی اقتصاد، تیم های خود را به حومه ژنو می برد تا در حین راه رفتن، راه حل های خلاقانه ای برای مشکلات پیچیده بیابند.
مطالعه ای که در دانشگاه هنگ کنگ انجام شد نشان داد وقتی افراد با هم راه می روند، حرکات آنها هماهنگ است و این هماهنگی به شکل گیری پیوندهای عاطفی کمک می کند. با هر مرحله آنها درک مثبت تری از یکدیگر به دست می آورند و می توانند ایده های پیشنهادی را با یکدیگر بحث کنند. پیاده روی فرصت هایی را برای تقویت پیوندهای تیمی، توسعه مهارت های عاطفی و ارتقای رفاه عمومی در همه سطوح فراهم می کند. به تیم‌ها و مدیرانشان کمک می‌کند تا عادات و شیوه‌هایی را که همکاری مؤثر، سلامتی و همسویی با اهداف تیم را ارتقا می‌دهند، با هم ترکیب کنند.
درک ارزش پیاده روی اولین قدم در ایجاد عادت راه رفتن در جامعه است، سپس دانش به عمل تبدیل می شود و این فعالیت به عنوان بخشی طبیعی از زندگی روزمره افراد یکپارچه می شود. ایجاد زیرساخت برای حمایت از این تغییرات نقش اساسی در ایجاد انگیزه در افراد برای خروج از خانه یا محل کار و شروع به راه رفتن دارد و فناوری ممکن است برای دستیابی به این هدف کلیدی باشد. موسسه فناوری و نوآوری اروپا (EIT) راه حل های نوآورانه ای را برای تشویق این تغییر عادت ایجاد کرده است. اپلیکیشن های موبایل یکی از آنهاست. این برنامه به کاربران کمک می کند تا مهارت های عاطفی و اجتماعی خود را بهبود بخشند و در عین حال به عنوان راهنمای انجام جلسات پیاده روی موثرتر عمل می کند.
پتانسیل پیاده روی در ارتقای تعاملات اجتماعی
اهمیت طراحی شهری در ایجاد عادت به پیاده روی و تدوین استراتژی هایی مانند بحث تیمی در حین پیاده روی را نمی توان انکار کرد. ایجاد مناطق سبز که به عنوان راه حلی مطمئن در مبارزه با بحران های بزرگ اقلیمی شناخته می شود، نقش مهمی در بهبود سلامت جسمی و روانی ساکنان شهر دارد. در شهر قابل پیاده‌روی، مردم در برنامه‌ریزی شهری در اولویت هستند و فرصت‌های زیادی برای دور شدن از خانه و وسایل نقلیه و گشت و گذار در شهر با پای پیاده دارند.
توسعه شهرهای قابل پیاده‌روی برای انجام وظایف روزانه ضروری است. آرام سازی جاده ها و ایجاد مسیرهای پیاده روی در مناطق شهری منجر به کاهش ترافیک، آلودگی صوتی و انتشار گازهای گلخانه ای می شود و در عین حال تحول شهری فعال تر را تشویق می کند. سبک زندگی در بین شهرنشینان اعمال این تغییرات باعث می شود افراد بتوانند برای مدت طولانی پیاده روی کنند و در نتیجه شهر و ساکنان آن از مزایای این سبک زندگی بهره مند شوند.
شهرهای قابل پیاده روی با راه حل های نوآورانه
25 سال پیش، شهر پونته ودرا اسپانیا 500 جای پارک را از مرکز شهر حذف کرد و با اعمال محدودیت سرعت در خیابان هایی که تردد در آنها مجاز بود، آن را به یک خیابان عابر پیاده تبدیل کرد و فضای شهر را به عابران پیاده بازگرداند. با اجرای این اقدامات، تعداد مرگ و میر ناشی از حوادث رانندگی به صفر رسید و پیشرفت های چشمگیری در بهداشت، محیط زیست و پایداری حاصل شد. به طوری که در سال 2014 سازمان ملل پونته ودرا را راحت ترین شهر برای زندگی در اروپا اعلام کرد.
شهر بندری گنت یکی از بدون ترافیک ترین شهرهای بلژیک است که در سال 1996 طرحی را برای تبدیل 25 هکتار از مرکز شهر به منطقه عاری از خودرو اجرا کرد. این بزرگترین مرکز تاریخی بلژیک بدون خودرو است و تغییر سبک زندگی در این شهر نتایج قابل توجهی در کاهش مشکلات زیست محیطی مانند آلودگی هوا و ترافیک سنگین داشته است.
بینیس شهری کوچک و تاریخی در اسلواکی است که با ایجاد زیرساخت های پیاده روی، اجرای برنامه های نوآورانه و گسترش فعالیت های فرهنگی و اجتماعی و همچنین جاذبه هایی مانند قلعه بینیس و مناطق سبز، فضایی آرام و زیبا را برای ساکنان و گردشگران فراهم کرده است. فضای باز ساکنان را تشویق می کند تا راه بروند و با جامعه تعامل داشته باشند.
کالف همچنین یک شهر کوچک تاریخی در آلمان است که به دلیل تلاش‌های نوآورانه‌اش برای ترویج پیاده‌روی شهرت دارد. یکی از ابتکارات هیجان انگیز شهر ایجاد مسیرهای پیاده روی هوشمند با تابلوهای دیجیتال و تعاملی است که به مسافران اجازه می دهد تا دانش گسترده ای از مکان های دیدنی، تاریخ و فرهنگ محلی به دست آورند. شهرداری کالف رویدادهای فرهنگی و ورزشی را در این مسیرها برگزار می کند تا پیاده روی را از یک فعالیت بدنی به یک تجربه اجتماعی و فرهنگی تبدیل کند.
