به گزارش انتخابتو، رئیس اداره میراث فرهنگی تاریخی اداره کل موزه های کشور وی می گوید: این دیدگاه وجود دارد که در اغلب موارد وقتی مردم با اثری مواجه می شوند، آثار کشف شده را متعلق به خود می دانند و انتظار دارند که از آن بهره ببرند، متاسفانه مانند آنچه در دهه 80 بر اثر سیل در جیرفت رخ داد. شهروندان پس از کشف برخی از مقبره های باستانی برای برداشتن آثار تاریخی به منطقه هجوم آوردند و با وجود حضور نیروهای انتظامی و امنیتی به دلیل شرایط اقتصادی مردم منطقه نتوانستند جلوی آنها را بگیرند. آنها معتقد بودند که کشف این آثار نعمتی از جانب خداوند است و ما نیز باید از آن بهره مند شویم. متأسفانه در آن سال محوطه باستانی جیرفت تخریب شد و بیشتر آثار به صورت قاچاق از کشور خارج شد. میراث فرهنگی به کشور بازگردانده شد.
محمدرضا زاهدی ادامه می دهد: افرادی که در دام خرید و فروش اجناس گرفتار شده اند زیرزمینی کسانی هستند که وضعیت مالی خوبی ندارند، اما در سطوح بالاتر و در رأس هرم افراد ثروتمندی هستند که وضعیت مالی خوبی دارند، این افراد از شرایط نابسامان اقتصادی سوء استفاده می کنند و افرادی را جذب می کنند که وضعیت مالی خوبی ندارد شرایط اقتصادی خوب است، افرادی را داریم که در ایران زندگی می کنند که گروه های اکتشافی غیرمجاز را برای حفاری در نقاط مختلف کشور می فرستند و اغلب آثار را به عنوان غارت می برند.
وی می گوید: در فتاوای برخی منابع آمده است که شخصی که اثر تاریخی پیدا می کند باید خمس آن را بدهد تا آن اثر متعلق به او باشد. اما حتی بدون فتوای امام، منظور از قول مرجع این نبود که این شیء را در جایی پیدا کرد، منظور ایشان فقط ملک شخصی بوده است، مثلاً یک کشاورز در حین کشاورزی ناگهان به یک شی تاریخی برخورد می کند، پس باید چنین باشد. اجازه ندهید تصور شود که ما می توانیم همه جا را کاوش کنیم. و هر چی پیدا کردیم خودمون با دادن خمس می تونیم بخریم البته به نظرم با فتوای امام این موضوع حل شده. تمام آثاری که در زیر زمین یافت می شود متعلق به مردم است و دولت مسئول تحویل، نگهداری و مدیریت این آثار است.
گردآوری شده از رسانه خبر آنلاین