زمانی که مغز انسان در مسیر زوال شناختی قرار می گیرد، علائم آن در نواحی مختلف ظاهر می شود و در حوزه های مختلف زندگی خود را نشان می دهد. جالب اینجاست که به گفته محققان، برخی از این علائم اولیه زوال شناختی می تواند در عادات روزانه فرد، از جمله رانندگی، نیز ظاهر شود. به عبارت دیگر، زمان سفر و انتخاب مسیر رانندگی ممکن است به نوعی نشان دهنده سلامت روانی آینده فرد باشد.
محققان دانشگاه واشنگتن به این نتیجه رسیدند که تمایل به رانندگی کمتر و تاکید بر استفاده از مسیرهای آشنا ممکن است نشان دهنده این باشد که راننده به مداخله زودهنگام نیاز دارد و ممکن است در خطر تصادف آینده باشد.
تشخیص این اختلال با تماشای رانندگی افراد
در این زمینه، به گفته محققان، داده های مربوط به رانندگی و همچنین سایر علائم به تشخیص این بیماری کمک می کند. تیم تحقیقاتی نشان داد که افزودن دادههای GPS خودرو به تستهای استاندارد برای سن، حافظه و سایر عوامل جمعیتشناختی، تشخیص دقیق زوال شناختی در افراد مبتلا به اختلال شناختی خفیف (MCI) را در 87 درصد موارد ممکن میسازد.
به گفته محققان، تشخیص زودهنگام رانندگان مسن در معرض خطر تصادف یک اولویت بهداشت عمومی است. با این حال، شناسایی افراد ناایمن در این مسیر دشوار و زمان بر خواهد بود.
گانش بابلال، محقق مغز و اعصاب، توضیح داد: ما دریافتیم که با استفاده از ردیاب جیپیاس، میتوانیم با دقت بیشتری نسبت به روشهای دیگر مانند سن، نمرات تستهای شناختی یا عوامل ژنتیکی مرتبط با آلزایمر، تشخیص دهیم که چه کسی مشکلات شناختی دارد.
در این مطالعه، محققان دادههای 56 فرد مبتلا به MCI را با 242 فرد بدون مشکلات شناختی و با شرایط جمعیتی مشابه با میانگین سنی 75 سال مقایسه کردند و نتایج آزمونهای معتبر حافظه، توجه، عملکردهای اجرایی و همچنین عادات رانندگی ثبت شده توسط خودروهای شرکتکنندگان را در یک دوره 40 ماهه پیگیری کردند. جالب توجه است که افراد مبتلا به MCI با در نظر گرفتن عواملی مانند سن، تحصیلات و خطر ژنتیکی آلزایمر، رفتارهای رانندگی متفاوتی را در طول زمان نشان دادند:
افراد مبتلا به این اختلال کمتر رانندگی میکردند، به مکانهای کمتری میرفتند، مسیرهای آسانتری را طی میکردند و کندتر میراندند.
با تجزیه و تحلیل ساده داده های رانندگی افراد، محققان توانستند تا 82 درصد از افراد مبتلا به MCI را به دقت شناسایی کنند. به گفته آنها، اگرچه ممکن است برخی از این رفتارها به دلیل خودتنظیمی ضعیف در سنین بالا باشد، اما ممکن است یک هشدار اولیه برای زوال شناختی نیز باشد.
بابلال ادامه داد: “مطالعه رفتارهای رانندگی روزانه یک روش کم هزینه، غیر سرزده و قابل اعتماد برای نظارت بر مهارت ها و عملکرد شناختی افراد است.”
اگرچه رانندگی یک کار ناخودآگاه به نظر می رسد، اما در واقع به قدرت ذهنی و هماهنگی بالایی نیاز دارد و به همین دلیل حواس پرتی هنگام رانندگی واقعا خطرناک است.
تست های جامع تری را اجرا کنید
در این زمینه، محققان قصد دارند فرضیههای خود را بر روی گروههای بزرگتر و متنوعتر آزمایش کنند و عوامل دیگری مانند نوع خودرو، منطقه جغرافیایی و شرایط پزشکی همراه را در مدلهای آزمایشی خود بگنجانند.
بابلال موضوع را اینگونه توضیح داد: با این روش احتمالاً می توانیم رانندگان در حال انقراض را سریعتر و قبل از تصادف یا در آستانه تصادف شناسایی کنیم. این موضوعی است که در شرایط فعلی معمولا پس از چنین اتفاقاتی یاد می گیریم. البته استقلال، حریم خصوصی و حق تصمیم گیری آگاهانه مردم باید رعایت شود و موازین اخلاقی رعایت شود.»