یک روزنامه نگار عباس عبدی در یک سرمقاله همجنسگرا نوشت: اهمیت یک خبر چیست؟ یکی از مهمترین آنها این است که این خبر غیر منتظره است. کدام یک از این اخبار بین این دو خبر و لغو کنسرت آقای شاجاریان در میدان آزادی ارزشمندتر بود؟
مطمئناً ، داشتن اخبار. از آنجا که غیر منتظره و بازگشت به مردم نشانه جدی بود. پیام لغو تکرار شده و به معنای چرخش در همان پاشنه است. این نشان می دهد که برخی از دارندگان قدرت به جای نگرانی در مورد تهاجم بیگانه و تجاوز به مردم ، از بازگشت به مردم می ترسیدند.
مشکل نه رفتارهای روسری و نه رفتارهای غیر طبیعی (زیرا چنین مشکلاتی باید در ورزشگاه آزاد رخ دهد) و این اثرات احتمالی مخصوص خیابان و مربع نیست. ایده مخالفت با کنسرت در حال پرواز با یک دستیار است. یک هاردینر داخلی و یک بال از جناح دوم زیردستان وابسته به خارجی هستند.
این دو بال در واقع یک جفت بال هماهنگ است که مردم را از زمین می برد و با دشمن روبرو می شود. کسانی که آنها را به عنوان دو گروه می بینند اشتباه هستند. زیرا مشارکت اصلی هر دو با این کنسرت مخالف بود. این یک بی اعتمادی و خصومت برای مردم ایران است. مشکل این کنسرت نه در موسیقی و نه در صفحه نمایش و نه چیز دیگری بود.
مشکل خیابان و عرصه عمومی بود. این دو بال مخالف حضور مردم در هر برنامه خیابانی صلح آمیز و شاد است. در حقیقت ، هرکدام در تلاشند تا خیابان را از عاملان تصرف کنند. هرکدام با هدف خود خشونت حملات هر دو حمله اربابان جنگ به ارائه و برگزارکنندگان این کنسرت کم و بیش شبیه بود. زیرا این دو بال هیچ ارتباطی با دیدگاه خود ندارند.
شهردار تهران ادعا می کند که به وی در ورزشگاه آزاد اجازه داده شده است تا خودش را نشان دهد. اگرچه او هدف از آوردن و نمایش قدرت و وحدت ملت در عموم و عرصه آزاد را می داند ، اما تنها نیرویی است که بیشترین تأثیر را بر سیاست های بازدارندگی و دفاعی دارد و فقط رفتن به یک کنسرت هیچ معنای سیاسی و دفاعی ندارد.
مردم سالها در این برنامه ها بوده اند. اوزگور ، ورود و بلیط با هدف احیای شادی و خوشبختی هر گروه ، به ویژه پس از این جنگ ، تأثیر سیاسی و بازدارندگی برای ایران دارد و برای همه کسانی که نگاه بهتری در داخل دارند ، پیام باز است. ما سعی نمی کنیم جزئیات اقداماتی را که منجر به فسخ کنسرت توسط شهردار تهران و رادیکال شد ، وارد کنیم.
زیرا هیچ جزئیاتی لغو چنین برنامه استراتژیک را توجیه نمی کند. ترس از وجود مردم برای هر دو بال مخالف مشکل اصلی و انگیزه است و بقیه بهانه ای است. ما کاملاً اعتراف می کنیم که عمل او در میدان آزاد در حال تجربه مشکلات است ، اما فلسفه این برنامه بسیار فراتر از فلسفه بود و همه به دنبال مشکلات کوچک هستند. از آنجا که مشکلات برنامه های مشابه تحمل می شود.
اثرات مثبت و روانی این برنامه این است که در تصمیم نهایی نیازی به مداخله در مشکلات کوچک نیست و آنها باید از بین بروند یا تحمل و پذیرفته شوند. آقای شاجاریان در متن به خوبی پاسخ داد و نوشت: “این جلسات و تحقیقات که در آن چند روز برگزار شده است ، کاری است که باید قبل از پذیرش درخواست ما در دو ماه گذشته انجام شود.” بنابراین ، واضح است که یک رویکرد اتفاق می افتد و موانع و مشکلات کوچک فقط بهانه ای است.
ارسال پاسخ