فراستی «پدرخوانده» را هم از دست نداد: فیلم بد/ بدون هیجان

یخ زده










کل فیلم پر از شوک است، به خصوص صحنه های مهم. بنابراین تنش و تعلیق وجود ندارد. وقتی آدم بلد نیست فیلم درست بسازد، به جای تنش، شوک به جا می گذارد.



فیلم پدرخوانده اولین فیلم از سه گانه پدرخوانده که توسط کارگردان مشهور آمریکایی فرانسیس فورد کاپولا بر اساس داستانی به قلم ماریو پوزو در سال 1972 اقتباس شده است، قلب سینمادوستان را تسخیر کرده و برای دهه ها جزو فیلم های مورد علاقه اکثر سینمادوستان بوده است. چندی پیش مسعود فراستی منتقد سرشناس کشورمان در گفت و گو با همشهری با تمرکز بر سبک کارگردانی کاپولا، ارزیابی جالبی درباره این فیلم انجام داده است:

“فکر می کنم پدر خوانده فیلم بدی است. حالا به شما می گویم چرا این فیلم بد است. کل فیلم به خصوص صحنه های مهم آن پر از شوک است. به عبارت دیگر هیچ تعلیقی و تعلیقی وجود ندارد. وقتی واقعاً آدم بلد نیست فیلم بسازد به جای تنش شوک به جا می گذارد.”

لوکیشن دوربین هم خوب نیست، به آسمان می رود و از بالا عکس می گیرد که به نظر من شخصیت را تحقیر می کند. چون کاپولا دوربین را نمی شناسد. نکته منفی دیگر این است که در قسمت دیگری از فیلم کار غیر انسانی انجام می دهند تا جایی که می خواهند با فروکردن سر اسب یک نفر را بترسانند که این کار زننده است.

دوربین چه کار می کند؟ فریاد و فریاد آن شخص چگونه صاحب اسب را نشان می دهد؟

در قسمت دیگری از فیلم، پاچینو به رستورانی می رود و در آنجا یک نفر را می کشد و او اسلحه ندارد، بنابراین آنها به دنبال او هستند. او به سرویس بهداشتی رستوران می رود، در فلاش دنبال اسلحه می گردد و آن را پیدا می کند و می گوید میزانسن در این سکانس خیلی بد است.