هنگامی که کوهنوردان آلپ هنگام رسیدن به نصف به نصف می رسند ، در یک مرکز استراحت می کنند. با گذشت سالها ، صاحب تسهیلات فهمید که چیز جالبی است.
به گفته تابناک ، کوهنوردان وارد روستاهای تعطیلات می شوند و وقتی گرمای آتش را احساس می کنند و بوی غذا به بزرگان خود می رسد ، برخی از آنها جذاب و برای دوستانشان هستند ، “می دانم که می دانم و وقتی به قله برمی گردم.”
وقتی آنها در کنار آتش می نشینند و آواز می خوانند ، او جرقه ای از سلیقه های خود را می آموزد. در همان زمان ، بقیه گروه لباس خود را می پوشند و به سمت قله حرکت می کنند.
در ساعت بعد ، یک فضای شاد در کنار آتش وجود دارد و او در خانه کوچک و آرام اوقات خوبی دارد. با این حال ، بعد از گذشت حدود سه ساعت ، آنها استراحت می کنند و به پنجره می روند و به کوه ها نگاه می کنند و به دوستانشان نگاه می کنند که بی سر و صدا به قله صعود می کنند.
جو در این مرکز برای سکوت کشنده و غم انگیز تشییع جنازه خودش شادی و لذت می برد. آنها دریافتند که دوستان خود را به اجلاس می پردازند.
چه اتفاقی افتاد؟ آسایش موقتی پناهگاه منجر به اعتقادات وی در اهداف وی شد. این می تواند برای هر یک از ما باشد. آیا پناهگاهی در زندگی ما وجود دارد که مانع از رسیدن هدف ما به قله شود؟
زندگی از دو بخش تشکیل شده است: “قله ها و پناهگاه ها …”
یک پناهگاه ایمنی و راحتی وجود دارد ، تهدیدی برای زندگی شما ایجاد نمی کند ، بلکه برای تجربه خالص زندگی و صعود و صعود ، باید با دشواری قله روبرو شود و بر آن غلبه کند.