به گزارش انتخابتو، تیرماه سال 1403 رئیس پلیس پیشگیری پایتخت از دستگیری دو قاچاقچی عتیقه که قصد فروش مجسمه به ظاهر قدیمی را داشتند، اعلام کرد که این مجسمه دو هزار ساله است و فردی خریدار این مجسمه را از دلالان عتیقه به قیمت 200 میلیارد ریال (20 میلیارد تومان) فروخته بود.
ایسنا در خبری نوشت: با این حال بسیاری از باستان شناسان بر اساس عکس منتشر شده توسط پلیس از این مجسمه، قدمت مجسمه را زیر سوال بردند و تقلبی بودن مجسمه را پذیرفتند.
اکنون نظر کارشناسی تکمیلی شورای عالی وزارت میراث فرهنگی و کارشناسان آثار تاریخی اداره کل موزه ها جعلی بودن این اثر را تایید می کند.
بر اساس اسناد موجود در اختیار ایسنا، به دلیل تردید در تاریخ 27 مرداد 1403 این مجسمه، کارشناسان بناهای تاریخی و هیئت عالی تخصصی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی و رئیس ستاد کل نیروهای مسلح اداره موزه‌ها آن را به موزه فرش تهران منتقل کرد و در نتیجه نظریه‌های تکمیلی آن به شرح زیر بیان می‌شود: مجسمه نمایش داده شده در دوره معاصر با الهام از ویژگی های هنری و فنی دوره های مختلف تاریخی (هنر آشوری در بین النهرین و مردمان غرب زاگرس) ساخته شده است و هنرمند قصد داشته با کهنسالی جلوه ای کهن و تاریخی به آن ببخشد. بنابراین با توجه به موارد فوق الذکر (و موارد مکرر 566 مشخص شد که اثر مورد نظر تقلبی است (طبق قانون شماره 1) و ارزش ریالی آن بیش از 100 میلیارد ریال برآورد شده است. ریال یعنی معادل 10 میلیارد تومان.
همچنین کارشناسان محل ساخت این مجسمه را نامشخص دانستند، اما بررسی ها نشان می دهد که مجسمه در دوره معاصر ساخته شده و ارزش تاریخی ندارد.
همچنین در گزارش کارشناسی توضیح داده شده است که ارزش این اثر جعلی بر اساس این قانون (الحاقی 26/26) اغلب در رابطه با ماده 566 (تعزیرات و مجازات های بازدارنده) قانون مجازات اسلامی تعیین شده است. 1397/03) هرکس دارای نسخه تقلبی از آثار باشد، به جای اصل اثر، اثر فرهنگی-تاریخی ایرانی یا خارجی داشته باشد یا به قصد ارائه، قاچاق یا فروش آن را تبلیغ، حمل و یا مخفی کند. هرکس با علم به جعلی بودن اثری را خریداری یا خریداری کند به حبس از 91 روز تا 6 ماه و جزای نقدی محکوم خواهد شد. نظر کارشناسی از موسسه میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری اخذ و نصف ارزش اصل اثر جریمه خواهد شد. سازمان.
در تبصره 1 این قانون نیز آمده است: نمونه های جعلی، اشیاء ساخته شده در دوره معاصر و مشابه آثار اصیل فرهنگی-تاریخی از نظر نقوش، خطوط، اشکال، مصالح، اندازه، حجم و وزن در صورت وجود باید به صورت ارائه شوند اصالتاً آثار فرهنگی-تاریخی و سازنده یا فرهنگی نباید توسط سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری علامت متمایز از اصل حک شود.
در تبصره 2 قانون شماره 566 بارها تاکید شده است که اگر شی جعلی اصل نباشد ارزش آن توسط کارشناسان موسسه میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری تعیین می شود.
همچنین در تبصره 3 آمده است که اکتشافات موضوع این ماده به نفع موسسه میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری ضبط خواهد شد. حکم این تبصره شامل اقلامی است که قبل از لازم الاجرا شدن این قانون توقیف شده اند.
23332336
گردآوری شده از رسانه خبر آنلاین