محسن هاشمی و غلامرضا ظریفیان دو چهره سیاسی و فرهنگی هستند که پس از سخنرانی پزشکان در گفت و گوی خود به بررسی پیامدهای مخرب رفتار افراد و گروه های تندرو در فضای سیاسی و اجتماعی پرداختند. رئیس جمهور در بخشی از سخنان خود گفت: من مشکلات خارجی را حل می کنم، اما نگران اختلافات داخلی و تخریب هستم.
مشروح این گفتگو را به نقل از خبر اعتماد بخوانید:
محسن هاشمی: صدا و سیما به رفتار تخریبی تندروها ضریب می دهد
محسن هاشمی یکی از اعضای شورای مرکزی حزب سازندگی در گفت‌وگوی خود درباره سخنان دیروز رئیس‌جمهور درباره رفتارهای مخرب تندروها در کشور گفت: صحبت‌هایی که آقای بیزیم‌کیان به درستی درباره آسیب‌های افراط‌گرایی و افراط‌گرایی بیان کردند، موضوع جدیدی نیست و کشور بیش از ۴ سال بعد از پیروزی انقلاب در ایران از این رفتارها رنج می‌برد. رفتار افراطی و افراطی. ضربات و آسیب های جدی به کشور وارد کرده و روند همگرایی ملی را از بین برده است. اولین نمونه های این زیاده خواهی ها با ترور فرقان و خروج مهم ترین ظرفیت های کشور (از جمله آیت الله مطهری) از ایران آغاز شد و سپس گسترش اختلافات در فضای سیاسی و اقلیمی کشور منجر به از دست رفتن سرمایه های بسیاری شد.
هاشمی ادامه می دهد: بدترین شکل افراط گرایی در سال های اول انقلاب، بحث تاسیس سفارت آمریکا علیه دولت مهندس بازرگان بود که پس از این مدت برای مدت کوتاهی خشونت و رفتارهای افراطی در کشور کاهش یافت، پس از مدتی اختلافات سیاسی رخ داد و باعث شد تندروها فعال تر شوند. متاسفانه برخی از سیستم حکومتی در برخی موارد به افراط گرایان وسعت و نفوذ بیش از حد لازم می داد. این روند به ویژه به دولت‌های آیت‌الله هاشمی رفسنجانی و سید محمد خاتمی خسارات زیادی وارد کرد. متأسفانه این تندروها ادامه دارند و روزی نیست که تندروها موفقیت های دولت را زیر سوال نبرند و کشور را به حاشیه نبرند.
با اشاره به اینکه اگر قرار است معادلات داخلی و خارجی ایران حل شود، راه حل آن تفکر اعتدال گرایی مورد تاکید آیت الله هاشمی رفسنجانی است و می گوید: باید جلوی این تندروها گرفته شود، صدای واحدی در کشور ایجاد کردند و مردم را از کشورشان بیگانه کردند، متاسفانه گاهی برخی از افراد در نیروی انتظامی و این تندروهای دفاعی بیشتر به کانون های تندرو تبدیل می شوند. بی پروا و تبدیل شدن روز به روز فعال تر کار به جایی رسیده است که گروه های رادیکال به نهاد ریاست جمهوری توهین می کنند، آن را تخریب و هتک حرمت می کنند. از دولت دوم آقای روحانی، رئیس جمهور وقت به این جریان پرداخت! در دولت آقای رئیسی توهین ها به رئیس مجلس آقای کلیباف شد و بعد دوباره پزشکان در دولت کانون تخریب و توهین و توهین شدند. تهمت بیشتر است فعال این توهین ها و تخریب ها باعث شد رهبر انقلاب از پزشکان رئیس جمهور و عملکرد آنها انتقاد کنند. با مداحی های مکرر او آشکار می شود. اما تندروها نشان داده‌اند که به خواسته‌های رهبری توجهی ندارند».
هاشمی در پاسخ به سوال «اعتماد» پرسید: چرا هیاهوی تندروها تا این حد در فضای عمومی جامعه بازتاب دارد؟ وی به نقش صدا و سیما اشاره کرد و گفت: اساسا یکی از دلایل پر سر و صدا شدن این جریان حمایت رسانه ملی از آنها است که در گذشته نیز این روند به همین منوال بوده است و هرگاه رسانه ملی با تندروها همسو شود و صدای آنها را طنین انداز کند فریادهای این جریان بیشتر بازتاب می یابد و در واقع مشکل اصلی مردم به جای صدای ملت منعکس می شود تراز شده است با افراط گرایان و تبدیل به پایگاه رسانه ای آنها شده است.
وی در پاسخ به سوال دیگری مبنی بر اینکه چنین رفتاری چه ضرری برای کشور دارد؟ وی می گوید: کشور استعدادهای زیادی دارد، دولت های معتدل اصلاح طلب کارها را جلو بردند و دستاوردهای چشمگیری داشتند، اگر تندروها اجازه دهند، وضعیت اقتصادی کشور بهتر می شود، سرمایه گذاری، فرهنگ و… بهبود می یابد، شرایط اجتماعی هم بهتر می شود. اساساً همین افراط ها است که مردم را ناامید می کند. “وقت آن است که فکر کنیم.” ما با بررسی رفتارهای مخرب این افراط گرایان وضعیت کشور را ارزیابی خواهیم کرد.»
هاشمی در پایان به جنگ 12 روزه و لزوم حفظ وحدت ایجاد شده اشاره کرد و گفت: جنگ 12 روزه نیز نشان داد که اگر کشور به سمت وحدت ملی و وحدت عمومی حرکت کند، چقدر ظرفیت به وجود می آید. با این حال، پس از گذشت مدتی از جنگ 12 روزه، به نظر می رسد که کانون های افراط گرایی بازسازی شده و به نقش مخرب خود ادامه می دهند».
غلامرضا ظریفیان: با وجود اینکه این تندروها در اقلیت هستند اما می خواهند دیده شوند.
غلامرضا ظریفیان معاون علمی دولت اصلاحات در گفت‌وگو با هاشمی از منظری متفاوت و به تحلیل تبعات فرهنگی موضوع پرداخت و گفت: عرضه بداخلاقی‌های سیاسی حوزه‌ای چند وجهی است که بخشی از آن مربوط به حوزه‌های سیاسی و جریان‌های سیاسی (گروه‌های موجود در حوزه مدیریت) است و بخشی از آن به فعالیت‌های تندروها و متأسفانه در حوزه‌های اخیر اجتماعی و فرهنگی و غیره مربوط می‌شود. بیست سال است که وضعیت جامعه و کشور ایران به جای درک درست توسعه آن و درک تحولات در حال وقوع در عرصه نیازهای جدید، با جریانات سیاسی و فرهنگی مشخص، بی نشان، حاکم، غیرحاکم اما تأثیرگذار مواجه هستیم که بر طبل تجزیه طلبی و تهمت می کوبند. برخی از این تحرکات ناشی از عدم درک تحولات و برخی به دلیل تحولات در حال وقوع است. منافع برخی افراد و گروه ها و غیره. «در واقع نوعی وجود دارد تضاد منافع در این بخش».
ظریفیان یادآور می شود: اگر این تحولات اجتماعی و فرهنگی در جامعه، تغییر سبک زندگی درک و پذیرفته شود، این گروه های تندرو دیگر نمی توانند نقش بسزایی در پیشرفت کشور داشته باشند، اگرچه این تندروها در اقلیت هستند، اما می خواهند دیده شوند، این دیدگاه ها در دعواهای سیاسی شکل می گیرد، استفاده از اصطلاحات غلط، دوقطبی سازی، مسائل غیرضروری، مبالغه آمیز و غیره است. اخیراً آواز دارند سالهاست که وجود دارد.” مالي، سياسي، رسانه اي و غيره اين امكان را داشتند كه از اين ظرفيت ها بهره مند شوند. در عین حال دارای حاشیه ایمنی هستند و می توانند بدون نگرانی از پیگیری قانونی و قضایی اقدام کنند. در واقع، این رفتارهای غیرعادی هزینه قابل توجهی برای این جریان ها نداشت.
وی می‌گوید: این جریان در دهه‌های اخیر با مخالفت تندروها و نابودی آنها روبه‌رو بوده است، هر زمان که وحدت ایجاد شد، رضایت در بین مردم شکل گرفت، زمانی که دولتی در کشور روی کار آمد که بر اساس شرایط حاکمیتی برنامه‌ریزی می‌کرد، مطابق رضایت مردم تصمیم می‌گرفت، تغییرات نسلی، منافع ملی، تفرقه عمیق ایجاد می‌کرد. عبارات، تخریب، بی احترامی.” او علناً این تلاش ها را بی ارزش کرد. آنها با استفاده از ظرفیت بزرگ رسانه ای خود موانعی بر سر راه جنبش های اجتماعی و مدنی ایجاد کردند. آنقدر که جامعه دچار ناامیدی می شود».
ظریفیان در پاسخ به سخنان دیروز رئیس جمهور یادآور می شود: آقای پرشکیان به درستی بیان کردند که هرگاه مشکلی در کشور با سد سدید این تندروها حل شود، این تلاش ها بی ارزش می شود، تلاش برای حل مسائلی مانند فیلترینگ، حل مشکلات سیاست خارجی، بهبود شاخص های اقتصادی و… از جمله مواردی است که دولت به آن توجه می کند، به هر حال باید به آن توجه شود، به هر حال دولت باید به آن توجه کند. برای کار کردن.” زمانی که احساس می کنید این تلاش ها بیهوده است. تندروها فضای جامعه را توهین آمیز، بد دهن و ناامید می کنند. نتیجه این رویکردهای افراطی این تصور در جامعه است که مشکلات حل نمی شود. یکی از آثار خطرناک این دیدگاه این است که جامعه را با بیهودگی تلاش هایش مواجه می کند. کار به جایی می رسد که جامعه نسبت به اتفاقات پیرامون خود بی تفاوت می شود».
این تحلیلگر می‌گوید: فکر می‌کنم فرهنگ ایرانی، جامعه ایرانی، هوش ایرانی، استعدادهای ایرانی برای چنین رفتارها و رفتارهای خشن و بی‌فرهنگی مناسب نیست، این رفتار جنبه اقتصادی و سیاسی پیدا کرده است، حضور یک اقلیت خاص نگران منافع ملی، همبستگی ملی و بی‌تفاوتی جامعه نیست، در واقع تندروها نگران این نیستند که این روند کارایی نظام را بیشتر بخواند. جامعه به بسیاری از بیماری ها و آسیب ها شما را رو در رو ترک خواهند کرد. تداوم این شکست ها دشمن خارجی را امیدوار می کند و به او شهامت حمله می دهد. از این منظر رفتار تندروها خلاف امنیت ملی، ضد مردمی و منافع عمومی ملی ایرانیان است. به همین دلیل باید به آن رسیدگی شود.»