روه الله لاک علی آبادی ، امروز (یکشنبه ، 5 سپتامبر) در یک جلسه عمومی ، مجمع مشورتی اسلامی گفت: “یک ستاره می خواند و خرس محرمانه ، قلب و پیام های ما ، تبریک به ملت نجیب ایران و آستراخوه ، و سلام و احوالپان از رؤسای دورود و آسمنه ، چنین مأمورین فریالا ، چنین چیزی از قربانی ها و اشخاصی که از این دست و پا چرب ، چنین و اشخاصی است ، چنین و اشخاصی از قربانی ها ، چنین و اشخاصی از قربانی ها و اشخاصی که از این دست و پنجه نرم است ، چنین و اشخم پیامبر صدیق الموهماد و میرزا سادگ الموماماد.
به گفته ایلنا ، نماینده دورود و آزنا در شورای مشورتی اسلامی ، وی به نمایندگان خطاب کرد: “امروز ما بیش از هر زمان دیگری به اتحادیه احتیاج داریم و در هفته وحدت هستیم. با توجه به پرخاشگری آشکار رژیم صهیونیستی ، امروز به همدلی احتیاج داریم.
وی گفت: در جنگ 6 روزه ، مردم ما باهوش بودند و اگرچه آنها صلح و تعامل بودند ، اما آنها نشان دادند که از جنگ جنگ آگاه بودند. من از همه عزیزانشان می خواهم که از مردم یاد بگیرند و با مردم بایستند و با این وحدت مقدس و دفاع مقدس متوقف شوند.
آیا TIGO دارید؟! خرید سریع و غیر ضروری امروز
علی آبادی گفت: “متأسفانه ، در جنگ شش روزه ، همه فعالان سیاسی وحدت ، همدلی و دوستی ، محیط های کارخانه را رد کردند و به محیط های کارخانه بازگشتند ، قوه قضاییه را گرفتند و قوه قضاییه را گرفتند.
“امروز ، به عنوان یک رهبر خردمند ، او مطمئناً آب را در آسیاب دشمن می ریزد و در مقابل این واحد مقدس ایستاده است.
لاک علی آبادی تأکید کرد: متأسفانه ، لورستان سالها در وهله اول در شاخص بدبختی کشور بوده است و دلیل این مقامات بی احترامی است. مردم لورستان باید چه کاری انجام دهند تا بپذیرند که ما بخشی از این کشور بزرگ و بزرگ هستیم؟
وی ادامه داد: در دفاع مقدس 5 ساله ، ما 2 هزار شهید را به این کشور ارائه دادیم. شهید حاجج عاشار لندی فرمانده شهید HAC Morad Ali Farazmand’ın معلم. در جنگ شش روزه ، ما هر دو موشک را به یک جوان جوان رانا ارائه دادیم تا به قلب تل آویو ضربه بزند. مرد جوانی مانند یونس ماهرو باختیاری ، که هنوز قلب شهر را سوزاند و برای این جوانان لگد زد ، اما متأسفانه سهم لورستان از وجود مقامات در ایالت فقط لری و باختیاری را می پوشید. تعریف و ستایش کوهها فقط با وعده های مسخره.
البادی گفت: آب لورستان گرفته شد ، معادن غنی و گرانبهای لورستان برای ساخت کلانشهرها غارت شد ، اما سهم لورستان. امروز ، شما نمی خواهید در مورد لوراس ، زمان صحبت کردن و ستایش متحد تمام شده به ما بگویید. ما می دانیم که ما مال ماستیم. فرهنگ و اصالت ما در حال فریاد زدن صخره ها است. شما به این افراد فوق العاده در سریال خود توهین نمی کنید.
“امروز زمان و روز عمل در مورد آن است.” چرا فقط صحبت می کنی؟ به مدت 2 کیلومتر آسفالت ، یک مردم Doroud 5 سال در انتظار مسیر آزنا هستند. که والدین داغ فرزندان خود را در جاده نگه می دارند و جاده به سمت مرگ رفت.
لاک آلیبادی: “وزیر مردم و آزنا چقدر است ، شما باید بدانید که تکمیل این جاده ها یک ضرورت است.” متأسفانه ، در دهه های گذشته ، برخی از مردم و فروشندگان سیاسی تمام طول دو شهر را به خود اختصاص داده و جوانان این شهر را به ارمغان آورده اند. آقایان نمی خواهند کاری انجام دهند تا ما این کار را انجام ندهیم. چرخ را ترک نکنید.
“2 مگاوات Elektrik برای وزیر انرژی ، 4 کارگر آلیاژ Azna از طرف زنان و کودکان خجالت کشیدند و خجالت کشیدند.” فارسیت دورود برای همیشه با غفلت از بین رفت. صنایع غذایی گوهار 2 هکتار زمین و 2 هکتار طاقچه به دست آورد و امروز سفارش فولاد آزنا است. استیل در پنج سال گذشته هزاران میلیارد دلار هزینه کرده است ، اما متأسفانه همچنان در بوروکراسی اداری و قضایی شرکت می کند.
لاک علی آبادی گفت: “من یک بار با یک قوه قضاییه لمس و دلسوزانه تماس می گیرم تا دستور حل این صنعت را برای جلوگیری از فاجعه تلخ تراژدی تلخ که در آن صنایع غذایی گوهار به بانک ها منتقل می شود ، ارائه دهد.
“هر مشکلی که می گویم ، کمی از عدم مسئولیت معدنچیان داریجان که هزاران میلیارد پول در شهر می خرند ، وجود ندارد ، اما در ساخت یک مدرسه مردد است.” آنها حتی مایل به کسب درآمد در بانک های شهری در مورد ساخت کلینیک یا جاده نیستند.
امروز برنامه خروج NPT را در مجلس نمایندگان بررسی کنید
12. نماینده ماسی گفت: یکی از استفاده از نیروهای غیر بومی در صنعت دفاع ، قلب خون است. وزیر دفاع عزیز ، شما در یک دفاع 5 روزه درخشیدید ، لطفاً این را بگیرید.
“متأسفانه ، علیرغم دو سد کامند و مومناباد از ماداباد و مومناباد تا پاراکا و آلماباد ، متأسفانه وزیر انرژی ، کشاورزان ما در جریان رو به بالا یا با انحراف آب کم هستند ، که شما را ملزم به فکر کردن در مورد آن می کند.
عضو کمیسیون بهداشت ماجلیس گفت: آقای کشاورزی ؛ کشاورزان ما باید با هزار بدبختی دوخته شوند و مجبورند محصولات خود را برداشت کنند.