معروف ترین برندگان و بازنده های فصل بهار و تابستان معرفی شدند

روزنامه خراسان: در ایام نوروز و تابستان 1403 سریال های مختلفی از شبکه نمایش خانگی پخش می شد. برخی از این سریال ها مطابق با پیش بینی ها و انتظارات با استقبال مثبت روبرو شدند و برخی دیگر نتوانستند مخاطب را راضی کنند و محبوبیت پیدا کنند. بنابراین پس از بهار پر رونق نمایشگاه خانگی تابستان خوبی نداشتیم و برخی از مجموعه ها ناامید کننده بودند.

در پایان تابستان، دو سریال «گردنزنی» و «بازنده» نیز در جدول پخش خانگی قرار گرفتند. «گردن بند» هفته گذشته اکران شد و «بازنده» به تازگی اکران شده است. مجموعه توقیف شده «غرابات» با اصلاحات به زودی انتشار خود را از سر می گیرد. اکنون که تابستان به پایان رسیده است، به جنبه های موفق و ناموفق نمایش خانه در نیمه اول سال 1403 پرداختیم.

موفق باشید

پیمان معادی

یکی از محبوب ترین چهره های نمایش خانگی در شش ماهه اول سال، پیمان معادی بود. او به عنوان فیلمنامه نویس و بازیگر با «عافی تهران» به نمایش خانگی آمد و در هر دو سمت حضوری تحسین برانگیز داشت. عناصر روانشناختی و طرح غیرقابل پیش بینی داستان مورد توجه تماشاگران قرار گرفت. معادی به عنوان بازیگر نیز با ظرایف نقشی که در دست نگارش بود آشنا بود و یکی از بهترین بازی های خود را در نقش سخت و پیچیده «آرمان بیانی» انجام داد. این بازیگر حالا با سریال عزازیل حسن فتحی به سمت سینمای خانگی می رود.

هدی زین العابدین و پارسا پیروزفر

زوج محبوب سریال «در انتهای شب»، هدی زین العابدین و پارسا پیروزفر نیز از چهره های موفق نمایش خانگی در نیمه اول سال 1403 هستند. این دو بازیگر در تولید محبوب آیدا پهننده نقش زن و شوهری را بر عهده گرفتند که شرایط اقتصادی، کمبودها و تغییرات شخصیتی باعث می شود پس از سال ها زندگی مشترک تصمیم به جدایی از طریق طلاق بگیرند. زین العابدین و پیروزفر بازی بسیار ملموس و قانع کننده ای ارائه کردند و هر دو احساسات شخصیت های خود را به مخاطب منتقل کردند. به تصویر کشیدن دقیق و واقعی از رابطه این زوج پناهنده و جدایی آنها از یکدیگر نیز این سریال را برای مخاطبان به ارمغان آورد.

جواد عزتی و رعنا آزادی ور

جایگاه جواد عزتی و رعنا آزادی ور با نام های موفق دیگری که نام بردیم متفاوت است. سریال زخم کاری 3 دور از غافلگیری و هیجان آن فصل اول بود اما عزتی و آزادی ور به بهانه بازی قابل قبول همچنان در کانون توجه بودند. در این فصل، هر دو شخصیت آنها تغییر کرده است. «ملک» مثل قبل قوی نبود و سعی می کرد زیر پوشش «ملک» گوشه گیر پنهان شود، در حالی که «سمیرا» نسبت به «طالویی» و «سیما» از بغض و حسادت پر شده بود. جواد عزتی و رعنا آزادی ور در این فصل تا حدودی توانستند نقش های دشوار خود را ایفا کنند و حضوری آبرومندانه در سریال از خود نشان دهند. این دو با «زخم 4» به خانه برمی گردند.

کسانی که شکست می خورند

مصطفی زمانی

سریال «آمرلی» به کارگردانی احمد ابراهیم احمد محصول مشترک ایران و عراق تجربه متفاوتی در کارنامه مصطفی زمانی به حساب می آید. او در این سریال زمانی نقش یک روزنامه نگار عراقی به نام «رفاد» را بازی می کرد که متوجه می شود پدر مبارزش در شرایط مشکوکی کشته شده است. از سوی دیگر حضور داعش در اومرلی اوضاع این شهر را به هم ریخته و «رفاد» در حال مبارزه با آنهاست. مصطفی در این سریال یک بار عربی صحبت کرد و صدایش دوبله شد. با توجه به آشنایی مخاطبان ایرانی با صدا و سبک آن دوره، دوبله صدای او به این شخصیت آسیب زد. «آمرلی» ریتم کندی داشت و در روایتش یکنواختی نداشت. این سری از نشریات پر سر و صدا نشد و به یک رویداد خاص در تاریخ تبدیل نشد.

فرزاد فرزین

اولین کار امین محمودی «قطب شمال» به فرزاد فرزین فرصت بازی در یک سریال تلویزیونی را داد اما نتیجه موفقیت آمیز نبود. او در مجموعه تلویزیونی «قطب شمال» نقش وکیلی را بازی کرد که به دلیل دشمنی دوستانش سال ها در زندان بود. او در نهایت از زندان فرار می کند و پس از تغییر چهره برای انتقام از آنها برمی گردد. با وجود اشتباهات، اتفاقات تصادفی و غیرمنطقی داستان، فرزاد فرزین نتوانست به عنوان یک بازیگر خوب عمل کند. نگاه و چهره اش خالی از انتقام یا هر احساس دیگری بود. بازی مصنوعی فرزاد فرزین در نقش «آرشام» یکی از ضعف های عمده سریال بود.

بیا هیکازی فر

بعد از موفقیت سریال Aşure کنجکاوی شدیدی برای اولین سریال نمایش خانگی هادی حکازی فر وجود داشت و انتظار می رفت نقطه عطفی دیگر در کارنامه این بازیگر و کارگردان رقم بخورد اما این اتفاق نیفتاد. حجازی فر به عنوان بازیگر اصلی سریال نقش مردی به نام «داریوش» را بازی می کند که پس از شکست نقشه سرقت طلا و متهم شدن به قتل، پناهنده شد و سال ها بعد برای یافتن طلاها به ایران بازگشت. ایده داستان «داروش» در طول داستان آنطور که باید شکل نگرفته است. روایت به کندی پیش می رود و سرنوشت اکثر شخصیت های داستان برای مخاطب اهمیت چندانی ندارد. فضای جدی و کمدی سریال نیز مخاطب را سردرگم کرد و مانع از برقراری ارتباط مخاطب با «داروش» شد. رابطه پدر و دختری در داستان نیز به دلیل انتخاب نامناسب ژیلا شاهی غیرقابل قبول است.