بعدی- با بازگشت طلسم های انیماترونیک، دنباله پنج شب در فردی تجربه ضعیف و سطحی از وحشت و خشونت را ارائه می دهد که عمدتاً سرگرمی سطحی برای نوجوانان است.
به گزارش انتخابتو به نقل از ورایتی، Five Nights at Freddy’s 2 یک فیلم اسلشر مبتنی بر بازی ویدیویی با عناصر ماوراء طبیعی است که در سادگی و خلوص خود واقعاً شگفتانگیز است. با این حال، این فیلم نه سرگرمی ساده و بی خطر است و نه یک تجربه لذت بخش. در واقع از فیلم اول هم بدتر است.
در نگاه اول، «هیولاها»، حداقل برای چند لحظه، جذاب و سرگرم کننده به نظر می رسند: طلسم های انیماترونیک ده فوتی که با صداهای فلزی در میان خرابه های کثیف پیتزای فردی فازبیر حرکت می کنند. مکانی متروکه برای جشن تولد کودکان. آنها ممکن است با ظاهر تهدید آمیز خود ترس را برانگیزند، اما واقعاً ترسناک نیستند، و اما تامی کارگردان، در بازگشت از فیلم اول، هیجانات منهای هیجان را به صحنه می برد، گویی در حال تماشای نسخه سانسور شده یک فیلم ترسناک تلویزیونی هستید.
این اتفاقی نیست. یکی از دلایلی که دو سال پیش «پنج شب در فردی» به موفقیت بزرگی دست یافت، این بود که این فیلم همان تعریف یک فیلم ترسناک PG-13 بود: نه خیلی هیجان انگیز، نه به اندازه کافی ترسناک، اما در برند و مفهومش به اندازه کافی جذاب بود که میلیون ها نوجوان عاشق بازی های ویدیویی را به سینما بکشاند. (اگر بخش زیادی از طرفداران این فیلم با طرفداران سری فیلم های “سونیک” همپوشانی داشته باشند، تعجب آور نخواهد بود.)
در صحنه ای از فیلم Five Nights at Freddy’s 2، چیکا، یک مرغ شکم پر غول پیکر با صداپیشگی مگان فاکس، تی شرتی می پوشد که روی آن نوشته شده است “بیا جشن بگیریم!” می نویسد. و مژه های بلندی دارد و معلم دبیرستان را در شب نمایشگاه علوم تعقیب می کند. قبل از اینکه مغزش را فشار دهد می گوید: «می خواهم بدانم درون سرت چه می گذرد». این صحنه آنقدر مبهم و مبهم است که کاملاً انتزاعی باقی می ماند.
بعد از این چیکا گفت: منم به همین فکر می کردم، هیچی اونجا نیست! او می گوید. و حقیقت این است که فیلم از نظر محتوایی هم مغز ندارد. اینها فقط شوخی های سطحی و ترسناک برای بچه ها هستند، اما مشکل اصلی این است که فیلم در داستان پیچیده خود گرفتار می شود که مخاطب را گیج می کند.
در سال 1982، بیست سال قبل از برگزاری Five Nights at Freddy’s 2، مهمانی را در رستوران فردی می بینیم. در اینجا، دختری تنها به نام شارلوت متوجه می شود که چیزی اشتباه است. او شاهد بردن کودکی توسط شخصی با طلسم خرس است و علیرغم التماس او، والدین حاضر در مهمانی توجهی نمی کنند. صحنه پردازی این اپیزود آنقدر غیرواقعی است که جلوه ای سطحی و ضعیف از فیلم خارج می شود.
بعداً مشخص شد که فردی در واقع یک قاتل زنجیره ای در لباس طلسم است. او همان شخصیتی است که متیو لیلارد در فیلم اول بازی کرد. شارلوت کودک را نجات می دهد، اما در این راه کشته می شود، و روح او اکنون به طلسم انیماترونیک ماریونت، که شبیه نسخه کابوکی شخصیت Jigsaw است، پیوند خورده است. این شر ترکیبی است که همه وقایع فیلم را تنظیم می کند.
جاش هاچرسون دوباره در نقش نگهبان قدیمی مایک بازی می کند که بیشتر فیلم جدید را با خیره شدن به صفحه کامپیوتر می گذراند. پایپر روبیو نیز به عنوان ابی، خواهر کوچکتر مایک که قبلاً با طلسم ها دوست است و هنوز آنها را دوستان خود می داند، باز می گردد. میل به برقراری ارتباط مجدد با روحیات کودکان درون این طلسم ها، داستان را به جلو می برد.
این پیچیدگی است که می تواند ذهن بیننده را خسته کند. الیزابت لیال نیز در نقش ونسا، دختر یک قاتل زنجیره ای (که به نظر می رسد فراموش کرده که در فیلم یک افسر پلیس است) باز می گردد و ممکن است با مایک رابطه عاشقانه داشته باشد. دلیل اینکه این همه اتفاق می افتد این است که فیلم نوشته اسکات کورثورن، خالق امپراتوری بازی فردی، در میان حملات ضعیف طلسم ها به اتفاقی نیاز داشت. با این حال چندان توجه مخاطب را به خود جلب نمی کند و همه چیز به صورت صحنه های درجه B ادامه پیدا می کند. در یک صحنه، طلسم های بزرگ و براق ضعیف تر از نمونه های آسیب دیده و کثیف زیرزمین فردی آشکار می شوند. چرا چرا باید بپرسید چرا؟
در سال ۲۰۲۱، دو سال قبل از اکران نسخه تئاتری «پنج شب در فردی»، یک فیلم طنز ترسناک مستقل به نام «سرزمین عجایب ویلی» تولید شد که کاملاً از مفهوم «پنج شب در فردی» تقلید می کند. نیکلاس کیج در این فیلم نقش مردی سرگردان را بازی می کند که در شهر کوچکی گیر افتاده و باید از غروب تا سپیده دم زمین را پاک کند.
حملات طلسم انیماترونیک در این فیلم واقعاً خشن و ده برابر خلاقانه تر از حملات فیلم های فردی است و کیج که در طول فیلم حتی یک کلمه از دیالوگ صحبت نمی کند، حضور قدرتمندی است که عمل تمیز کردن را به یک تجربه هیپنوتیزمی تبدیل می کند. «سرزمین عجایب ویلی» با وجود اینکه 450000 دلار فروخت، یک فیلم ترسناک سرگرم کننده بود. در مقابل، “Five Nights at Freddy’s 2” که احتمالاً 80 میلیون دلار در این هفته به دست خواهد آورد، محصولی درهم و برهم است که هرگز کاملاً نمی داند چه کاری انجام می دهد و بر اساس یک قانون عمل می کند: خدمت به بازیکنان.