محمد علی فیایازباخش در روزنامه اطلاعاتی نوشت: آیا می تواند امسال به آرامی در زمینه آموزش کشور ما بازی کند؟ از کجا!؟ و چگونه؟
بیش از صد سال پیش ، اولین پزشک زن اروپایی ، زن ایتالیایی ماریا مونتسوری ، یک رویکرد جدید و خلاقانه برای آموزش کودکان ایجاد کرد. اساس این روش ، استقلال کودکان در تعامل گروهی و وسایل خودآزمایی و تغییر و ایجاد است. این روش هنوز در برخی از مدارس پیشرفته جهان اعمال می شود. یکی از کاربردهای برون سپاری امروزه افراد موفق و مشهور در سراسر جهان است.
2. مدارس ابتدایی ما باید به فضای کافی برای معیشت کودکان هم در زمینه فعالیت بدنی و چه در زمینه کار با وسایل نقلیه و وسایل نقلیه حرکت کنند. این دو انتظارات البته یک شوخی خنده دار با وضعیت فیزیکی مدارس و تجهیزات آموزش ما است. به خصوص اگر یکی از آخرین اظهارات مسجد را برای خرید مسجد هر ماه در نظر بگیریم! (مسئول سازماندهی مساجد در تهران).
در حال حاضر ، نیروهای انتخاب شده در آموزش و پرورش باید به جای برخورد با صلاحیت های تخصصی و تخصصی و آموزشی ، به جای برخورد با اضطراب و کارآیی ، بیشتر به ظاهر و پایه (!) علاقه مند باشند. اگر هیچ رابطه جنسی و همیشه در رابطه با روابط وجود نداشته باشد ، جنسیت سهمیه دانشگاهی وجود ندارد.
2- اگر تجاری سازی در فرهنگ فرهنگ قابل مقایسه نباشد ، این نیست ؛ مطمئناً در آموزش عمومی ، این موسسه خارج از ذات است. مدارس غیرقانونی اگر هنر داشته باشند ، معمولاً باید خارج از بودجه آموزش باشند. و اگر این وزارتخانه انگشت شست ناز دارد ، باید به جای کسر بودجه و صلاحیت و کمبودهای ظرافت ، در تعظیم قرار گیرد که هدف آن رشد و توسعه مدارس دولتی باشد.
2. روابط انسانی اولین کلمه را در آموزش و آخرین مهر کار قرار داد. بیایید محیط مدرسه را از صف های طولانی کلیشه ها به صلاحیت های مودبانه برسانیم. و برای تغییر همدلی از اشراف جامد ؛ شما می توانید مطمئن باشید که فرزندان آنها نگران رشد مودبانه تر و متوسط تر از ما هستند. اگر آنها از ما مهر و اطمینان بگیرند.