به گزارش خبرگزاری انتخابتو از پایگاه خبری موزه سینما، ونس اوگانیانس، سلیمان میناسیان، هراند میناسیان، روبیک روبن زادوریان، روبیک منصوری، ویکتوریا، ویگن دردریان، جوزف واعظیان، واروژان، وخناک نرسی گرگیا، مری آپیک، اپیک ها یوسرتانیان، اپیک ها یوزیراپتیان تبریزی، ویدا گرهامی یفیازاریان، آرمان هوسپیان، لوریک میناسیان، آنیک شفرازیان، هایک کاراکاش، رابرت اکهارت، ساموئل خاچیکیان، ادوین خاچیکیان، میشا، ساناسر خاچاتوریان، لوریس چکناواریان، پتریس پالیان، هنری استپانیان، بابکن آوییس آگوشیان، بابکن آویدیسیان، باغداساریان، آراکل، گرگی ارزومانیان، زاون خوکاسیان، زاون، وازریک درساهاکیان، رابرت صفریان، جورج هاشم زاده، ژانت وسکانیان، آناهید مانوکیان، آناهید آباد، آرمن مارگوسیان، آیرا گریگوریان، تیگران گریگوریان، واروژ کریم پترو سیمونی، آنا، ژرژ کریم سیمونی، آنا، آبراهامیان، دونا آوانسیان، ژانت آوانسیان، از تولید تا اکران در تاریخ سینمای ایران اینها تنها تعدادی از شخصیتهای هنرمندان ارمنی هستند که سالها کار کردهاند و در همه جا نقش مهمی داشتهاند و این نقش همیشه در جهت رونق سینما بوده است. کارگردانی، دستیاری، آهنگسازی، بازیگری، نقد و نویسندگی فیلم، فیلمبرداری، تولید فیلم، بخش فنی و آموزشی از جمله مشاغلی بود که ارامنه از بدو ورود سینما در ایران به آن مشغول بودند. یکی از اولین فعالیت های سینمای ارمنستان در ایران تأسیس اولین مدرسه سینمایی به نام مدرسه سینمای هنری توسط آوانس اوگانیانس بود.
آوانس اوگانیانس که در سال 1308 به ایران آمد، حتی فارسی نمی دانست، اما پس از فراگیری زبان فارسی، اولین مدرسه سینمایی را در ایران تأسیس کرد و با تشکیل دوره های مختلف، فنون تولید فیلم و هنر سینما را به علاقه مندان آموزش داد. اوگانیانها علاوه بر تأسیس مدرسه هنرنمایی، دو فیلم بلند سینمایی به نامهای ابی و روبی و سینما بازیگر Hacı Ağa و تعداد زیادی فیلم کوتاه تولید کردهاند. او در سال 1317 به هند رفت و 9 سال بعد به ایران بازگشت اما دیگر فعالیتی در سینما نداشت.
ساموئل خاچیکیان و واروژکریم مشی از جمله کارگردانان سرشناس سینمای ایران هستند که نقش مهمی در اعتلای سینمای ایران دارند. خاچیکیان در زمانی که توانایی های فنی سینمای ایران توسعه نیافته بود، توانست با ابزار اولیه میزانسن و تصویر بسازد و آنقدر تاثیرگذار بود که پس از گذشت سال ها هنوز برخی از فیلم های ساموئل خاچیکیان نمونه های موفقی از ژانر وحشت و جنگ محسوب می شوند.
«طوفان در شهر ما» و «شب در جهنم بمانید» و فیلم «اکاباها» از جمله آثار خاچیکیان هستند. فیلم عقاب ها در سال 1964 اکران شد و 18 درصد از جمعیت 45 میلیونی ایران فیلم Satandu را تماشا کردند.
خاچکیان هنرمندانی چون عبدالله بوتیمار، رضا بیک ایمانوردی، علی شاندرمانی، آرمان و همچنین سه گانه گرشا رئوفی، منصور سپهرنیا و محمد متوسلانی را به سینمای ایران معرفی کرد.
واروژ کریم مسیحی با کمک بهرام بیضایی در رگبار در سال 1351 وارد سینمای ایران شد و این همکاری با بیضایی ادامه یافت، حتی برخی معتقدند کریم مسیحی نزدیک ترین شاگرد سینمای بیضایی به حساب می آمد. او البته در کنار بیضایی با کارگردانان مختلفی هم کار کرد و فیلم های کوتاهی ساخت که در جشنواره های مختلف موفق بودند. اوج فعالیت کریم مسیحی در سینمای ایران ساخت فیلم پرده آخر سال 1369 بود که در نهمین جشنواره فیلم فجر تماشاگران را شگفت زده کرد و در شانزده رشته نامزد دریافت سیمرغ بلورین شد و در هشت رشته از جمله بهترین کارگردانی و بهترین تدوین نامزد دریافت سیمرغ بلورین شد.
آربی آوانسیان اگرچه در تئاتر بیشتر شناخته شده بود تا سینما، اما در سینما نیز نقش مهمی داشت. آربی آوانسیان بین سال های 1367 تا 1374 در دانشکده ملی صدا و سیما به تدریس تحلیل و زیبایی شناسی فیلم و در سال های 1378 تا 1378 در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران به تدریس کارگردانی و بازیگری تئاتر پرداخت.
پس از فیلمبرداری بسیاری از فیلم های کوتاه، اگرچه به خارج از کشور رفت و قبل از انقلاب به فعالیت های خود در خارج از ایران ادامه داد، اما چشمه را با بازی پرویز پور حسینی، مهتاج نجومی و گالکتی ساخت که بسیار مورد توجه قرار گرفت و آوانسیان را به عنوان کارگردانی آوانگارد به سینمای ایران معرفی کرد. آوانسیان چند سال پیش به ایران آمد. کتاب دو جلدی تئاتر و سینمای «آربی آوانسیان» با پیشگفتار «پیتر بروک» توسط انتشارات «روزنه» منتشر شد.
روبیک منصوری از دیگر ارامنه سینمای ایران است و دوستانش در طول زندگی او را مردی با هر نوع مهارت می دیدند. منصوری آهنگساز، تنظیم کننده موسیقی، تدوینگر و صدابردار سینمای ایران بود. او در طول 62 سال زندگی خود، موسیقی 134 فیلم را ساخت، موسیقی 24 فیلم را تنظیم کرد و موسیقی 25 فیلم را انتخاب کرد. روبیک منصوری صدابرداری 22 فیلم و تدوین 5 فیلم را نیز بر عهده داشت. کمتر کارگردانی در سینمای ایران بود که در زمان حیات روبیک منصوری با او کار نکرد. او با کارگردانانی چون روبیک منصوری، مسعود کیمیایی، ساموئل خاچیکیان، ناصر تقوایی، داریوش مهرجویی، رخشان بنی اعتماد، علی حاتمی و ابوالفضل جلیلی همکاری داشته است.
ماهایا پطروسیان با وجود مسلمان بودن، در سال های اخیر با ورودش به سینما یکی از بازیگرانی شد که شخصیت های جدی را به سینمای ایران معرفی کرد. فعالیت ماهایا پطروسیان و روبیک میناسیان به عنوان بازیگر در سینمای ایران راه را برای بسیاری از بازیگران زن هموار کرد.
ارمنی ها علاوه بر شرکت در مراحل تولید فیلم، نقش مهمی در نقد و نگارش کتاب های سینمایی نیز داشتند. زاوون قوکاسیان و رابرت صفریان از منتقدان خوب سینمای ایران هستند
زاون قوکاسیان اگرچه ابتدا شیمی را در دانشگاه انتخاب کرد، اما بعداً به عرصه هنر آمد و در رشته سینما تحصیل کرد. قوکاسیان در طول 62 سال زندگی خود علاوه بر تدریس سینما و بازیگری به عنوان هیئت داوران در جشنواره های مختلف، نزدیک به 20 کتاب مهم سینمایی نوشت و در آنها آثار کارگردانان مهم سینمای ایران همچون بهرام بیضایی، رخشان بنی اعتماد، خسرو سینایی، بهمن فرمان آرا و عباس کیارست را مورد بررسی و بحث قرار داد. رابرت صفریان نیز با ترجمه آثار و کتاب های سینمایی نقش مهمی در توسعه دانش سینمایی داشت.
در کنار شخصیت های فوق، نام هایی چون وارطان هوانسیان با ساخت سینماهای سپیده و رودکی (دیانا و متروپل سابق) و بارویر گالستیان با انتشار مجله ستاره سینما نقش تعیین کننده ای در سینمای ایران داشتند.
59243
گردآوری شده از رسانه خبر آنلاین