ویروس هپاتیت C به مدت 3 ماه در خارج از بدن زنده می ماند

کارگروه مشترک ایران و سازمان بهداشت جهانی برای رفع هپاتیت

سیدموید علویان در گفت و گو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: پس از کشف ویروس های هپاتیت A و B در دهه 1970، محققان سال ها علل انواع مختلف هپاتیت ویروسی را که توسط دو ویروس ناشناخته A و B ایجاد نمی شد، بررسی کردند و برای اولین بار در سال 1989، با استفاده از روش‌های بیولوژیکی مولکولی جدید، هپاتیت او با جداسازی ویروس C انقلابی در علم بیماری‌های کبدی ایجاد کرد.

وی با بیان اینکه این عفونت از طریق تماس با خون آلوده منتقل می شود، افزود: با توجه به اینکه ویروس هپاتیت C به راحتی توسط سیستم دفاعی میزبان و یا سیستم دفاعی بدن از بین نمی رود، در بیشتر موارد آلودگی به ویروس هپاتیت C منجر به عفونت مداوم می شود. در بدن خواهد بود.

رئیس انجمن تحقیقات کبدی ایران (هپاتیت)، استاد دانشگاه و فوق تخصص گوارش و کبد با بیان اینکه در بین ویروس هایی که امروزه شناسایی می شوند، ویروس های هپاتیت B و C از عوامل مهم بیماری مزمنی به نام بیماری کبدی هستند و باید کنترل شوند، گفت: هپاتیت C ویروس در سلول های کبد تکثیر می شود و به آنها آسیب می رساند. محققان بر این باورند که گونه های زیادی از ویروس هپاتیت C وجود دارد و به دلیل تنوع ژنتیکی آن، این ویروس ممکن است سیستم ایمنی بدن را دور بزند و باعث عفونت مزمن شود.

علویان با بیان اینکه تفاوت های جغرافیایی قابل توجهی در بروز انواع و زیرگروه ها به دلیل جهش بالا در این ویروس وجود دارد، ادامه داد: بدن در برابر عفونت هپاتیت C ایمنی پایداری ایجاد نمی کند، بنابراین احتمال عفونت مجدد وجود دارد. . آلودگی به این ویروس و ابتلا به ویروس هپاتیت C یک مشکل مهم بهداشتی در سراسر جهان محسوب می شود.

هپاتیت C میلیون ها نفر را در سراسر جهان مبتلا می کند، گفت: این بیماری در کشورهای شرق آسیا و در مصر، پاکستان و آذربایجان بیشتر از سایر کشورها شایع است اما آمار دقیقی از مبتلایان به این بیماری وجود دارد. کشورهایی که آن را ندارند؛ ویروس هپاتیت C از طریق تماس با خون فرد مبتلا منتقل می شود و می تواند تا سه ماه در محیط خارج از بدن و در خون خشک شده زنده بماند.

رئیس انجمن تحقیقات کبدی ایران (هپاتیت)، استاد دانشگاه، فوق تخصص گوارش و کبد، گفت: تمام خون های اهدایی از نظر بیماری های عفونی به ویژه هپاتیت C بررسی می شود و دریافت کنندگان خون تنها در صورت سالم بودن مجاز هستند. می توان موارد زیر را اضافه کرد: علم پزشکی در روند توسعه گام های زیادی برای سالم سازی خون مصرفی برداشته است و در سال 1970 آزمایش هپاتیت B معرفی شد و تمام خون های اهدایی از نظر هپاتیت B غربالگری شدند و پس از حذف هپاتیت B، خون آلوده، انتقال خون به طور قابل توجهی کاهش یافته است.