“چرا شورای دفاع تشکیل شده است و او چه خواهد کرد؟” این سؤالاتی است که در زمینه سیاسی و رسانه ای در کشور تکرار می شود. از روز اول انتشار غیر رسمی شورا تا اعلام شورا توسط دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی ، دو خط و دو نماینده رهبر انقلابی تا به امروز به دو نماینده شورا منصوب شده اند و هنوز منتشر نشده است.
به گفته ایران ، اعضای شورا هنوز نامشخص هستند. صرف نظر از اوضاع ، گمانه زنی های رسانه ها و تجربه مشابه شورای عالی دفاع در طول جنگ با رژیم Ba’atist. با این حال ، در صورت عدم وجود این اطلاعات رسمی و تصویب شده از این شورا ، ما باید شورای دفاع عالی را بر اساس قانون اساسی پذیرفته شده شروع کنیم تا بفهمیم عملکرد و وضعیت شورا چه کاری انجام خواهد داد.
خواص شورای عالی دفاع در ابتدای انقلاب
قبل از تصویب قانون اساسی ، هیچ مؤسسه ای به نام “شورای امنیت ملی بالا” وجود نداشت. “شورای عالی دفاع” موجود بود. براساس قانون اساسی سال ، شورای عالی دفاع رهبری رئیس جمهور ، رئیس جمهور ، نخست وزیر ، وزیر دفاع ، رئیس پرسنل مشترک ، فرمانده نگهبانان انقلابی و دو مشاور برای انتصاب اعضا بود. طبق قانون اساسی سال ، این شورا دو وظیفه در قانون اساسی داشت. تعیین فرماندهان سه گانه ارتش و جنگ و صلح نیروهای بسیج یا بسیج.
با این حال ، در واقعیت ، این شورا فقط مربوط به مشکلات دفاعی و جنگ بود ، اما علاوه بر مشکلات جنگ ، سیاست خارجی این کشور و سیاست خارجی نیز مورد بحث قرار گرفت. نوع رابطه بین ارتش و نیروهای ارتش ، طراحی عملیات نظامی در جبهه ها ، اتخاذ تصمیمات یا مذاکرات و موارد مشابه توسط بنیانگذار انقلاب اسلامی مورد بررسی قرار گرفت. گسترش این مسئولیت نتیجه دستور یا دستور امام خمینی بود که پس از اشغال رژیم بائاتیست ، حلقه اقتدار شورا را افزایش داد.
تغییر شورای عالی دفاع در بازرسی قانون اساسی
در تجدید نظر در قانون اساسی ، که یک سال از صلح یک سال پس از آتش بس بود ، شورای عالی دفاع جایگاه خود را در یک موسسه یا شورای دیگر گرفت: شورای امنیت ملی بالا. بخش سیزدهم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران به وظایف ، اختیارات و مسئولیت های این شورا اختصاص یافته است.
اولین اصل قانون اساسی در این بخش 2 مقاله است: “تضمین منافع ملی و انقلاب اسلامی و یکپارچگی منطقه ای و حاکمیت ملی ، توسط کارهای زیر برای ریاست رئیس جمهور ایجاد شده است …”
قانون اساسی همچنین توسط اعضای شورای عالی امنیت ملی ، “روسای سه نیرو ، مدیر کل نیروهای مسلح ، رئیس برنامه و بودجه ، دو نماینده ، وزرای خارجی ، ایالت ، اطلاعات و وزیر ارتش و سپاه” منصوب شده است. بخش مهم این اصل “پس از تصویب رهبری” توسط شورای عالی امنیت ملی تصویب شده است.
معنی اصلاحات دو شورا در قانون اساسی
اما معنای تغییر شورای عالی دفاع به شورای امنیت ملی بالا در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران چیست؟ واضح است که شورای دفاع عالی در طول جنگ یک شورای مناسب بود. الزام جنگ به وزارت امور خارجه ، وزارت امور خارجه ، وزارت کشور و فرماندهان نیروهای مسلح که در خط مقدم می جنگند ، است که منجر به سیاست خارجی جنگ می شود ، همه مؤلفه های بخش های اقتصادی که مجبور به گذراندن جنگ هستند. با این حال ، شورای عالی امنیت ملی محصول دوره صلح است که در آن هزینه ها یا مشکلات جنگ عینی و عملی دیگر جمع نمی شود.
بنابراین ، شورای عالی دفاع شورای عالی امنیت ملی برای تدوین و تنظیم سیاست های دفاعی کلان و دفاع خارجی کشور در صلح خواهد بود. بنابراین ، شورای عالی امنیت ملی تنها عضو رسمی کارمندان کل نیروهای مسلح است و بقیه یا نماینده رهبری یا روسای دولت ، وزیران دولت و رئیس سازمان برنامه ریزی و بودجه است.
در دوره صلح ، نیروهای مسلح عمدتاً توسط پرسنل عمومی نیروهای مسلح هدایت و هدایت می شوند که مستقیماً توسط دفتر فرماندهی هدایت می شوند. علاوه بر این ، در چارچوب ماده 2 ، می توان دریافت که شورا “سیاست های” هر زمینه ای از سیاست های خارجی یا امنیت ملی را تعریف می کند ، و احتمالاً تا زمان اعلام بعدی ، نیازی به تصمیمات فوری و فوری برای ورود به مناطق عملیاتی مانند دوره جنگ هشت ساله نیست.
معنی شورای سیاست داخلی
واضح است که شورای دفاع یک برنامه شرکتی برای پاسخ به شرایط جدید است. این شرایط جدید مبتنی بر پرخاشگری رژیم صهیونیستی است که یک آتش سوزی چهار روزه است که جمهوری اسلامی ایران اساساً به “توافق” در مورد آتش بس و پرخاشگری رژیم صهیونیستی می رسد که یک آتش سوزی چهار روزه است. با این حال ، این شورا معنای متفاوتی دارد. در سالهای اخیر ، برخی از روندهای سیاسی که نمی توانند رویکردهای مورد علاقه خود را به زمینه های دفاعی و نظامی کشور تحمیل کنند ، کار خود را انجام داده اند: نیروهای مسلح جنگ نیستند و دولت منافع کشور را متهم می کند.
امروز ، با این حال ، هنگامی که تصمیمات دولت و نیروهای مسلح مانند دفاع ، همه عناصر نظامی و غیرنظامی کشور وجود دارد ، چنین اتهاماتی در سیاست های ملی و دولت نمی تواند کافی نباشد.
شورای دفاع ، تجاوز به اسرائیل معلول
سه سال پس از بررسی قانون اساسی در سال ششم ، تحمیل یک رژیم صهیونیستی به ایران یک هماهنگی جامع بین دفاع از کل کشور ، از دفاع مدنی و شهری تا دفاع نظامی است. بنابراین ، براساس برخی گزارش های رسانه ای ، شورای دفاع تقریباً همه فرماندهان نیروهای Slaahlı را که به عنوان شورای امنیت ملی بالا خوانده می شدند ، دارد که می توان آن را شورای عالی دفاع نامید. فرمانده ارتش ، فرمانده سپاه ، رئیس ستاد کل نیروهای مسلح و فرمانده مرکزی خاتام النبیا.
در حالی که در شورای عالی امنیت ملی ، نیروهای مسلح یک رئیس کل کارمندان دارند و بقیه فرماندهان در صورت لزوم به جلسات دعوت می شوند. بنابراین ، امروز ، شورای دفاع ایالتی ، شورای عالی دفاع و همچنین “کابین جنگ” فراخوانی می شود. کلیه اعضای شورای امنیت ملی بالا در این جلسه شرکت می کنند ، یعنی وزیران کشور ، رئیس سازمان دفاع ، برنامه ریزی و بودجه خارجی ، جلسات شورای دفاع.
مدیریت بحران از دست رفته در روزهای جنگ
اسماعیل کاوساری ، عضو کمیسیون امنیت ملی و فرمانده دفاع مقدس ، در یادداشتی نوشت: یکی از مهمترین ابزارهای مدیریت بحران در کشور ، شورای دفاع است. این شرکت تابعه شورای عالی امنیت ملی است که در شرایط اضطراری و جنگ تشکیل شده است.
شورای دفاع می تواند وحدت و هماهنگی لازم را برای مقاومت در برابر وجود مستقیم فرماندهان نظامی و نیروهای مسلح و حمایت کامل دولت فراهم کند.
اگرچه در این دوره كوتاه ، هیچ آتش نشانی رسمی بین جمهوری اسلامی ایران و دشمن صهیونیستی وجود نداشت ، بحث در مورد احتمال جنگ و تجاوز دوباره باعث شد كه شورای دفاع پر از قدرت و بالاترین سطح نیروهای نظامی باشد. پاسخگویی سریع و توانایی اداری این شورا ناشی از تجربه دفاع مقدس هشت ساله است. دوره ای که در آن دولت و نیروهای مسلح ثابت کرده اند که بلافاصله تصمیم گیری و هماهنگی هستند.
اگرچه پرسنل عمومی نیروهای مسلح نقش مهمی در مدیریت عملیات نظامی ایفا می کنند ، اما شورای دفاع نقش مرتبط و تسهیل کننده ای را بین فرماندهان اجرایی و نظامی کشور ایفا می کند ، که در تصمیم گیری تفاوت چشمگیری دارد. نکته مهم این است که شورای دفاع ، ترکیبی ویژه از کارشناسان نظامی و مدیران دولت ، به طور مداوم توسط این کشور در برابر تهدیدات و جلوگیری از مدیریت کشور در شرایط بحرانی حفظ می شود.
از آنجا که ساختار بین المللی و سازمان ملل متحد نمی توانند نقش موثری در کنترل پرخاشگری داشته باشند ، وجود چنین نهادی اهمیت را دو برابر می کند. در واقع ، شورای دفاع نمادی از توانایی اراده ملی و نهادهای نظامی و دولتی برای ادغام اختیارات برای محافظت از امنیت و یکپارچگی منطقه ای کشور است. اگرچه شبیه به ساختارهای گذشته است ، اما نهادی است که دروس ارزشمند و تجربیات ارزشمند جنگی را به همراه دارد و تضمین می کند که کشور خطرناک باشد.