کف تحقیقات جدید نشان می دهد که این به دلیل کمبود خاطرات نیست بلکه از عدم توانایی بازیابی آنها در مراحل بعدی زندگی است.
طبق CNN به نقل از CNN. براساس یک مطالعه جدید ، محققان به این نتیجه رسیده اند که نوزادان می توانند اطلاعات را ذخیره کنند ، اما مغز آنها به مدت 6 ماه و 2 و 6 ماه دو نوزاد را در گروه سنی بررسی می کند. در این آزمایش ، نوزادان روی دستگاه MRI قرار گرفتند و تعدادی از تصاویر منحصر به فرد که هر دو به مدت دو ثانیه روی صفحه نمایش ظاهر می شدند. هدف بررسی فعالیت هیپوکامپ ، که با احساسات مغز ، حافظه و سیستم عصبی خودمختار همراه است. دکتر می گوید: “هیپوکامپ یک ساختار عمیق است که با تصویربرداری معمول در مغز ظاهر نمی شود ، دکتر” بنابراین ، ما مجبور شدیم یک روش جدید برای انجام آزمایش های حافظه در نوزادان در دستگاه RIA ایجاد کنیم. “
به گفته سیمونا گیتی ، استاد روانشناسی در دانشگاه کالیفرنیا ، مطالعات قبلی نشان داده است که نوزادان می توانند اطلاعات را ضبط کنند. با این حال ، این مطالعه جدید رابطه مستقیمی بین فرآیند رمزگذاری حافظه و فعال سازی هیپوکامپ ، یک یافته منحصر به فرد ایجاد می کند. پس از اولین تصویر از تصاویر ، محققان دو تصویر مختلف را با هم نشان دادند: یکی از تصاویری که قبلاً دیده اند و یک تصویر جدید. بعداً ، حرکات چشم تازه متولد شده برای تعیین اینکه کدام تصویر بیشتر به نظر می رسد ، مشاهده شد. اگر نوزادان بیشتر به تصویر آشنا توجه می کنند ، منظور آنها تعریف و به یاد آوردن تصویر است ، اما اگر هیچ ترجیح نشان ندادند ، احتمالاً خاطرات آنها هنوز به مرحله توسعه نرسیده است.
حرکات چشم یک روش استاندارد برای بررسی حافظه تازه متولد شده است و در صدها مطالعه استفاده می شود. نوزادان به آنچه برای آنها جالب است نگاه می کنند و محققان از این رفتار طبیعی برای درک عملکرد حافظه استفاده می کنند. پس از جمع آوری داده ها ، نوزادانی که تصویر آشنا را ترجیح می دهند با غیر پروتئین مقایسه شدند. نتایج نشان داد که هیپوکامپ هنگام ضبط خاطرات در نوزادان قدیمی فعال تر است. علاوه بر این ، فقط نوزادان قدیمی فعالیت در قشر orbitophonontal (ناحیه ای از مغز که به تصمیم گیری و آگاهی کمک می کند) نشان داد و پیشرفت قابل توجهی در مغز در این گروه سنی نشان داد.
استاد روانشناسی در دانشگاه کلمبیا لیلا دوواچی گفت: “ما در مورد حافظه در بزرگسالان می دانیم ، که صرفه جویی و رمزگذاری اطلاعات برای ما بسیار مهم است.” گفت شگفت آور ترین یافته این مطالعه نشان دادن این است که هیپوکامپ کودک فرایند رمزگذاری را حتی برای محرکهای به ظاهر ناراحت کننده انجام می دهد. پس چرا نوزادان جوان بعداً نمی توانند خاطرات خود را نجات دهند؟ هنوز مشخص نیست که چرا رمزگذاری حافظه در نوزادان به مدت 6 ماه قوی تر است ، اما این احتمالاً نتیجه تغییرات اساسی در بدن است.
وی همچنین معتقد است كه نوزادان ممكن است خاطرات آن دوره را به خاطر نكند زیرا او هنوز نمی تواند اطلاعاتی مانند بزرگسالان را در آن سن طبقه بندی و ترتیب دهد. به عبارت دیگر ، هیپوکامپ ممکن است نتواند عبارات جستجوی صحیح را برای یافتن خاطرات ذخیره شده در نظر بگیرد. اگرچه نوزادان نمی توانند بعداً خاطرات نوزادی خود را به خاطر بسپارند ، اما این دوره تأثیر قابل توجهی در رشد دارد.
وی می گوید: “نوزادان در این سن اطلاعات زیادی را می آموزند.” آنها زبان را با شنیدن صدای و معنی خود می آموزند. “آنها همچنین در مورد اعضای خانواده انتظاراتی ایجاد می کنند و ویژگی های اشیاء و دنیای اطراف خود را بررسی می کنند.” یکی از روشهای بارز دیدن این یادگیری ، واکنش نوزادان به کتاب ها و آهنگ های مکرر است. به گفته دوچی ، خواندن یک کتاب بارها یا خواندن یک آهنگ آشنا ارتباط عمیق تری بین والدین و نوزادان ایجاد می کند. علاوه بر این ، تجربیات تازه متولد شده ممکن است تأثیر ماندگاری بر فرد داشته باشد ، حتی اگر بعداً فراموش شود.
یافته های جدید به یاد می آورند که نوزادی یک دوره ناچیز نیست ، اما نوزادان در این دوره چیزهای زیادی آموخته اند. ایجاد فرصت های کشف بصری می تواند نقش مهمی در تغذیه مهارت های یادگیری داشته باشد. سرانجام ، این مطالعه نشان می دهد که مغز نوزاد حتی در ماههای اول زندگی اطلاعات را ثبت کرده و پردازش می کند ، اما سپس توانایی بازیابی این اطلاعات را کاهش می دهد. بنابراین ، اگرچه ما نمی توانیم خاطرات دوران تازه متولد شده خود را به خاطر بسپاریم ، به این معنی نیست که در آن زمان چیزی وجود ندارد. در مقابل ، این دوره اساس رشد شناختی ، عاطفی و اجتماعی ما را تشکیل می دهد.