چه کسی هدف واقعی را می دهد؟

Abolfazl Najib در یادداشتی در روزنامه Etemad نوشت: “ابراز حقایق غیرقابل انکار و بحران های جامع در برابر تهدید وجود حضور حضور حضور وقایع قابل پیش بینی و بحران های گسترده پیش بینی شده.” اگرچه کیهان انتظار داشت ، او در مقایسه با اظهارات حمید راسای غیرقابل پیش بینی و تعجب آور بود. حمید راسا ، که با کمترین رأی ممکن وارد پارلمان شد ، در یک اظهار نظر عجیب. پزشکان دائماً در حال عبور از هدف هستند و نیاز به تغییر دارند.

صرف نظر از خودکشی که نشان دهنده عزت نفس و توهمات خاص است ، آنچه بیشتر جذب می کند ، یک دایره واژگان است که منعکس کننده شاخه اعدام و مقام دوم به بخش قابل تعویض یک دستگاه مکانیکی علاوه بر لحن ادغام است. این دیدگاه ، مهمتر از همه ، ارزیابی دیدگاه ابزاری بالاترین حاکم کشور است. ظاهری پایین تر از عرضه ریاست جمهوری و نه تنها ریاست جمهوری بلکه به آراء مردم.

تهدیدهای بیرونی و واقعی و بالقوه جمهوری اسلامی ، که توسط حمید راسا و معاصران آن در بحرانی ترین شرایط داخلی و اجتماعی دنبال می شود و عملی می شود ، خوش بین ترین جمله ای است که راسا به دشمنان ایران ادعا می کند.

حملات چشمگیر و حرفه ای به پزشکان ، همان آقایان ، برای تهدید شرایط زنوفوبی و شرایط جنگ علیه جمهوری اسلامی ، و هرگونه انتقاد ، اعتراض و تجزیه و تحلیل آینده در شرایطی است که منتقدین و عاملان در سطح روابط خارجی. از یک طرف ، مشخص نیست که رویکرد تک -روود کوچکترین انتقاد از وضع موجود را از بین نمی برد و به بهانه جامعه رسانه ها مانع از جامعه رسانه ها نمی شود و در عین حال حمله ، حذف و تهدید زندگی و غیره.

کیست امروزه نسبت به مادر و کمبودها ، برق و بحران آب و غیره با مردم مهربان تر است. آنها نمی دانند که تمساحها اشک خود را ریختند. این رویکرد سالها به عصا برای جماعت تبدیل شده است ، حتی اگر عملکرد و شوری دولت های Qiblah جامعه آشپزی را به ارمغان بیاورد. آنچه امروز این جامعه به دولت آورد ، اگر معادله اشتباه باشد ، و با Qiblah ، من فکر نمی کنم که این جماعت رضایت کمتری به دادگاه میدانی داشته باشند.