چگونه اجداد ما در شش سالگی شکار و مراقبت از نوزادان را یاد گرفتند؟!

یک مطالعه جدید از دانشگاه ایالتی واشنگتن نشان می دهد که سبک زندگی شکارچی-گردآورنده که 99٪ از اجداد ما زندگی می کردند، یادگیری سریع کودکان را در یک محیط اجتماعی منحصر به فرد آسان تر می کرد.

به گزارش یورونیوز، مطالعه جدیدی روی کودکانی که در جنگل های حوضه کنگو زندگی می کنند نشان داد که سبک زندگی شکارچی-گردآورنده باعث می شود کودکان از سن شش یا هفت سالگی مهارت هایی مانند شکار، شناسایی گیاهان خوراکی و مراقبت از نوزادان را بیاموزند.

این تحقیق توضیح می دهد که چگونه بسیاری از ویژگی های فرهنگی طی هزاران سال در میان گروه های شکارچی-گردآورنده در زیستگاه های مختلف آفریقا حفظ شده است. محیطی که در آن دانش فرهنگی نه تنها توسط والدین بلکه توسط جامعه گسترده تر منتقل می شود.

بری هیولت، استاد مردم شناسی در دانشگاه ایالتی واشنگتن و نویسنده اصلی این مطالعه می گوید: «ما بر شکارچیان-گردآورنده تمرکز می کنیم، زیرا این شیوه زندگی در 99 درصد تاریخ بشر بوده است. بدن و ذهن ما برای زندگی در گروه های کوچک و صمیمی طراحی شده است، نه برای زندگی شهری مدرن. با مطالعه نحوه یادگیری کودکان در این جوامع، هدف ما کشف مکانیسم هایی است که افراد را قادر می سازد تا با محیط های مختلف در سراسر جهان سازگار شوند.

کودکان از چه کسی و چگونه یاد می گیرند؟

هیولت و همکارانش با استفاده از داده‌های مشاهده‌ای و قوم‌نگاری، اشکال مختلف انتقال فرهنگی را در کودکان بررسی کردند تا به این سوال پاسخ دهند که کودکان در جوامع شکارچی و چگونه یاد می‌گیرند.

یافته های کلیدی این مطالعه نشان داد که اعضای خانواده گسترده نقش بیشتری در انتقال دانش فرهنگی به کودکان دارند. تأثیر آن بسیار بیشتر از آن چیزی است که قبلاً تصور می شد.

علاوه بر این، این مقاله با تأکید بر منابع یادگیری متنوع نشان داد که تقریباً نیمی از دانش فرهنگی که کودکان و جوانان شکارچی-گردآورنده کسب کرده اند، از افرادی است که از نظر خونی با آنها ارتباط ندارند. این یافته ها با مطالعات قبلی که در درجه اول بر انتقال اطلاعات از والدین به فرزندان تاکید داشتند، در تضاد است.

تفاوت با مدل خانواده هسته ای غربی

هیولت توضیح می دهد که این تفاوت از روشی که کودکان در جوامع شکارچی-گردآورنده یاد می گیرند ناشی می شود. جایی که آنها از والدین، همسالان و حتی بزرگسالان غیر مرتبط در جامعه آموزش می بینند. این در تضاد آشکار با مدل خانواده هسته ای غربی است، که در آن یادگیری اغلب به والدین یا معلمان در محیط های رسمی مدرسه محدود می شود.

در کمپ های کوچک شکارچیان، معمولاً 25 تا 35 نفر در خانه های نزدیک به هم زندگی می کنند. این به کودکان اجازه می دهد تا افراد مختلف را مشاهده کنند و از آنها بیاموزند. مهارت هایی مانند نگهداری از کودک، آشپزی و شکار اغلب از طریق یک فرآیند غیرمستقیم و غیرکلامی آموخته می شوند.

نقش ارزش های اجتماعی در یادگیری

این مطالعه همچنین بر اهمیت ارزش‌هایی مانند برابری، احترام به استقلال فردی و اشتراک گسترده در شکل‌دهی نحوه انتقال دانش فرهنگی در میان شکارچیان تأکید می‌کند. به عنوان مثال، کودکان با مشاهده رفتار بزرگسالان و همسالانشان اهمیت برابری و استقلال را می آموزند. آنها مجبور به یادگیری نیستند، اما آزادند که مهارت ها را به روش خود کشف و به کار ببرند. این آزادی در آنها درک عمیقی از فرهنگ خود ایجاد می کند.

فرهنگ انباشت

هیولت می‌گوید: «این روش یادگیری به آنچه ما «فرهنگ تجمعی» می‌نامیم، یعنی توانایی ایجاد دانش موجود و انتقال آن از نسلی به نسل دیگر کمک می‌کند. او توضیح می دهد که برخلاف بسیاری از حیوانات که یادگیری اجتماعی آنها به چند مهارت محدود می شود، انسان ها ساختارهای ذهنی و اجتماعی پیچیده ای دارند که امکان انتقال هزاران ویژگی فرهنگی را فراهم می کند. این توانایی به انسان این امکان را می دهد که در محیط های مختلف، از جنگل های انبوه گرفته تا بیابان های خشک، نوآوری و سازگاری داشته باشد.

نتایج این مطالعه در مجله آکادمی ملی علوم (PNAS) منتشر شد.