چگونه گرگ ها به سگ تبدیل شدند؟ این سوالی است که محققان در فسیل‌های سگ بررسی می‌کنند و ویژگی‌های مورفولوژیکی مانند اندازه و چینش دندان‌ها، اندازه و طول دهان و فک پایین و شکل جمجمه را بررسی می‌کنند و سپس فسیل‌های سگ را با روش‌های مدرن تایید می‌کنند. . ما سگ‌ها، گرگ‌های مدرن، فسیل‌های اولین سگ‌ها و فسیل‌های گرگ‌های ماقبل تاریخ را مقایسه کردیم.
به گزارش ایلنا به نقل از نشنال جئوگرافیک، برخی از ویژگی های فسیلی سگ های باستانی شامل جمجمه و پوزه کوتاه، دندان های شلوغ و کوچکتر (به دلیل کوتاه شدن پوزه) و کام و جمجمه پهن است. علاوه بر این، دانشمندان می‌توانند از یک تکنیک پیشرفته اندازه‌گیری استخوان به نام مورفومتریک هندسی برای تجزیه و تحلیل خطوط جمجمه استفاده کنند، بنابراین می‌توانند راحت‌تر نمونه‌های فردی را با هم مقایسه کنند.
شناسایی این استخوان ها همیشه آسان نیست. برخی از فسیل های سگ گرگ عصر یخبندان به عنوان “پروتوکانید” طبقه بندی می شوند. به این معنی که آنها در مراحل اولیه و انتقالی توسعه هستند. نه کاملاً یک گرگ، نه یک سگ کاملا اهلی، اما جایی در این بین.
اولین فسیل های سگ بیشتر شبیه هیبریدهای گرگ-سگ، اولین اجداد سگ های خانگی هستند. قدیمی ترین آنها، یک جمجمه بزرگ، در غاری در Guite، بلژیک، در دهه 1860 کشف شد. با توجه به تاریخ گذاری رادیوکربن، این فسیل باستانی تقریباً 36000 سال قدمت دارد.
جمجمه گویت، سگ پارینه سنگی، بیشتر شبیه سگ های ماقبل تاریخ است تا گرگ های مدرن. تاریخ‌گذاری رادیوکربن و تجزیه و تحلیل آناتومیکی جمجمه فسیل‌شده دیگری که در غاری در کوه‌های آلتای سیبری در سال 1975 یافت شد، نشان می‌دهد که تقریباً 33000 سال قدمت دارد.
محققان به این نتیجه رسیدند که این جمجمه سگ مانندی که در سیبری یافت شد متعلق به یک سگ بدوی در مراحل اولیه و انتقالی رشد آن بود.
از تجزیه و تحلیل فسیل‌های سگ‌ها می‌توانیم چیزهای زیادی در مورد رابطه بین انسان‌های باستان و سگ‌ها یاد بگیریم. به عنوان مثال، قدیمی ترین فسیل سگ تایید شده، معروف به سگ Ben-Obercastle، کمی بیش از 14000 سال قدمت دارد. بقایای این سگ به همراه بقایای مرد و زن در سال 1914 در یک گور قدیمی در اوبرکاسل آلمان پیدا شد.
سگ Bonn-Oberkassel در واقع یک توله سگ حدوداً هفت ماهه بود. مطالعه اخیر روی این فسیل به این نتیجه رسید که این سگ از بیماری دیستمپر رنج می برد و مردم در دوره های بیماری قبل از مرگ از او مراقبت می کردند و از او پرستاری می کردند.
این فسیل همچنین قدیمی ترین شواهد تایید شده دفن شدن سگ خانگی همراه با انسان است. دفن سگ‌ها به تنهایی، با سگ‌های دیگر، یا با انسان‌ها نشان‌دهنده وابستگی بین سگ‌ها و انسان‌ها است که فراتر از نگهداری یک حیوان برای استفاده کاربردی آنهاست. این نشان دهنده سطح بالایی از محبت است و نشان دهنده انتقال نهایی سگ از حیوان وحشی به حیوان خانگی خراب است.
در دهه 1970، بقایای اسکلت سه سگ خانگی در سایت باستان شناسی کاستر در دره رودخانه ایلینویز، در نزدیکی مرز ایلینویز و میسوری کشف شد. استخوان ها در گودال های کم عمق یافت شدند که نشان می دهد عمدا دفن شده اند. گمان می‌رود که سگ‌ها به دلایل طبیعی مرده‌اند، زیرا هیچ اثر ابزاری روی استخوان‌ها یافت نشد (که نشان می‌دهد آنها توسط انسان کشته شده‌اند). قدمت بعدی رادیوکربن نشان داد که استخوان های سگ کوستر 10000 سال قدمت دارند.
چیزی که آنها را برای عنوان قدیمی ترین فسیل سگ خانگی در آمریکای شمالی شکست می دهد، یک قطعه استخوان 10150 ساله است که در آلاسکا پیدا شده است. اگرچه در ابتدا تصور می شد این استخوان متعلق به یک خرس باستانی است، DNA ثابت کرد که متعلق به یک سگ خانگی است. تجزیه و تحلیل بیشتر این فسیل نشان داد که این فسیل ارتباط نزدیکی با اجداد سگ هایی دارد که 23000 سال پیش در سیبری زندگی می کردند. همه اینها نشان می دهد که شکارچیان سیبری عصر یخبندان ممکن است سگ های اهلی داشته باشند، و انسان ها (و همراهان سگ آنها) حدود 4000 سال زودتر از آنچه قبلا تصور می شد، قبل از ذوب شدن یخچال ها، از سیبری به آمریکای شمالی مهاجرت کردند. با ردیابی نحوه حرکت سگ ها، ما بهتر متوجه می شویم که مردم چگونه حرکت می کنند.
با نگاهی به گذشته، محققان ژنوم سگ‌های میتوکندریایی را که قبلا توالی‌یابی شده بود، تجزیه و تحلیل کردند و دریافتند که همه سگ‌های آمریکایی باستان ممکن است از یک اجداد سگ مشترک که حدود 23000 سال پیش در سیبری زندگی می‌کردند، نشات گرفته باشند. سگ های باستانی که در آمریکای شمالی زندگی می کردند پس از چند هزار سال ناپدید شدند. این احتمالاً به این دلیل بود که اروپایی‌ها با نژاد خودشان به آمریکا آمدند، که به سرعت قدرت را در دست گرفت.
سگ ها از کجا می آیند؟
مطالعات مختلف بر روی سه منطقه جغرافیایی اصلی (آسیا، خاورمیانه و اروپا) به عنوان محل پیدایش سگ های اهلی متمرکز شده است. در حالی که برخی از دانشمندان بر این باورند که سگ ها ممکن است دو بار در مناطق جغرافیایی مختلف اهلی شده باشند، برخی دیگر فکر می کنند که اهلی شدن یک رویداد واحد بوده است.
علم هنوز دقیقاً مشخص نکرده که سگ ها از کجا آمده اند، اما هر مطالعه جدید ما را یک قدم به حل این معما نزدیک می کند. فسیل‌های سگ‌مانند باستانی یافت شده در بلژیک، سیبری و جمهوری چک، که همگی بین 36000 تا 33000 سال تخمین زده می‌شوند، ممکن است نشان دهنده تلاش‌های متعدد برای اهلی کردن گرگ‌ها در مناطق مختلف جغرافیایی باشند.
چندین مطالعه مبتنی بر DNA نیز دودمان‌هایی را نشان می‌دهند، از جمله یک مطالعه بزرگ در سال 2022 که DNA گرگ‌های باستانی را تجزیه و تحلیل کرد و شواهدی پیدا کرد که نشان می‌دهد ممکن است دو رویداد اهلی‌سازی در شرق آسیا و خاورمیانه رخ داده باشد. مطالعات دیگر، از جمله دو مورد که در سال 2021 منتشر شد، شواهدی مبنی بر منشا سگ خانگی در یک مکان پیدا کرده است. یکی منشاء سگ را در سیبری 23000 سال پیش ردیابی می کند و دیگری گرگ ژاپنی منقرض شده را به عنوان نزدیکترین زیرگونه معرفی می کند. او رابطه ای بین . نشان می دهد که اجداد سگ های خانگی ممکن است در شرق آسیا زندگی می کردند.
تجزیه و تحلیل DNA سگ
اگرچه دانشمندان پیشرفت زیادی در تحقیق در مورد تکامل سگ خانگی داشته اند، بسیاری از تحقیقات متناقض هستند. ما هنوز دقیقاً نمی دانیم که چه زمانی گرگ ها به سگ تبدیل شدند و هیچ اتفاق نظری در مورد منشاء سگ های خانگی وجود ندارد.
تجزیه و تحلیل DNA میتوکندری که از یک تکنیک بسیار حساس برای بررسی نوع خاصی از DNA موجود در فسیل‌های باستانی استفاده می‌کند، دنیای جدیدی از اطلاعات را در اختیار محققانی قرار داده است که در تلاش برای تعیین یک چارچوب زمانی برای منشاء سگ مدرن هستند. از آنجایی که سگ ها و گرگ های خاکستری 99.9 درصد از DNA خود را به اشتراک می گذارند، محققان می توانند تنوع ژنتیکی را تجزیه و تحلیل کنند. با این حال، تجزیه و تحلیل DNA همیشه واضح نیست و رسیدن به نتایج قطعی را دشوار می کند. همچنین استفاده از ویژگی‌های قابل مشاهده (مانند اندازه بدن، طول و رنگ مو، شکل سر و پا) در افراد یک گونه (ویژگی‌هایی به نام فنوتیپ) برای مقایسه سگ‌های امروزی با اجدادشان، یک زیرگونه هنوز ناشناخته، دشوار است. گرگ خاکستری
اگرچه شواهد فسیلی نشان می دهد که اهلی کردن سگ ها در حدود 14000 سال پیش رخ داده است، تحقیقات مبتنی بر DNA به طور کلی نشان می دهد که تمایز بین گرگ و سگ خیلی زودتر اتفاق افتاده است. یک مطالعه DNA در سال 2022 که 72 ژنوم گرگ باستانی را در 100000 سال تجزیه و تحلیل کرد، به این نتیجه رسید که سگ ها احتمالاً در اوایل 40،000 سال پیش ظاهر شدند. این تقریباً با چارچوب های زمانی مشخص شده در برخی از مطالعات قبلی مطابقت دارد. به عنوان مثال، در سال 2017، محققان ژنوم سه فسیل سگ باستانی از آلمان و ایرلند را تجزیه و تحلیل کردند. پس از مقایسه این ژنوم‌های باستانی با داده‌های ژنتیکی بیش از 5000 سگ و گرگ مدرن، تیم تخمین زد که سگ‌ها و گرگ‌ها بین 37000 تا 41000 سال پیش از هم جدا شده‌اند. این مطالعه همچنین مشخص کرد که بین 17000 تا 24000 سال پیش، سگ ها به دو جمعیت تقسیم شدند: شرقی (حامل نژادهای آسیای شرقی) و غربی (در حال تکامل به نژادهای مدرن اروپایی، آسیای جنوبی، آسیای مرکزی و آفریقا). بر اساس این دوره های زمانی، آنها تخمین می زنند که اهلی شدن سگ ها بین 20000 تا 40000 سال پیش رخ داده است.
علم و فناوری همچنان منابع جدید و پیشرفته ای را در اختیار محققان قرار می دهد که می توانند در جستجوی پاسخ از آنها استفاده کنند. هرچه بیشتر تحقیق کنیم، منشا سگ را بیشتر کشف خواهیم کرد.