علیرضا جهانبخش کاپیتان تیم ملی فوتبال ایران پس از نزدیک به 200 روز دوری از فضای باشگاهی بالاخره تصمیم گرفت تیم آینده خود را انتخاب کند و راهی بلژیک شود. جهانبخش که گفته می شود قراردادش یک به علاوه یک سال است، با انتقال به تیم ناشناخته و ناشناخته دندر که این روزها در قعر لیگ بلژیک قرار دارد، شگفتی بزرگی به وجود آورد. قبلاً تصور می شد که جهانبخش با وسواس به پیشنهاداتی که از سر سختی یا سختی به او می رسید پاسخ می داد. اما انتخاب دندر این فرضیه را در مسیر اشتباه قرار داد.
دندر یک تیم باخته در بلژیک است
در بین هواداران فوتبال در ایران و حتی مناطقی از همان اروپا، بعید است داندر محلی باشد. تیمی که تنها افتخارش قهرمانی در لیگ دوم لیگ بلژیک است، تنها 3 بار توانسته به لیگ اول بلژیک صعود کند و با 4 امتیاز در انتهای لیگ این کشور قرار دارد و این روزها ضعیف ترین نتایج ممکن را به ثبت رساند. نیازی به گمانه زنی زیاد نیست تا مشخص شود تیمی که جهانبخش انتخاب کرده گزینه اصلی این روزهای سقوط است. به این ترتیب و با توجه به این گزاره ها عجیب به نظر می رسد که فوتبالیست های ایران جهانباش را به عنوان مقصد جدید خود انتخاب کردند. چطور ممکن است کاپیتان تیم ملی ایران راضی به بازی در تیمی شود که حتی فرصت حضور در یکی از لیگ های دسته دوم فوتبال اروپا را ندارد؟
اروپا به چه قیمتی؟
علیرضا جهانبخش یکی از بازیکنان باکیفیت فوتبال ایران با سابقه بازی در لیگ برتر انگلیس و باشگاه برایتون است. او که با عنوان آقای گلی در لیگ هلند وارد بالاترین سطح باشگاهی اروپا شد، قول داد یکی از بهترین هاف وینگرهای تاریخ فوتبال ایران ظاهر شود. اگرچه تغییر سرمربی و بدشانسی های مکرر باعث شد جهانبخش نتواند در لیگ برتر انگلیس تاثیر مثبتی بگذارد. با این حال، کمتر کسی فکر می کرد که جهانبخش پس از انگلیس در مسیر سقوط به تیمی ناشناخته مانند دندر قرار خواهد گرفت. باشگاهی که سطحش عموما از پیشنهادهایی که مدیربرنامه های علیرضا مطرح می کند کمتر است. در این میان سوال اصلی که مطرح می شود این است که چنین سطحی و وجود باشگاه چه سودی برای کاپیتان تیم ملی ایران خواهد داشت؟ آیا این که دندر یکی از باشگاه های اروپایی است برای جهانباش راضی کننده است؟ از طرفی وقتی شرایط مالی و اقتصادی این باشگاه بررسی می شود، مشاهده می شود که توان تامین هزینه های مالی جهانباش را ندارند. به این ترتیب فرضیه انگیزه مالی برای جهانبخش از بین می رود که انتخاب باشگاهی مانند دندر را عجیب تر می کند.
روبروی مهدی طارمی
درست است که چهره های بین المللی فوتبال ایران با توجه به سن و سالشان جایگاهی در دسته اول و دوم فوتبال اروپا ندارند. اما انگیزه بازیکنان نیز متفاوت است. پیش از علیرضا جهانبخش، مهدی طارمی دیگر کاپیتان تیم ملی ایران نیز وضعیتی مشابه داشت. او به همکاری خود با اینتر پایان داد اما منتظر دریافت پیشنهادی مناسب با آینده فوتبالی اش بود. حضور در لیگ قهرمانان اروپا و شانس قهرمانی در یونان باعث شد طارمی پیشنهاد المپیاکوس را در فصل پیش از جام جهانی قبول کند. با بررسی این پرونده، انتخاب علیرضا جهانبخش عجیب تر به نظر می رسد. در واقع یک بار دیگر همین سوال مطرح می شود. کاپیتان تیم ملی که در رده آخر لیگ بلژیک قرار دارد و از 13 مسابقه تنها می تواند 4 امتیاز بگیرد، چه نتیجه ای خواهد داشت؟ آیا انتخاب دندر صرفاً پاسخی به منتقدانی است که او را تنها بازیکن بدون تیم در لیست قلانوی می دانند؟