به گزارش خبرگزاری انتخابتو، مراسم اختتامیه هجدهمین جشنواره بین المللی فیلم مستند ایران که کمتر از سه ساعت به طول انجامید، ریتمی منظم و اجرای حرفه ای را به نمایش گذاشت. در یادداشت زیر به 5 نکته مهم در برگزاری این رویداد خواهیم پرداخت.
5. مراسم اختتامیه هجدهمین جشنواره بین المللی فیلم مستند ایران «سینما-قکریت» لحن و سبک جالب تری نسبت به دوره قبلی داشت. هر قسمت کوتاه و دقیق بود و هیچ یک از شخصیت ها صحبت طولانی نمی کردند. مراسم اختتامیه با 30 دقیقه تاخیر آغاز شد. همچنین باید منتظر ورود سید عباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به مراسم بود. آقای وزیر که در جشنواره نتوانست به پردیس چارسو برود از ابتدا تا انتها در تالار وحدت ماند و مخاطب اصلی اختتامیه جشنواره بود.
4. سخنرانی های کوتاه که گوش دادن به هر کدام حدود 5 دقیقه زمان می برد، از نکات پایانی این دوره بود. محمد حمیدی مقدم از معدود معلمانی است که سخنان خود را از روی کاغذ روان و با کمترین خطا می خواند. سخنران بعدی مراسم، رائد فریدزاده، صریح و روان صحبت کرد و آقای وزیر به اختصار صحبت کرد. به غیر از سام کلانتری و محمد کارت، برندگان زمان زیادی از تماشاگران نگرفتند. سخنان سام کلانتری که با اشاره به گفته محمد حمیدی مقدم «مستندساز ناظر است» آغاز شد، مورد تشویق و تایید سالن قرار گرفت.
3. در این سال ها محمد معتمدی و سالار عقیلی در بسیاری از جشنواره ها و رویدادها ثابت شدند. اما علی قمصری و گروهش در فضای جشنواره چندان دیده نشدند، یکشنبه شب اجرای ویژه و باشکوهی ارائه کردند. قمصری آثار زیادی را اجرا کرد که همگی در سکوت حضار اجرا شدند، هماهنگی گروه و هم سنتی بودن و شاد بودن آثار توجه حاضران در سالن را به خود جلب کرد. تشویق حاضران در سالن نشان از موفقیت این گروه داشت.
2. محمد سلوکی مجری مراسم اختتامیه با وجود اشتباهاتی که داشت بر جو مسلط بود. مثل همیشه باوقار و سنجیده بود. او مدت زیادی صحبت نکرد و با دادن اطلاعات بی مورد مزاحم حضار نشد. یکی دیگر از مزایای مراسم اختتامیه مرحله ساده و زیبای آن، استفاده از نمایشگرهای متعدد و هماهنگی تصاویر و صداها بود. چیزهای بدیهی که گاهی در جشنواره های سراسر کشور دیده نمی شود. در پنج سال اخیر، اختتامیه های جشنواره «سینما-غکریت» با الگوبرداری از جشنواره فیلم فجر و حتی جشنواره های درجه دو، استانداردهای تکراری داشته است.
1. باید به خانواده سینمای مستند ایران احترام بگذاریم. سالن اتحادیه مملو از جمعیت بود. جمعیتی نیست که به صورت انتخابی و برنامه ریزی شده به سالن بیاید. خانواده سینمای مستند ایران همانند ایام جشنواره در هجدهمین جشنواره «سینما-غکریت» حضور داشتند. نامزدها و برندگان جوایز تا پایان مراسم در سالن ماندند. کسانی که پس از دریافت مجسمه دست خالی مانده بودند، برگزیدگان را تشویق کردند. در مراسمی که برنده و نامزد دور هم نشستند، کاندیداها برخلاف سینمای داستانی و مثلا جشنواره فیلم فجر سالن را ترک نکردند. این یکی از مهم ترین تفاوت های سینماگران مستند با سایر اقشار خانواده سینمای ایران است و شاید همین موضوع باعث هویت و اعتبار جشنواره «سینما-قکریت» شده است.
۵۷۵۷
گردآوری شده از رسانه خبر آنلاین
ارسال پاسخ