کیانوش عیاری: اولین فیلم عمرم 14 ثانیه بود/ نمی دانم اگر سینما نباشد چه کنم؟

کیانوش عیاری اولین فیلم عمرم 14 ثانیه بود نمی دانم

به گزارش خبرگزاری انتخابتو، به مناسبت هفته پاسداشت فرهنگی روز ملی سینما، نشست ارتباط کتاب و سینما به همت مؤسسه هنری اوسان، مجله سراک کلوزت و نشریه آگراندیسمان در نشر چشمه برگزار شد. اهالی سینما

در این نشست کیانوش عیاری کارگردان، محسن آزرم نویسنده، بهار کاتوزی بازیگر و مهرداد غفارزاده کارگردان و گردآورنده فیلمنامه به معرفی مجموعه فیلمنامه کیانوش عیاری پرداختند و در حضور علاقه مندان به سینما درباره رابطه سینما و کتاب صحبت کردند.

محسن آزرم در ابتدای این مراسم ضمن خیرمقدم به میهمانان به اهمیت کتاب در سینما اشاره کرد و گفت: از علاقه مندان به کتاب و سینما که در این نشست حضور داشتند استقبال می کنم، در سال های کودکی من سینما با کاغذ شروع می شد، ما می خواندیم. کتاب‌ها قبل از تماشای فیلم، و آن زمانی بود که تعداد کتاب‌ها کم بود و فقط یک مجله درباره فیلم وجود داشت. سال‌هاست، اما نمی‌دانم چرا کتاب‌خوان‌های سینما کم شده است، اگرچه می‌دانیم که تعداد علاقه‌مندان به سینما بیشتر از قبل شده است، اما می‌توان گفت که سینما دست از کتاب‌خوانی بریده است.

در ابتدای این نشست کیانوش عیاری درباره کتاب «تنوره یک دیو» گفت: موضوع تبدیل فیلمنامه من به فیلمنامه توسط آقای مهرداد غفارزاده مطرح شد و سعی کردیم کتاب ها علاوه بر آموزنده بودن، در داستان نیز آموزنده باشند. جهت.”

عیاری ماجرای تبدیل فیلمنامه‌هایش به کتاب را این‌گونه بیان کرد: چند سال پیش یکی از انتشارات می‌خواست فیلمنامه «بودن یا نبودن» را منتشر کند، اما من یک سال به این موضوع توجهی نکردم و به‌نوعی شد. فراموش شد، اما در این مورد، روند ادامه یافت، زیرا آقای غفارزاده پشت کار بود.

وی ادامه داد: برخی از اهالی سینما از کتاب دوری می کنند و معتقدند که خود تصویر آموزنده است، اما به نظر من و متاسفم از این مثال، حتی دستشویی رفتن هم مستلزم مطالعه است، پس باید خوانده شود.

این را به مدیران ندهید

عیاری در ادامه علاقه خود به نویسندگی گفت: من و همکارانم تعریفی نداریم، آن را به مدیران ندهید. وقتی کلاس اول دبستان بودم و می توانستم جمله بسازم، اولین داستانم را نوشتم. «کریم در وحشت» وقتی هفت ساله بودم و فکر می‌کردم باید ادامه دهم و نویسنده شوم شروع به نوشتن ایده های خودم کردم و در آن سن اولین فیلمم را به نام «نابخشوده» نوشتم از هفده نفر از دوستانم پول جمع کردم، بنابراین تعداد افرادی که پول می دادند باید در فیلم باشد میلیاردها دلار خرج کنیم تا دوباره آن 14 ثانیه را ببینیم.”

این کارگردان ادامه داد: دنیای سینما مرا گیج کرد و با اولین فیلمم «تنوره یک دیو» عاشق سینما شدم و وقتی در جوانی دروازه بان بودم فکر نمی کردم چیزی بتواند مرا از فوتبال جدا کند اما سینما این کار را کرد. وقتی به دنیا آمدم از ماما پرسیدم که آیا سینما اختراع شده است و او گفت بله و من به دنیا آمدم “من اغلب به شوخی می گویم “من نمی دانم بدون سینما چه کار می کنم؟” سفر.

«ماهی آزاد» تنها فیلمنامه ای است که توسط کیانوش عیاری ساخته نشده است.

مهرداد غفارزاده علاقه خود به کیانوش عیاری را اینگونه توضیح داد: به عنوان فردی که کارهای آقای عیاری را دنبال می کنم، همیشه دوست داشتم با ایشان کار کنم، حتی به درستی و حرفه ای وارد سینما نشدم، با آقای مخملباف و سایر دوستانم کار کردم. دوستان، اما من همیشه می خواستم ببینم چگونه کار می کنند علاقه من به مجموعه فیلمنامه عیاری بیگ به تدریج افزایش یافت تا اینکه تصمیم گرفتم آن را به کتاب تبدیل کنم.

غفارزاده در تشریح نکته جالبی در مورد کیانوش عیاری گفت: آقای عیاری به دلیل اینکه قبلاً قول داده بودند که این کار را انجام دهند، سمت تهیه کنندگی فیلم در فرانسه را به دلیل «دو نیمه یک سیب» رد کردند و در آن زمان در فرانسه ماندند. فرانسه یک سال برای کن.» فرصت ساخت فیلم پیش آمد، اما آنها به دلیل پایبندی به اخلاقشان و عمل به قولشان برای ساختن نیم سیب به ایران بازگشتند. سپس چنین شرایطی پیش آمد که مجموعه فیلمنامه را از ایران خریدم. استاد او را پذیرفت و برای من کشف آثار آقای عیاری یک کشف بود.

غفارزاده ادامه داد: در این مجموعه کتاب 13 فیلمنامه را گردآوری کرده ایم که از «فر شیطان» تا «ویلای کنار دریا» به صورت متوالی منتشر می شود، این مجموعه آثار تنها یک فیلمنامه نیست، دارای یک مقدمه، شرح صحنه، تجربیات استاد، دکوپاژها و صنایع دستی بسیار از ایشان.» در این کتاب نوشته هایی وجود دارد.

در ادامه این نشست مهرداد غفارزاده که وظیفه گردآوری این مجموعه آثار را بر عهده دارد در پاسخ به این سوال که آیا تمام فیلمنامه های کیانوش عیاری ساخته شده است یا خیر، اظهار داشت: به طور کلی فیلمنامه هایی که وی نوشته فقط در زمان تحقیق ساخته شده است. چون آقای عیاری این فیلمنامه را ننوشتند، چه زمانی آن را نوشتند و چرا وقتی متوجه نشدم که این فیلمنامه منتشر نشده است، به نام «ماهی آزاد» برخوردم.

من بین سینما و ادبیات فاصله زیادی می بینم

عیاری در پاسخ به این سوال که آیا از آثار ادبی خود فیلمنامه می نویسد یا خیر، گفت: من اساساً فاصله زیادی بین ادبیات و سینما می بینم، البته ادبیات غیر از سینما هم برایم ارزشمند است، تقریباً همه داستان های ایرانی را خوانده ام، نویسنده هایی هم هستند. در ایران مانند اسماعیل فصیح که آثارش به سینما می آید.»

«برادران عجیب» کیومرث پوراحمد از «نیمه دوسیب» من بهتر است.

عیاری درباره نحوه نگارش فیلمنامه فیلم سینمایی «نیم سیب» گفت: سال ها بود که آثارم مورد قبول ارشاد نبود تا بتوانم کار کنم و امور زندگی را اداره کنم. مورد قبول ارشاد نیست. کتابی بود به نام «.“خواهران عجیب و غریب” در حالی که «نیمه دو سیب» ساخته اریش کستنر را صدا زدم و حقیقت این است که فیلم خوبی نبود، به نظرم فیلم «خهران قریب» کیومرث پوراحمد بهتر از کار من است. در فیلم من مریم مصدقی بازیگرم بعد از شروع فیلمبرداری باردار شد و دیگر نتوانست این نقش را بازی کند، بنابراین مجبور شدم فیلمنامه را عوض کنم تا از شر آن نوشته ها خلاص شوم.

وی درباره علاقه اش به همکاری با محمود دولت آبادی گفت: با آقای دولت آبادی درباره نوشتن اثری بر اساس «کلایدر» صحبت کردم و ایشان موافقت کردند اما تهیه کننده از نظر مالی نتوانست با آقای دولت آبادی به توافق برسد و زمانی که این کار را دوست داشتم دوست داشتم. جای خالی سلوچ را خیلی وقت پیش خواندم و می خواستم قسمت لوک مست را انجام دهم، این ایده را به دولت آبادی ارائه دادم و قول دادم که ایده اش عملی شود، او موافقت کرد اما راستش را بخواهید بعدا می ترسیدم این کار را انجام دهم و نکردم. برو داخلش.”

حتی صداوسیما هم می خواهد با کیانوش عیاری کار کند

در این مراسم وحید نیکخواه آزاد تهیه کننده سینما نیز حضور داشت و به دعوت مجریان دقایقی درباره کیانوش عیاری و سینمای این کارگردان صحبت کرد.

من فرصت همکاری با آقای عیاری را نداشتم و کمی برای جوانان متاسفم چون تجربه تماشای فیلم های ایشان در جشنواره را از دست دادند. آقای عیاری مثل آدمی است که روی صخره ها حرکت می کند و با هر قدم راهی باز می کند و وقتی به آنها نگاه می کنیم می فهمیم که به دلیل تنوع کارش دنیای سبزی را در سینما خلق می کند. عیاری هرگز سیاسی صحبت نمی کرد، بلکه همیشه به مسائل مهم اجتماعی علاقه داشت و به آنها دست می زد. مثلا در همین فیلم خانه بابا به موضوع مهمی پرداخت که ختنه زنان بود.

وی ادامه داد: عیاری همیشه فیلم هایی مانند «مبل» و «خانه پدری» را توقیف کرده بود، اما آنقدر آرام صحبت می کرد که تلویزیون فاجعه ای مثل صداوسیما همیشه مشتاق همکاری با او و نمایش آثارش بود، حتی تلویزیون هم ارزشش را دارد. آقای نخست وزیر او شرایط را می داند.

در قسمت بعدی برنامه محسن آزرم این سوال را مطرح کرد: همانطور که آقای عیاری گفتند سینما بر اساس تصویر است اما چرا برای یادگیری سینما به کتاب سینما نیاز داریم؟ و کاتوزی در پاسخ گفت: «از کیانوش عیاری شروع می کنم، نمی خواهم از ما کارگردانان تعریف کنم، بلکه می خواهم از عیاری تعریف کنم، ما خوش شانسیم که در زمان شما هستیم، دوربین شما فقط نمی خواست اثری تولید کند. ” او گفت. «از نفس افتاده» یک روایت زنده انقلابی است که به شما توصیه می کنم در سریال «روزگار قریب» آنقدر خوب بازی کردند که فکر می کنیم امروز یک نوع سینما در حال نابودی است روابط سینما مانند فروش فیلم و گیشه، پس به خود می بالیم که آثار شما برای ما ماندگار است.

کتاب می خوانی، در میان مردم زندگی می کنی، در راه خلقت با هم پیوند دارند، نمی شود در میان مردم بود و آثار زیبایی مثل تو خلق کرد.

2455555

گردآوری شده از رسانه خبر آنلاین