با وجود مطالعات متعدد، هیچ درمانی برای زوال عقل تا کنون یافت نشده است. از سوی دیگر، عوامل خطری نیز وجود دارد که احتمال ابتلا به این بیماری را افزایش می دهد. این عوامل عبارتند از: عوامل ژنتیکی، سبک زندگی (مانند رژیم غذایی، فعالیت بدنی، سیگار کشیدن، مصرف الکل) و حتی کیفیت ارتباطات اجتماعی. برای به تعویق انداختن این مشکل یا پیشگیری از زوال عقل زورد، کافی است عوامل تحت کنترل خود را مدیریت کنیم.
به گزارش خبرآنلاین، در مطالعه جدیدی که در مجله Nature Mental Health منتشر شده به یکی دیگر از عوامل خطر اشاره شده است. بر اساس نتایج این مطالعه، «تنهایی» احتمال ابتلا به زوال عقل، بیماری آلزایمر و زوال عقل عروقی را بیش از 30 درصد افزایش می دهد. در همین حال، افراد مسن مبتلا به دیابت یا چاقی در معرض خطر بیشتری قرار دارند.
به گفته محققان، این مطالعه بزرگترین تحلیلی است که تاکنون از رابطه بین تنهایی، افسردگی و زوال شناختی انجام شده است و بیش از 600000 شرکت کننده از سراسر جهان در آن شرکت کرده اند. مطالعات قبلی همچنین ارتباط بین تنهایی و مشکلات سلامتی مانند سکته مغزی و بیماری پارکینسون را نشان داده است.
عامل “تنهایی” نیز خطر ابتلا به اختلالات شناختی را تا 15 درصد افزایش می دهد. اختلال شناختی یک مشکل عمومی است که شامل از دست دادن حافظه و دشواری در تصمیم گیری، تمرکز، یا تکمیل وظایف می شود.
نویسندگان این مطالعه بیان می کنند که “تنهایی یک عامل خطر بسیار مهم برای ابتلا به زوال عقل در آینده است.”
ارسال پاسخ