یک دارنده دکترای روانشناسی می گوید: «روانشناس زرد» فقط برای افراد غیرمجاز و قلابی استفاده نمی شود. بسیاری از روانشناسان تحصیلات آکادمیک دارند، مجوز یا مجوز نیز دارند، اما زرد هستند.
به گزارش همشهری آنلاین، اگرچه کارشناسان و مسئولان مدام هشدار می دهند که به هیچ روانشناسی اعتماد نکنید، به روانشناسان زرد و غیرعلمی بال نزنید، روانشناسان علمی و معتبر را از سایت سازمان نظام روانشناسی تایید کنید، اما روانشناسان زیادی هستند. آنها تحت تاثیر این افراد و تکنیک های غیر علمی آنها قرار گرفته اند.
اگرچه روانشناسی علمی تنها علمی است که توانایی حل مشکلات روانی و به طور کلی تضمین سلامت روان ما را دارد، چرا بسیاری از افراد روانشناسان غیرعلمی معروف به “روانشناسان زرد” و “روانشناسان اینستاگرام” را دنبال می کنند و آنها را تحسین می کنند؟ آنها چرا روانشناسان غیر علمی این همه فالوور دارند و مردم بیشتر به آنها گوش می دهند؟
دکترای روانشناسی و استاد دانشگاه دکتر محمد گراوندنیا پاسخ های بسیار جالبی در این زمینه دارد. وی می گوید: اغلب بین سطح سواد مراجعان و پذیرش یا عدم پذیرش روانشناسان زرد همبستگی عمیقی وجود دارد. هر چه سواد علمی فرد بالاتر باشد کمتر به روانشناس زرد مراجعه می کند. افرادی که اغلب به روانشناسان غیرعلمی یا زرد مراجعه می کنند افرادی هستند که تحصیلات عالی ندارند. از سوی دیگر، روانشناسان علمی که روش های علمی برای روان درمانی دارند، توجه طیفی از افراد عمدتاً تحصیل کرده را به خود جلب می کنند.
دکتر گراوندنیا 5 دلیل بسیار مهم و کاربردی برای استقبال جامعه از روانشناسان زرد بیان می کند:
1. ناآگاهی مردم از حرفه ای بودن یک روانشناس
مهم ترین دلیل این امر این است که افراد حرفه ای بودن و حرفه ای بودن یک روانشناس را نمی شناسند. بسیاری از افراد تحصیل کرده گاهی اوقات نمی توانند تشخیص دهند که آیا یک روانشناس خاص به طور حرفه ای تمرین می کند یا خیر. چون ما در دانشگاه درسی با این عنوان نمی خوانیم. بهتر است به جای روانشناسی عمومی، دوره فرهنگ مشاوره در واحدهای دانشگاهی سایر رشته ها باشد. ما الان در دانشگاه ها در هر رشته ای «واحدهای روانشناسی عمومی» داریم و این برای دانشجویان مفید و کاربردی نیست. همچنین می توان «فرهنگ مشاوره» را وارد دروس کرد تا دانش آموز یاد بگیرد که روانشناسی حرفه ای را راحتتر از روانشناسی زرد تشخیص دهد.
2. ارتباط خوب روانشناسان زرد با مراجعین
به عنوان روانشناسان علمی، ما تشخیص می دهیم که روانشناسان زرد هنگام صحبت با مردم ارتباط قوی تری دارند. مثلاً مردم به زبان خودشان صحبت می کنند. ما با زبان علمی صحبت می کنیم و اگر می خواهیم تاثیرگذار باشیم باید زبان خود را به زبان رایج نزدیک کنیم که واقعا سخت است.
روانشناسان در دو طیف قرار دارند. یا زرد می نویسند یا علم می نویسند که اکثر مردم آن را نمی فهمند. در نتیجه مردم روانشناس زرد را انتخاب می کنند. چون راحت تر حرف می زنند و مردم هم راحت تر حرفشان را می فهمند. فردی که تحصیلات خاصی ندارد و می خواهد با یک بار خواندن پست اینستاگرامی یک روانشناس متوجه آن شود، نمی تواند مقالات مختلف را برای درک پست یک روانشناس علمی بخواند.
3. مدیوم های زرد همیشه راه حل های سریع دارند
حل کردن یکی از ویژگی های روانشناسان زرد است. اکثر مردم همیشه یک راه حل آماده می خواهند. قرص های آماده می خواهند. یکی به آنها بگوید طلاق نگیر، طلاق نگیر، بمان، نمان، برو. زرددرمانگران این قرص آماده را به مردم عرضه می کنند و عموم مردم آن را می پسندند.
4. شکستن مرزهای حرفه ای و اخلاقی
روانشناسان زرد اغلب از مرزهای حرفه ای و اخلاقی فراتر می روند و اهمیتی نمی دهند. اگر با یکی از مشتریان خود به کافه بروید و با هم قهوه بخورید، ممکن است برای مشتری جذاب باشد، اما بسیار غیرحرفه ای است. بسیاری از روانشناسان زرد با مشتریان خود تعامل دارند. با این حال، ما یک قانون جهانی داریم که روانشناسان نباید به هیچ وجه با مشتریان خود ارتباط برقرار کنند و نباید از محل کار خود خارج شوند.
5. تبلیغات متعدد و جالب
روانشناسان زرد بیشتر بازیگر هستند تا روانشناس. من به سختی جرات این را پیدا می کنم که یک کلیپ حاوی چهره و صدایم را در صفحه خود بگذارم. برای من سخت است. اما همیشه جلوی دوربین هستند و سروصدا می کنند و مدام محتوای آموزشی تولید می کنند و در اختیار مردم می گذارند که بیشتر آنها دروغ و غیرعلمی است. چپ و راست هر دو خودشان را می شناسند. یک روانشناس علمی و حرفه ای مدام خود را در معرض دید عموم قرار نمی دهد و مدام تبلیغ نمی کند. نکته بعدی دسترسی افراد به گروه روانشناس زرد بیشتر است.
مراقب روانشناسان دارای مجوز زرد باشید
Gravendenia همچنان برای روانشناسانی که مجوز آموزش و تمرین آکادمیک دارند اما زرد محسوب می شوند، درخواست می کند! این دکترای روانشناسی بیشتر توضیح می دهد و می گوید: به «روانشناس زرد» فقط افراد غیرمجاز و قلابی نمی گویند. بسیاری از روانشناسان تحصیلات آکادمیک دارند، مجوز یا مجوز نیز دارند، اما زرد هستند. خیلی ها این را نمی دانند پس فقط داشتن مدرک روانشناسی کافی نیست.
این روان درمانگر ادامه می دهد: سال گذشته یک فاجعه در دنیای درمان بود. برای اولین بار نزدیک به 200 متقاضی مجوز کار در رشته روانشناسی بدون مصاحبه با متقاضیان صادر و به خانه اعزام شدند. متقاضی صرفاً باید به درگاه ملی صدور مجوز مراجعه می کرد و درخواست خود را ثبت می کرد.
گراوندنیا می گوید: قبلاً 6 روانشناس با فردی که متقاضی مجوز مشاوره بود به مدت تقریباً 3 ساعت مصاحبه می کردند. اکنون می بینیم که مجوز کار برای بسیاری از افرادی که دارای مدرک لیسانس برق یا مکانیک یا فوق لیسانس روانشناسی عمومی هستند، ارسال می شود. این یک فاجعه است و فکر می کنم از این به بعد باید مراقب روانشناسان دارای مجوز زرد باشیم.