در آستانه روزنامه پزشکی مسعود به نیویورک ، این روزنامه به یاد تأثیرات تحریم ها بر سلامت جامعه اشاره کرد.
این روزنامه گفت: “از آنجا که آقای رئیس جمهور به نیویورک می رود ، نوشتن کمی در مورد تأثیرات سلامت مردم بد نیست.”
اگرچه آقای پزشکی این موضوع و گذشته وزارت بهداشت را به خوبی می شناسد. اما کسانی که تحریم را مسخره کردند که یک بار مجازات نمی شوند! آنها اکنون می توانند نتیجه رژیم های خود را ببینند. با این حال ، متأسفانه آنها هنوز به دنبال همان سیاست هستند. از آنجا که نان و بقا در تشدید نسل تحریم علیه مردم ایران است.
مقایسه و پیشرفت کشورها با ترکیب سه شاخص کلی انجام می شود. اول متوسط سالی که مردم در آن آموزش دیده اند. دوم امید به زندگی و زندگی متوسط. سوم اقتصادی برای هر نفر می آید. البته این سه شاخص بسیار تحت تأثیر قرار گرفته اند.
از آغاز تحریم های اصلی ، 5 ٪ به جمعیت ایران اضافه شده است. در این میان ، با این حال ، درآمد سرانه 2 ٪ کاهش یافته است. در زمینه آموزش ، کیفیت آموزش در دوره ابتدایی و دبیرستان و آموزش عالی کاهش یافته است. با این حال ، اینها موضوع این ویرایشگر نیستند. در مقابل ، مشکل ما سلامتی و سلامتی است.
سلامتی تنها بخشی است که به طور مستقیم به مردم ایران علاقه مند است و ما در سالهای پس از انقلاب پیشرفت خوبی در این بخش داشته ایم. اما اکنون به طرق مختلف در حال افزایش است. اول ، مخالفان SO -scholar و علوم ، که بخش بهداشت را با افزایش غیر منطقی ظرفیت های پزشکی و پر کردن سهمیه ها ریشه می بخشد.
از طرف دیگر ، مهاجرت نخبگان در این زمینه و عدم تمایل به قدرت های جدید برای ورود به این زمینه و کاهش درآمد آنها به روش دیگری ، طراوت و پویایی این بخش را خشک می کند. علاوه بر این ، این بخش در معرض استهلاک کمبود بودجه قرار گرفته است. با این حال ، می توان گفت که تحریم وضعیت منفی را بدتر می کند.
در آخرین شماره Lancest ، حدود بیست سال سرطان ، قلب ، دیابت ، فشار خون بالا و غیره در کشورهای جهان ، از جمله ایران. دو نکته مهم این گزارش در مورد ایران ؛ کاهش این بیماری ها در مقایسه با ایران و کشورهای همسایه بسیار کم بود.
نکته دوم این است که خوب و دراماتیک است ، که مترادف با دوره قبل از دوره قبل از دوره است ، اما در همان زمان با تحریم ها ، این روند کاملاً برعکس شده و در دهه دوم معکوس شده است. این گزارش را می توانید در صفحات اجتماعی امروز مشاهده کنید.
با این حال ، حتی بدتر از آن ، گرایش منفی در سالهای اخیر شدت یافته است. با توجه به اهداف مشخص شده در پیشگیری از بیماری های غیر مرتبط ، تصمیم گرفته شد که 5 ٪ از افراد چاق در دهه 1980 اضافه شوند. با این حال ، این شاخص در 5 سال اول 2 ٪ بدتر است. فشار خون باید 5 ٪ کاهش یابد.
در 2 سال اول 5 ٪ افزایش یافته است. دیابت و قند خون گرسنگی 5 ٪ برنامه ریزی شده را با هدف نگه داشتن برنامه ریزی کردند. شیوع شیوع در این دو سال 5 ٪ افزایش یافته است.
درمان مؤثر دیابت از 2 ٪ به 5 ٪ کاهش یافته است. همه اینها هنوز در پایان برنامه امسال و منفی در حال افزایش است. این نشان دهنده ناتوانی در تحریم ها برای دستیابی به اهداف بخش است.
در نهایت ، این امر باعث بار سنگین بر بخش بهداشت می شود و باعث کاهش کیفیت خدمات و مرگ زودرس و امید به زندگی می شود.