به گزارش عصر ایران به نقل از پایگاه اینترنتی «ویژوال کاپیتالیست»، کشورهای پیشرفته اروپایی ساعات کاری کوتاه تری دارند در حالی که بسیاری از کشورهای آسیایی، خلیج فارس و آفریقایی هفته های کاری طولانی تری را ثبت می کنند.
این تجسم بیش از 150 کشور را بر اساس ساعات کاری معمولی هفتگی در سال 2025 رتبه بندی می کند.
در حالی که میانگین جهانی زمان کار هفتگی تقریباً 38.7 ساعت است، تفاوت بین کشورهایی که بیشترین کار را می کنند و کشورهایی که کمترین کار را انجام می دهند تقریباً 30 ساعت است.
داده های این تصویر از نظرسنجی جهانی جمعیت بدست می آید. این گزارش برآوردهای ملی میانگین ساعات کار هفتگی در بخش‌های رسمی و غیررسمی را گردآوری می‌کند.
بوتان بالاترین ساعات کاری را در جهان دارد
تا سال 2025، بوتان سخت‌کوش‌ترین کشور جهان خواهد بود و کارمندان و کارگران آن به طور متوسط 54.5 ساعت در هفته کار می‌کنند. بسیاری دیگر از اقتصادهای آسیایی نیز در صدر قرار دارند، از جمله امارات متحده عربی (48.4 ساعت)، پاکستان (47.5 ساعت) و هند (45.8 ساعت).
هفته‌های کاری طولانی‌تر در این مناطق عموماً منعکس‌کننده صنایع کار فشرده، مشاغل پاره وقت کمتر و شبکه‌های کوچک‌تر ایمنی اجتماعی است. اینها عواملی هستند که ساعات کار را هم برای کارمندان و هم برای کارگران خوداشتغال افزایش می دهند.
هفته های کاری کوتاه اروپا منعکس کننده اقتصادهای توسعه یافته است
در سوی دیگر طیف، اروپای غربی و شمالی برخی از کوتاه ترین هفته های کاری را تجربه می کنند. هلند (26.8 ساعت)، نروژ (27.1 ساعت) و دانمارک (28.8 ساعت) کمتر از 30 ساعت در هفته کار می کنند.
این کشورها از بهره وری قوی، اتوماسیون بالا و حمایت های سخاوتمندانه از نیروی کار بهره می برند. میانگین ساعات کاری کوتاه تر معمولاً با استانداردهای زندگی بالاتر و تعادل بین کار و زندگی بهتر همراه است. تنها استثنا در این زمینه کشور یمن است که طبق آمار کمترین ساعات کاری را در جهان دارد و یکی از فقیرترین کشورهای جهان نیز به حساب می آید.
آمریکا در رده متوسط قرار دارد
ایالات متحده به طور متوسط 36.1 ساعت در هفته کار می کند. این کمتر از میانگین جهانی است اما بالاتر از سایر کشورهای توسعه یافته بزرگ مانند کانادا (32.3 ساعت)، بریتانیا (31 ساعت) و فرانسه (30.8 ساعت) است.
در مقابل، بالاترین ساعات کار هفتگی در بازارهای نوظهور (به ویژه در آفریقا) مانند سودان (50.8 ساعت) و لسوتو (50.2 ساعت) دیده می شود، جایی که ضرورت اقتصادی روزهای کاری را افزایش می دهد.