حصاری که البته آیدا پهناند زیبا با انتخاب فوق العاده خود در سریال آخر شب شکست.
حتما درخواست طولانی علیرضا داودنژاد برای بازی در سریال را خوانده اید. چگونه پیرمرد شمال را برای شرکت در یک پروژه بلند مدت به تهران آورد.
علیرضا داودنژاد و رضا که اندکی پس از بازی در این سریال هیجان زیادی را تجربه کردند، پسر خود را به طرز بسیار دردناکی از دست دادند. پسری که نقش اساسی در متقاعد کردن پدرش برای بازی در این نقش داشت.
داود نژاد که از مسرخ قدری تا به امروز آثاری را در سینمای ایران نوشته یا ساخته است، آثار ماندگاری چون مصائب شیرین را در کنار خانواده اش در تاریخ سینمای ایران جاودانه کرد.
در پایان شب داود نژاد، شخصیت پدری سریال، یک پدر سنتی کامل است که عشق و نفرت را با هم در ذهن مخاطب به نمایش می گذارد.
پدری مهربان که عشق و حمایت خود را به بدترین و خشن ترین راه ها نشان می دهد. یکی از پدران همه بچه های دهه 50 و 60 که در سفر به خاطراتمان نمی توانست درد شلاق را از شیرینی بوسه جدا کند.
یک پدر تمامیت خواه مستبد، که دوران جوانی خود را پشت سر گذاشته است، برای فرزندانش هم نقش پدر و هم مادر را ایفا می کند.
این یک نمونه از تکنیک داودنژاد برای حضور در مقابل دوربین است. ستاره سریال اصراری بر عکس پارسا پیروزفر ندارد. سعی کرد خودش باشد. راحت و تمیز. او در خشم خود مبالغه نمی کند و شهوترانه رفتار نمی کند. روی زمین دراز کشیده، قلبش درد می کند و در آستانه سکته است. بدون اغراق. عصبانی می شود، دخترش را می زند و عصبانی می شود. خشم مانند یک پدر مست عصبانی از چشمانش می ریزد.
شب است، تنها نشسته و از قله هایش بالا می رود. بوی بد همه جا پخش شد. همانطور که او مونولوگ خود را ارائه می دهد، حالت چهره او یخ و آرامش لازم را دارد تا شما را تحت تاثیر قرار دهد. او توهین نمی کند، سعی نمی کند با ایجاد اغراق توجه اضافی را به خود جلب کند، چیزی به سخنان خود اضافه نمی کند که باعث ترحم یا عصبانیت شود. او نقش یک پدر سنتی را بازی می کند که توسط نویسندگانی که تیم کارگردانی را نیز تشکیل می دهند، به شیوه ای کاملاً مکانیکی خلق شده است.
صحنه پاره شدن عکس پل نیومن و اینکه چگونه کلماتی درباره یک افسانه برای یک نسل صحبت می شد را به یاد بیاورید. عاشق سینما که تصویر قهرمانش را لمس می کند و پاره می کند. شما حتی هیچ حرکت اضافی از او نمی بینید. نمی دانم هر برداشت چند بار تکرار شد. اما این همان تصویری است که به نظر شما جذاب است.
حتی اگر برای اولین بار از خود بپرسید چرا آیدا پهننده برای نقش پدر به سراغ علیرضا داودنژاد رفت؟
در این سریال که داستان با صبر و آرامش پیش می رود، علیرضا داودنژاد عزیز به قول پناهنده چهره واقعی یک پدر را به تصویر می کشد.
پدری در لحظه عصبانیت. پدر در زمان حفاظت، پدر هنگام خروج، پدر در زمان ناتوانی.
پدر نقش پدر، پدر نقش برادر و پدر نقش یک پیرمرد مست را بازی می کند.
ممنون از لطف شما آقای داودنژاد. شما مانند شخصیتی از داستان های خود هستید که سال ها توسط سوپراستارها اسپویل شده است.
5655
گردآوری شده از رسانه خبر آنلاین