ابرها یا سیروس همان رشته های نازک و ظریفی هستند که مانند قلم موی نقاش در آسمان کشیده شده اند. آنها در طول روز سفید و روشن هستند و در طلوع و غروب خورشید به رنگ های زیبا تبدیل می شوند. پس چگونه این ابرهای نازک تشکیل می شوند؟
یک مطالعه جدید نشان می دهد که برخی از ابرهای سیروس در واقع “بذردهی” شده اند یا توسط طوفان های آن سوی جهان ایجاد شده اند. طوفان هزاران کیلومتر دورتر از ما.
با استفاده از یک روش جدید تجزیه و تحلیل داده های ماهواره ای، محققان توانستند دریابند که ابرهای سیروس بلافاصله پس از طوفان های بزرگ در سمت دیگر جهان ظاهر می شوند.
دانشمندان در مقاله ای که در مجله AGU Advances منتشر شده است، توضیح می دهند که این طوفان ها امواج جوی عظیمی تولید می کنند. امواجی که از استوا عبور می کنند و دمای لایه های بالایی جو را تغییر می دهند. این تغییر دما باعث ایجاد ابرهای سیروس در ارتفاعات می شود.
ابرهای سفید زیبا، حاصل طوفان های دوردست
به زبان ساده، هنگامی که یک طوفان بزرگ رخ می دهد، امواج جوی بزرگی ایجاد می کند. این امواج با عبور از عرض های جغرافیایی مختلف و عبور از خط استوا می توانند به لایه های بالایی جو برسند. تغییرات دما و فشار در این لایه باعث یخ زدن بخار آب یا رطوبت بالای آن و تشکیل ابرهای نازک می شود.
با تجزیه و تحلیل داده های ماهواره ای و «مسیر عقب» (مسیر برگشتی) ذرات و امواج، تحقیقات جدید توانست ارتباط بین این ابرها و طوفان های دور را نشان دهد.
چرا این کشف مهم است؟
1. بازنگری در درک خود از آسمان
تا به حال، پیشبینی ابرها بر این فرض استوار بود که ابرها عمدتاً به صورت محلی تشکیل میشوند. با این حال، اکنون مشخص شده است که رویدادهای آب و هوایی در گوشه ای از جهان می تواند باعث تغییرات در گوشه ای دیگر شود. به عبارت دیگر، آنچه بالای سر ما اتفاق می افتد ممکن است نتیجه رویدادی باشد که هزاران کیلومتر دورتر رخ می دهد.
2. تأثیر بر اقلیم و الگوهای آب و هوا
ابرها نقش مهمی در تعادل انرژی زمین دارند. آنها به نور خورشید اجازه عبور می دهند، اما تا حدی گرمای تابش شده از سطح زمین را به دام می اندازند. اگر تعداد یا توزیع این ابرها بسته به الگوهای طوفان در سراسر جهان متفاوت باشد، تأثیر آنها بر گرم شدن یا سرد شدن زمین نیز ممکن است متفاوت باشد. بنابراین، مدل های آب و هوایی نیاز به بازنگری دارند.
3. پیش بینی های آب و هوایی پیچیده تر
به خصوص با آسمان ابری، پیش بینی صاف یا ابری بودن یک منطقه صرفاً به شرایط محلی بستگی ندارد. یک طوفان در نیمکره دیگر ممکن است آسمان منطقه ما را تحت تاثیر قرار دهد. این بدان معناست که پیش بینی های آب و هوا پیچیده تر هستند و به داده های جهانی دقیق تری نیاز دارند.
کشف جدید نشان می دهد که آسمان، به خصوص ابرهای نازک و بلند، ممکن است بر خلاف تصور قدیمی، نتیجه زنجیره ای از حوادث در مکان های بسیار دور باشد. ابرها فقط محصول شرایط محلی نیستند، بلکه بازتاب فضایی بزرگتر، جهانی تر و دورتر هستند.
این یافته الهام بخش بازاندیشی در مورد علم آب و هوا، مدل های پیش بینی آب و هوا و نگاه ما به آسمان است. هر بار که به آن تارهای سفید مو مانند نگاه می کنیم، شاید طوفانی بزرگ از دور نزدیک می شود.