به گزارش خبرگزاری انتخابتو، خانواده ها در فیلم پر ستاره «پدر، مادر، برادر، برادر» ساخته جیم جارموش برای برقراری ارتباط با یکدیگر مشکل دارند.
newway آنلاین نوشت:
جیم جارموش در سه گانه خود “پدر، مادر، خواهر، برادر” مخاطب را به سه دیدار خانوادگی دعوت می کند. نگران نباشید؛ از نبودن عضویت در هیچ یک از این گروه ها، حتی گروهی که تام ویتس در آن نقش پدر آدام درایور را بازی می کند، پشیمان نخواهید شد. راستش همه این گروه بندی ها روی کاغذ جذاب به نظر می رسند.
در فصل اول، خواهران جف (راننده) و امیلی (میم بیالیک) پس از مدت ها به ملاقات پدرشان (ویتس) می روند.
در فصل دوم، مادری (شارلوت رمپلینگ) منتظر دو دخترش، تیم (کیت بلانشت) و لیلیت (ویکی کریپس) برای دیدار سالانه و چایشان است.
در فصل سوم، پدر و مادر اسکای (ایندیا مور) و بیلی (لوکا سابات) چیزی جز وسایل و سوغاتی هایشان باقی نمی ماند.
اما همه این جلسات دردناک و پرتنش هستند. هیچ یک از آنها به یکدیگر متصل نیستند و همه آنها در نقاط مختلف جهان اتفاق می افتد.
با این حال، جزئیات و ارتباطات ظریفی در طول فیلم وجود دارد، مانند ساعتهای رولکس، لباسهای قرمز، و حتی عبارت «درست مثل آن» که بهطور نامحسوس این قطعات را به هم پیوند میدهد.
سپس به یک درک عمیق و تقریباً ترسناک می رسیم: اینکه عشق و صمیمیت همیشه در خانواده تضمین یا امکان پذیر نیست.
در فیلم «پدر، مادر، خواهر، برادر» همه ترجیح میدهند جایی غیر از جایی که هستند باشند. مشابه اما در عین حال متفاوت.
فیلم با بخش “پدر” شروع می شود. خواهران جف و امیلی با اکراه در حال انجام یک نوع “چک سلامت” بر روی پدر خود هستند. هر دو هم از نظر ظاهری (لباس و موهای شانه شده) و هم از نظر رفتار بسیار مرتب و رسمی هستند.
Waits در نقش پدر کاملاً نقطه مقابل آنهاست. خانه او به اندازه شلوار ورزشی زیپ دارش آشفته و نامرتب است و کمی گیج و دست و پا چلفتی به نظر می رسد. آنقدر که نام تمام داروهایی را که استفاده نمی کند (دیگر) فهرست می کند.
شکاف بین آنها و فرزندانشان هر روز بیشتر و بیشتر می شود. به غیر از مرگ مادرشان، حتی به نظر نمی رسد اتفاق خاصی وجود داشته باشد که چنین دوری و بیگانگی را توجیه کند. آنها فقط اساساً بسیار بسیار متفاوت هستند.
و شاید آنقدر که پدر خود را در مقابل فرزندانش ضعیف و درمانده نشان می دهد، واقعاً اینطور نیست. پس از رفتن آنها، او خانه را تمیز می کند و یکی از دوستانش را برای یک شام خوشمزه دعوت می کند.
در سینما اغلب والدین به حاشیه رانده میشوند و اغلب به عنوان شخصیتهای فرعی در داستانهای فرزندانشان انتخاب میشوند که این را میتوان به سن سازندههای فیلم نسبت داد. (از آنجایی که اکثر فیلمسازان از نسل جوان یا میانسال هستند و داستان ها را از منظر همان نسل روایت می کنند، تمرکز فیلم ها اغلب روی کودکان است و والدین اغلب در حاشیه هستند؛ یعنی تمرکز اصلی داستان نیستند، بلکه بیشتر به عنوان شخصیت های فرعی دیده می شوند).
جارموش با زیرکی این دیدگاه را در فصل «پدر» معکوس می کند و همین اثر زمینه را برای فصل بعدی «مادر» فراهم می کند. در حالی که رامپلینگ تلفنی بود – احتمالاً با یک درمانگر صحبت می کرد – از نظر ذهنی خود را برای ورود دخترانش آماده می کرد.
همه آنها در اطراف دوبلین زندگی می کنند اما به ندرت یکدیگر را می بینند، بنابراین این نشست چای سالانه برای آنها تبدیل به یک آیین عجیب و غریب شده است.
تیم (با بازی بلانشت)، مظهر یک فرزند اول دقیق و مسئولیت پذیر، به شدت نگران دیر رسیدن است. از سوی دیگر لیلیت (با بازی کریپس) بیشتر به غرور فکر می کند. او به دارایی ها و دستاوردهای غیرمستند می بالد، حتی اگر می داند هیچ کس واقعاً به آنها اعتقاد ندارد. هیچ یک از این زنان هیچ ارتباط واقعی با یکدیگر برقرار نمی کنند.
هیچ پدر و مادری در قسمت آخر وجود ندارد. آنها در آپارتمانی در پاریس سه ماه پس از اجاره جان خود را از دست دادند و تنها خاطراتی از خود به جای گذاشتند. این وضعیت هم یک راز است و هم اکنون بچه ها باید آن را حل کنند.
فیلم «پدر، مادر، خواهر، برادر» به نوعی نگاهی به شدت بدبینانه به پیوندهای خانوادگی و امکان واقعی شناخت والدین ارائه می دهد. فیلم خالی از احساسات گرم و شیرین و اکتشافات پیش پا افتاده است (لحظه ای وجود ندارد که یک واقعیت ساده یا واقعیت کوچک، مانند یک خاطره معمولی، حس نزدیکی یا صمیمیت ایجاد کند) و صرفاً این ایده تلخ و شیرین را منتقل می کند که صرف نظر از هرگونه پیوند خونی، بالاخره همه ما اساساً غریبه هستیم.
در نهایت، این فیلم تجربه جالبی است و شاید حتی جالبتر، در حالی که برنده شیر طلایی جشنواره فیلم ونیز 2025 شد، فیلمهایی مانند «ما چارهای نداریم» ساخته پارک چان ووک، «صدای هند رجب» به نویسندگی و کارگردانی کوثر بن هانیه، «اراده آن لی» به کارگردانی مونا فست لاولنیا و مونا یورگوست لاولنیا نیز ساخته شدند.
اما جالب است که جارموش هنوز دقیقاً همان کاری را که می خواهد انجام می دهد و بسیاری از بازیگران اصلی مشتاقانه برای همکاری با او صف می کشند. صدایی بی نظیر در عرصه ای که همیشه در خطر یکنواخت شدن است. درباره آثار او باید گفت که مخاطب نباید انتظار تماشای فیلمی شیرین و دلنشین را داشته باشد.
فیلم “پدر، مادر، برادر، خواهر” در 24 دسامبر 2025 (3D 1404) در آمریکا اکران شد. مدت زمان فیلم 110 دقیقه و امتیاز آن سه از چهار است.
مترجم: فرشته کیانی
منبع: آسوشیتدپرس
۵۹۲۴۲
گردآوری شده از رسانه خبر آنلاین