اعتیاد به کار یکی از بدی های دنیای امروز است. به نظر می رسد هیچ اتفاق نظری در مورد اینکه آیا اعتیاد به کار می تواند یک بیماری در نظر گرفته شود وجود ندارد. با این حال، معتادان به کار، حتی به قیمت از دست دادن زندگی شخصی و نیازهای اولیه خود، با وسواس کار می کنند.
به گزارش عصر ایران، اگرچه واژه معتاد به کار را برای اولین بار روانشناس به نام ریچارد ایوانز در سال 1964 به کار برد، اما وین اوتس در سال 1971 در کتاب “اعترافات یک معتاد به کار” این واژه را به کار برد و رواج داد.
با این حال، برخی از کارشناسان معتقدند که هیچ وضعیت پزشکی به عنوان “اعتیاد به کار” وجود ندارد. نکته جالب در مورد این نوع اعتیاد این است که برخلاف بسیاری از اعتیادها و رفتارهای نادرست، تصویر آن در جامعه منفی نیست. بسیاری از مردم این ویژگی را به عنوان یک مزیت می دانند و بسیاری از شرکت ها و سازمان ها حتی آن را به روش های مختلف تشخیص می دهند یا به آن پاداش می دهند.
اعتیاد به کار مانند سایر اعتیادها وسیله ای برای رضایت در فرد فراهم می کند و پس از مدتی فرد برای رسیدن به رضایت بیشتر نیاز به تلاش بیشتری دارد.
از سوی دیگر یکی از ویژگی های معتاد به کار این است که نیاز به تایید دیگران و شناخت در جامعه دارند.
دل این افراد آنقدر به کاری که انجام می دهند و موفقیت های حاصل از آن وابسته است، پس از مدتی کم کم سوژه ها و تجربیات خارج از کار برای این افراد کم و بیش ارزش پیدا می کند.
با این حال، نباید فراموش کرد که اعتیاد به کار با ساعات طولانی کار متفاوت است و فردی که ساعات طولانی کار می کند، لزوماً معتاد به کار نیست.
تفاوت بین اعتیاد به کار و درگیری شغلی
کارشناسان می گویند باید بین مفاهیم «اعتیاد به کار» و «درگیری کار» تفاوت قائل شویم. درگیری کاری یک حالت ذهنی مثبت و رضایت بخش است که با اشتیاق، فداکاری و تعهد در کار مشخص می شود.
در واقع، تفاوت بین اشتغال به کار و اعتیاد به کار در انگیزه کاری است. یعنی کارکنان متعهد انگیزه کاری بالایی دارند و در مقابل انتظار تعارف ندارند. با این حال، معتادان به کار اغلب احساس می کنند مجبور به کار هستند و کار نکردن باعث شرمندگی آنها می شود.
کارمندان متعهد زمانی که خشم، احساس گناه، خصومت، تنش یا اضطراب بیشتری را در محل کار تحمل می کنند، در محل کار شادتر، متمرکزتر و مشتاق تر هستند. علاوه بر این، کارشناسان می گویند افرادی که سخت کار می کنند اما پس از پایان کار به راحتی می توانند دست از کار بکشند، افرادی هستند که به کاری که انجام می دهند معتاد نیستند. برعکس، معتادان به کار توانایی ترک کار را ندارند.
مهمترین علائم اعتیاد به کار
افکار مزاحم در مورد کار خارج از ساعات کاری و کار فراتر از انتظار مدیران از مهم ترین علائم اعتیاد به کار است. اما علائم دیگری نیز برای این اعتیاد وجود دارد:
گذراندن ساعات طولانی در دفتر حتی زمانی که مجبور نیستید
وجود اختلال وسواس فکری اجباری در موفقیت شغلی
ترس شدید از شکست در کار
شک و تردید در مورد عملکرد مرتبط با کار
از دست دادن روابط شخصی به دلیل کار
داشتن نگرش تدافعی نسبت به کار دیگران
استفاده از کار به عنوان راهی برای اجتناب از روابط
تلاش برای کنار آمدن با احساس گناه یا افسردگی
تلاش برای جلوگیری از مواجهه با بحران هایی مانند مرگ، طلاق یا مشکلات مالی
انجام بیش از حد برای حفظ ارزش خود