چرا استرالیایی ها بیشتر عمر می کنند و آمریکایی ها کمتر؟

کشورهایی که زبان رسمی آنها انگلیسی است، به دلیل تاریخ مشترک استعماری بریتانیا، اشتراکات زیادی دارند. اکنون نتیجه یک نظرسنجی نشان می دهد که امید به زندگی بین کشورهای انگلیسی زبان بسیار متفاوت است.

علاوه بر این، به نظر می رسد استرالیا از نظر امید به زندگی بسیار بهتر عمل می کند (و احتمالاً به دلیل سیستم مراقبت های بهداشتی برتر و مرگ و میرهای کم ناشی از مواد مخدر و اسلحه).

راشل ویلکی، دانشمند سلامت جمعیت از دانشگاه کالیفرنیای جنوبی و جسیکا هو، جمعیت شناس از دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا، برای ایجاد تصویری دقیق از امید به زندگی در کشورهای پردرآمد و انگلیسی زبان، با یکدیگر همکاری کردند.

بررسی داده های دو دهه

این دو محقق داده‌های شش کشور پردرآمد را که زبان رسمی آنها انگلیسی بود – ایالات متحده، کانادا، بریتانیا، جمهوری ایرلند، استرالیا و نیوزلند – از سال 1990 تا 2018 بررسی و مقایسه کردند. در این مقایسه منطقه ای، اطلاعات مربوط به کشورهای غیر انگلیسی زبان نیز از پایگاه داده مرگ و میر انسانی به دست آمده و در نظر گرفته شده است.

آنها گفتند: “این شش کشور دارای زبان مشترک و شباهت های فرهنگی بسیاری از جمله رژیم غذایی و سبک زندگی و همچنین سطوح بالای تاریخی نابرابری درآمد هستند.”

همانطور که تحقیقات آنها نشان می دهد، این شباهت ها لزوماً به این معنا نیست که شهروندان این کشورها امید به زندگی مشابهی دارند. محققان امید به زندگی در بدو تولد و 65 سالگی را ارزیابی کردند تا بررسی کنند که چگونه امید به زندگی در کشورهای مختلف تحت تأثیر سن و علت مرگ قرار می گیرد و چگونه امید به زندگی بر اساس منطقه در هر کشور متفاوت است.

استرالیا بهترین آمار را در بین کشورهای انگلیسی زبان دارد

در میان این کشورها، استرالیا بهتر از هر کشور دیگری در جهان عمل کرد و نرخ مرگ و میر کمتری را در تقریباً در تمام سنین به ویژه برای مردان و زنان بین 45 تا 84 سال ثبت کرد. محققان در مقاله خود خاطرنشان کردند که استرالیا به وضوح بهترین کشور از نظر امید به زندگی در بدو تولد بود که از 1.26 تا 3.95 سال برای زنان و 0.97 تا 4.88 سال برای مردان در سال 2018 بود.

این مطالعه نشان داد که وضعیت استرالیا در مرگ و میر ناشی از بیماری های گردش خون و تنفس، سرطان ها، شرایط بارداری و بیماری های روانی و عصبی مانند آلزایمر بهتر از سایر کشورها است و وضعیت مردان استرالیایی بهتر از زنان است. این گزارش در ادامه خاطرنشان کرد که کاهش خطر مرگ ناشی از این مشکلات با عملکرد برتر سیستم سلامت (به عنوان مثال غربالگری و درمان سرطان، واکسیناسیون آنفولانزا، و پیشگیری، تشخیص و درمان بیماری‌های قلبی عروقی) مرتبط است.

این با نرخ پایین مرگ و میر ناشی از اسلحه گرم و مصرف بیش از حد مواد مخدر در استرالیا در مقایسه با سایر کشورها تکمیل شده است.

کانادا دوم، ایرلند سوم است

کانادا که دارای سیستم مراقبت های بهداشتی عمومی با کیفیت است، در بین سال های 1990 تا 2019 دومین امید به زندگی در هنگام تولد را داشت. با این حال نیوزلند و ایرلند نیز اخیرا به این جایگاه رسیده اند.

وضعیت در ایرلند در سال های اخیر به طور پیوسته در حال بهبود بوده است و در طول سال های این بررسی، امید به زندگی در بدو تولد در ایرلند 8.29 سال برای مردان و 6.66 سال برای زنان افزایش یافته است. این در حالی است که پیش از این مردان و زنان ایرلندی کمترین یا دومین کمترین امید به زندگی را در بین این کشورها داشتند. با این حال، این کشور تا سال 2019 در رتبه دوم (مردان) و سوم (زنان) قرار داشت.

آمارها در دو کشور بریتانیای کبیر و ایرلند در این مدت کمی تغییر کرد و امید به زندگی در این دو کشور تقریباً یکسان بود.

در ادامه این مقاله می خوانیم: “در بسیاری از این کشورها، تفاوت جدی در میزان مرگ و میر بین وضعیت اجتماعی-اقتصادی و منطقه جغرافیایی وجود دارد و این در سال های اخیر رو به افزایش بوده است.”

در میان این کشورها، ایالات متحده از سال 2001 هر ساله کمترین امید به زندگی در بدو تولد را داشته است و از نظر امید به زندگی در 65 سالگی در رتبه آخر قرار دارد. بر اساس داده های سال 2019، انتظار می رود مردان استرالیایی تقریباً 5 سال بیشتر از مردان آمریکایی (در بدو تولد) زندگی کنند.