احمد چیت ساز در گفت وگو با خبرنگار ایمنا با بیان اینکه سن، جنسیت، وراثت، قرار گرفتن در معرض سموم و سموم از جمله عوامل خطر پارکینسون است، گفت: جوانان به ندرت به پارکینسون مبتلا می شوند؛ اما در این میان افراد جوان به ندرت به پارکینسون مبتلا می شوند. در واقع این بیماری در سنین میانی یا بالاتر افراد شروع می شود و با افزایش سن خطر ابتلا به این بیماری افزایش می یابد.
اگر بستگان فرد مبتلا به پارکینسون باشند، احتمال ابتلا به این بیماری افزایش می یابد، وی افزود: نتایج بررسی ها نشان می دهد مردان بیش از زنان در معرض ابتلا به پارکینسون هستند.
این متخصص مغز و اعصاب، متخصص بیماری پارکینسون و اختلالات حرکتی با اشاره به ارتباط افراد در معرض سموم و فلزات سنگین با مبتلایان به پارکینسون گفت: مصرف دارو می تواند علائم این بیماری مانند لرزش و احساس سنگینی را کنترل کند. در پاها، تغییر در وضعیت و وضعیت افراد، تغییر در سبک صحبت کردن و مشکلات تعادل و هماهنگی عضلات می تواند مفید باشد.
چیت ساز بیان می کند که سطح دوپامین را در مغز بیماران پارکینسونی افزایش می دهد و به کنترل علائم کمک می کند. هنوز وی با بیان اینکه از درمان دارویی استفاده می شود، اضافه کرد: داروهایی که برای این بیماران تجویز می شود بر سایر مواد شیمیایی مغز مانند انتقال دهنده های عصبی که اطلاعات را بین سلول های مغزی منتقل می کنند نیز تاثیر می گذارد.
او گفت که برای افراد مبتلا به بیماری پارکینسون که بدنشان به خوبی به داروها پاسخ نمی دهد، پزشک ممکن است تحریک عمیق مغز را توصیه کند، جراحی که در آن پزشک الکترودهایی را در بخشی از مغز وارد می کند و آنها را از طریق یک پالس کوچک الکتریسیته می فرستد. دستگاه قرار داده شده روی قفسه سینه متصل است.
این متخصص مغز و اعصاب و فوق تخصص بیماری پارکینسون و اختلالات حرکتی اضافه کرد: این دستگاه ها و الکترودها بدون درد مناطق خاصی از مغز بیمار را تحریک می کنند و حرکت را به گونه ای کنترل می کنند که می تواند بسیاری از علائم مرتبط با حرکت پارکینسون مانند لرزش، کندی حرکت را متوقف کند. و کاهش سرعت.” کمک سختی