چاقی به اکثر اعضای بدن آسیب می رساند و تحقیقات جدید نشان می دهد که مغز نیز از این قاعده مستثنی نیست. علاوه بر این، محققان دریافته اند که خلاص شدن از شر چربی های اضافی عملکرد مغز را بهبود می بخشد و اثرات منفی اضافه وزن را معکوس می کند.
به گزارش عصر ایران به نقل از ایندیپندنت، بر اساس مطالعه جدیدی که بر روی افرادی که تحت عمل جراحی چاقی قرار گرفته اند، این روش اثرات مثبتی بر مغز دارد. اما تحقیقات دیگر نشان می دهد که مکانیسم های کاهش وزن کمتر تهاجمی، مانند ورزش، ممکن است آسیب احتمالی مغز ناشی از چاقی را معکوس کند.
مجله تایم می نویسد که بر اساس برآوردها، خطر ابتلا به آلزایمر در مردان و زنان چاق 35 درصد بیشتر از افراد با وزن طبیعی است. بر اساس نتایج برخی مطالعات، چربی بدن باعث افزایش تعداد پروتئین های مستعد ابتلا به آلزایمر در مغز می شود.
تحقیقات دیگر روی موش ها نشان می دهد که سلول های چربی ماده ای به نام اینترلوکین 1 ترشح می کنند که باعث التهاب می شود و در تخریب و تخریب مغز نقش دارد.
در مطالعه جدید، محققان 17 زن چاق را قبل از جراحی چاقی بررسی کردند و دریافتند که بدن آنها قند را سریعتر از مغز زنان گروه کنترل (یعنی یک گروه با وزن طبیعی) متابولیزه می کند. محققان این زنان را قبل و بعد از جراحی تحت آزمایش‌های عملکرد شناختی روی مغزشان قرار دادند.
نتایج نشان داد که فعالیت مغزی این زنان پس از جراحی بهتر بود و در آزمایش‌های مغزی شناختی – به‌ویژه در زمینه عملکرد اجرایی – در مقایسه با زمانی که زیر چاقو نرفته بودند، عملکرد بهتری داشتند. برنامه ریزی و سازماندهی یافته ها نشان می دهد که اثرات منفی چربی با کاهش آن کاهش می یابد.
محققان می نویسند که فعالیت متابولیک طولانی مدت مغز (شیوه تجزیه قند در مغز افراد چاق) به ساختار مغز آسیب می رساند و زوال شناختی را تسریع می کند. البته آنها همچنان در تلاش برای درک تأثیرات چربی بدن بر مغز هستند، اما زنجیره رویدادها امکاناتی دارد. به عنوان مثال مقاومت به انسولین با بیماری های عصبی مانند آلزایمر مرتبط است زیرا مقاومت به انسولین در تجمع اسیدهای چرب، التهاب و استرس اکسیداتیو نقش دارد و مقاومت به انسولین در واقع یک اختلال متابولیک ناشی از چاقی است.
به گفته مؤسسه ملی سلامت بریتانیا، چربی احشایی یا شکمی مضرترین نوع چربی در بدن است و باعث می شود فرد بیشتر از مقاومت به انسولین رنج ببرد. علاوه بر این، چربی شکم باعث ترشح هورمون های استرس می شود که بر عملکرد شناختی مغز تأثیر می گذارد. علاوه بر این، مطالعات دیگر نشان داده اند که هورمون استرس با پیام های گرسنگی مرتبط است و این اختلالات احساس گرسنگی و سیری را تغییر داده و باعث چاقی می شود.
چربی بدن که بافت چربی نیز نامیده می شود، موادی تولید می کند که باعث التهاب می شود و اعتقاد بر این است که حداقل یکی از عوامل اصلی تحریک مغز و ایجاد بیماری آلزایمر است. بر این اساس، محققان توصیه می کنند وزن و سبک زندگی خود را کنترل کنید و از شر چربی های اضافی بدن خلاص شوید. البته همه زیر چاقوی جراح نخواهند رفت و به کمک یک رژیم غذایی سالم و ورزش می توان به این هدف دست یافت.