با کنار گذاشتن الگوها و عادات قدیمی، می توانید فضای مورد نیاز خود را برای ارتباطات عمیق تر و معتبرتر ایجاد کنید. این تغییرات به شما امکان می دهد افرادی را جذب کنید که واقعاً با ارزش ها و انرژی شما هماهنگ هستند.
به گزارش همشهری آنلاین، بیایید با هم چالش ها و راه حل هایی را که می توانند به ما در جذب افراد همفکر به زندگی خود کمک کنند، بررسی کنیم.
1) وانمود کردن
بسیاری از ما گاهی اوقات خود واقعی خود را برای متمایز شدن از دیگران نقاب زده ایم. اما در جستجوی اصالت و جذابیت افراد همفکر، این رفتار می تواند عواقب معکوس را به همراه داشته باشد.
وانمود کردن به کسی که نیستید مانند ارسال سیگنال اشتباه است. شما اطراف خود را با افرادی احاطه کرده اید که واقعاً با ارزش های شما همسو نیستند یا رویاهای شما را درک نمی کنند.
صمیمیت ممکن است در ابتدا باعث شود شما احساس آسیب پذیری کنید، اما برای جذب کسانی که در طول موج شما هستند، کلیدی است. اصالت به عنوان چراغی عمل می کند که کسانی را جذب می کند که برای خود واقعی شما ارزش قائل هستند و با آنها درگیر هستند.
بنابراین شروع به پذیرش منحصر به فرد بودن، ویژگی های عجیب و غریب و علایق خود کنید. به دنیا نشان دهید که واقعاً چه کسی هستید. افراد مناسب برای این کار از شما قدردانی خواهند کرد، و این ارتباطاتی است که زندگی شما را به روش های معناداری غنی می کند.
2) مقاومت در برابر آسیب پذیری
یک باور رایج وجود دارد که شکنندگی نشانه ضعف است، اما در واقعیت، آسیب پذیری یکی از بزرگترین نقاط قوت ماست. این نشان دهنده شجاعت است که با خودمان صادق باشیم و بدون تظاهر همانطور که هستیم ظاهر شویم.
پرهیز از آسیب پذیری منجر به روابط سطحی می شود. تنها زمانی که به خود اجازه دهیم با نقاط قوت و ضعف، شادی ها و ترس هایمان دیده شویم، می توانیم ارتباطات عمیق و معتبری ایجاد کنیم. این روابط روابطی هستند که در طول موج ما طنین انداز می شوند.
برن براون، محقق مشهور، این موضوع را به شیوایی بیان می‌کند: «آسیب‌پذیری واقعی است و احساس شجاعت می‌کند. “حقیقت و شجاعت همیشه راحت نیستند، اما هرگز نقطه ضعف نیستند.”
بیایید آسیب پذیری خود را به عنوان نقطه قوت در آغوش بگیریم و تماشا کنیم که جذب کسانی می شویم که قدر خود واقعی ما را می دانند.
3) در جستجوی خوشبختی
یک رفتار رایج که می تواند مردم را از علایق ما منحرف کند، تلاش بی وقفه برای شادی است. این جستجوی مداوم باعث می شود که لحظه حال، تجربیاتی که به ما شکل می دهند و رشدی که از ناراحتی ناشی می شود را نادیده بگیریم.
داشتن یک زندگی واقعاً معنادار بر شاد بودن متمرکز نیست. این در مورد پذیرش همه احساسات، از جمله احساسات کمتر خوشایند، و یافتن رضایت در درون خود بدون توجه به شرایط بیرونی است.
رها کردن نیاز به شادی همیشگی به ما امکان می‌دهد اصالت بیشتری داشته باشیم. این به ما امکان می‌دهد تا در سطح عمیق‌تری با دیگران ارتباط برقرار کنیم زیرا نه تنها شادی‌های خود، بلکه در مبارزات خود را نیز به اشتراک می‌گذاریم.
4) زندگی در ترس از قضاوت شدن
بسیاری از ما از ترس قضاوت شدن، رفتار خود را تغییر می دهیم یا بخش هایی از وجود خود را پنهان می کنیم. ما آنقدر در مورد آنچه دیگران فکر می کنند یا می گویند نگران هستیم که در نهایت پتانسیل و اصالت خود را محدود می کنیم.
دیوید آیک گفت: “بزرگترین زندانی که مردم در آن زندگی می کنند ترس از آنچه دیگران فکر می کنند است.” این ترس می تواند ما را از بیان خود واقعی خود و ارتباط با افرادی که واقعاً ما را درک می کنند، باز دارد.
آزادی ما برای خودمان بودن را محدود می کند، خلاقیت ما را محدود می کند و مانع از توانایی ما در ایجاد روابط واقعی می شود.
وقتی این ترس را رها می کنیم، فضایی برای اصالت ایجاد می کنیم. ما به خود اجازه می‌دهیم تا انتخاب‌هایی داشته باشیم که با ارزش‌های اصلی ما همسو باشد تا انتظارات اجتماعی.
آزادی از قضاوت به ما این امکان را می دهد که کسانی را جذب کنیم که ما را به خاطر آنچه واقعا هستیم تحسین می کنند، نه آنچه به نظر می رسیم.
5) اجتناب از مسئولیت
اجتناب از مسئولیت رفتاری است که می تواند افراد همفکر را از ارتباط با ما باز دارد.
وقتی دائماً شرایط بیرونی یا افراد دیگر را مقصر مشکلات خود می‌دانیم، خود را قربانی شرایط خود می‌دانیم تا مشارکت‌کنندگان فعال در زندگی‌مان.
پذیرش مسئولیت کامل زندگی ما را تقویت می کند. تمرکز را از آنچه برای ما می افتد به نحوه واکنش ما تغییر می دهد. این سطح از مسئولیت برای افرادی که برای خود ارزش قائل هستند و آن را تمرین می کنند جذاب است.
این یک جنبه حیاتی برای جذب افرادی به طول موج ما است که برای توسعه شخصی، انعطاف پذیری و رویکرد فعالانه به زندگی ارزش قائل هستند.
6) جستجوی مداوم برای هماهنگی
این به این دلیل است که روابط واقعی همیشه هماهنگ نیستند و شامل اختلافات، درگیری ها و مشکلات می شود.
انطباق آرامش بخش است، اما انطباق مداوم ممکن است نشان دهنده فقدان اصالت یا ترس از رویارویی با مشکلات دشوار باشد. خود واقعی ما خود را در میان تضاد و تفاوت آشکار می کند. این لحظات ارزش های ما، انعطاف پذیری ما، توانایی ما برای همدلی و همکاری را آزمایش می کنند.
وقتی ناسازگاری های گاه به گاه را به عنوان بخشی طبیعی از روابط معتبر می پذیریم، افرادی را جذب می کنیم که برای صداقت، رشد و عمق در تعاملاتمان ارزش قائل هستند.
۷) در منطقه راحتی خود بمانید
ماندن در منطقه راحتی شما ممکن است احساس امنیت و آشنا داشته باشد، اما از رشد و کشف نیز جلوگیری می کند.
این شما را از تجربه چیزهای جدید، یادگیری و ملاقات با افرادی که می توانند زندگی شما را غنی کنند، باز می دارد.
جرأت بیرون رفتن از منطقه راحتی، افق دید شما را گسترده تر می کند و به دیگران نشان می دهد که برای ایده ها و تجربیات جدید آماده هستید.
این تمایل به کاوش برای کسانی جذاب است که از رشد، کشف، و پالت بسیار متنوع تجربیاتی که زندگی ارائه می دهد قدردانی می کنند.
همانطور که نیل دونالد والش عاقلانه گفت: “زندگی در انتهای منطقه راحتی شما آغاز می شود.” ناراحتی ناشی از خروج از قلمرو آشنای خود را بپذیرید. این را نشانه رشد و فرصتی برای یادگیری در نظر بگیرید.
8) غفلت از مهربانی با خود
غفلت از شفقت به خود می تواند به طور قابل توجهی مانع از توانایی ما در ارتباط با افراد همفکر شود. شفقت به خود یعنی با خودمان با همان مهربانی، درک و صبر رفتار کنیم که با دیگران رفتار می کنیم.
انتقاد شدید از خود و سرزنش کردن خود برای اشتباهات، فضای منفی ایجاد می کند که می تواند افراد را از خود دور کند. تمرین شفقت به خود ذهنیتی از مهربانی و پذیرش را پرورش می دهد که به طور طبیعی به بیرون تابش می کند.
کسانی که قدردان این ویژگی ها هستند احتمالاً به سمت ما کشیده می شوند زیرا ما به خود شفقت نشان می دهیم. آنها منحصر به فرد بودن ما و ظرفیت ما برای پذیرش عیب هایمان را بدون اینکه اجازه دهیم آنها ما را تعریف کنند، تشخیص خواهند داد.
نشان دادن شفقت به خود را در اولویت قرار دهید. با خود مهربان باشید، اشتباهات خود را ببخشید و پیشرفت خود را جشن بگیرید.