چند روزی منتظر بودم تا متولیان سینما، به ویژه متولیان امر در سازمان ها و ساختارهای انقلابی مرتبط با سرداران شهید، حرف و نظر تازه ای را ارائه کنند که نشان از بیداری خواب غفلت و «اطاعت از مافوق» دارد. اما مردد شد و متاسفانه همه بدون استثنا سکوت کردند! حتی تلویزیون بزرگترین تولید کننده در این زمینه از برگزاری بسیاری از میزگردهای آسیب شناسی در این زمینه پرهیز می کند!!!!
وی گفت: به جای ده فیلم، دو فیلم بسازید، اما دو فیلم تاثیرگذار و مخاطب پسند بسازید، بهترین کارگردان، بهترین فیلمنامه نویس، بهترین دستیار و تهیه کننده را انتخاب کنید، اینها را انجام دهید، به جای ده فیلم، دو فیلم بسازید. ، اما دو فیلمی که در زمان اکران آن منتشر شد به همه می گوید که دوباره بازی کنند.
سال هاست که سینمای ایران از آفت فیلمسازان ایرانی رنج می برد که از مجموعه آنها برای خلق آثار ماندگار استفاده نمی کنند. برخی از هنرمندان آرمانگرا و ارزشگرا تصور میکنند که تنها خود و حلقه نزدیکشان وظیفه تولید شهدای سینمای ایران را بر عهده دارند، در حالی که بقیه به عنوان بیگانه، نامشروع و گاه دشمن و مخالف تعریف میشوند! برای تولید کار خوب و ماندگار حتی نمی خواهند با متخصصان چای بنوشند چه برسد به همدلی و همفکری! گاهی اوقات سوء تفاهم ها یا رفتارهای خودخواهانه و قلدرانه نه تنها تأثیری ماندگار بر جای نمی گذارد. به عبارت دقیق تر، هزاران میلیارد پول مردم را حیف و میل کردند و پس از ساخت و اکران فیلم را در انبار گذاشتند و متأسفانه برخی از آن ها با به دست آوردن کوه هایی از درآمد مالی برای خود، امرار معاش و نان خود را به دست آوردند. در این میان، هر منتقد دلسوزی که حقیقت را می گفت، متهم به ضد ارزشی و ولایت فقیه بود. ای کاش دستور رهبری زودتر اعلام می شد که دلسوزان واقعی پیر و خسته و خانه نشین نشوند تا این سوء استفاده کنندگان و نااهلان در برخی نهادها و سازمان ها و نهادهای مذهبی و مذهبی در اوج قدرت سینمایی قرار نگیرند. . صدها اثر سینمایی و صدها اثر تلویزیونی بدون شخصیت پس از یک بار نمایش حتی از تکرار خجالت می کشند. جالب اینجاست که این جامعه و این جنبش با حمایت به تولید محصولات جدید ادامه می دهد!!
شاید وقت آن رسیده است که حقیقت تلخ را بپذیریم، از هدر دادن هزاران میلیارد پول خودداری کنیم و مهمتر از آن، از دست دادن بینندگان را بپذیریم. افراد بی شماری هستند که تخصص و مهارت لازم را دارند و تجربه نشان می دهد که گاهی می توانند سکوت کنند یا از حوادث و بحران های سیاسی و اجتماعی شکایت کنند. اما آنها تعهد خود را به مردم ایران که مشتاق همکاری و همدلی هستند فراموش نکردند.
ارگان ها و سازمان ها به ویژه رسانه ملی باید از این فرصت استفاده کنند و به دستور رهبری مبنی بر تحلیل وقایع چند سال اخیر توجه کنند تا برای این بن بست چاره اندیشی کنند. علاوه بر این، آمارهای گمراه کننده در مورد تصور عمومی و فروش بالای یک فیلم شایسته خسته کننده شده است تا مبادا جایگاه مدیریتی متزلزل شود و یا دشمنان تصور کنند مخاطب از چنین فیلم هایی دوری می کند. یک فیلم خوب به یک قهرمان خوب با ساختار فیلمنامه و کارگردانی درست و شهید همت، بکری، فخری زاده و … بستگی دارد. چه چیزی بهتر از زندگی و مجاهدت ژنرال های ایرانی را می توان پاسخ داد: اتحاد و سازش و در این میان استفاده از متخصصان. در کار گروهی متخصص؛ اما تعداد و تاثیر آنها عموما کم و ناچیز است…
با خودسری و گستاخی برخی افراد یا برخی از نهادها و سازمان هایی که به عنوان پادگان فعالیت می کنند، دلسوزانی از هر قشر و سلیقه را کنار می گذارند و منتظر تربیت نیروهای خودی برای ایجاد اثری ماندگار و مردمی هستند. آهسته و غذاش را از کجا آورده یا به قول رهبری “وقتی چاپ شد همه بگویند دوباره چاپ شود” همه ضرر می کنند.
۵۷۵۷
گردآوری شده از رسانه خبر آنلاین
ارسال پاسخ