سندرم خستگی مزمن چیست و چه علائمی دارد؟

bato-adv

بعدی- سندرم خستگی مزمن یا آنسفالومیلیت میالژیک مجموعه ای از علائم است که علامت اصلی آن خستگی مزمن است که با هر گونه فعالیت ذهنی یا بدنی شدیدتر می شود.

به گفته انتخابتو، تفاوت این بیماری با خستگی های معمول و مزمن مانند خستگی ناشی از کم خونی، کمبود ویتامین D، افسردگی و … این است که این خستگی پس از کار زیاد، اضطراب یا کم خوابی ظاهر نمی شود، بلکه شدید می شود. و جدی نوع خطرناکی است و با استراحت، فعالیت بدنی و ذهنی از بین نمی رود. این خستگی تمام بدن را در بر می گیرد و فعالیت ذهنی و بدنی و قدرت فرد را به شدت کاهش می دهد.

هنوز به طور کامل مشخص نیست که چرا این سندرم رخ می دهد، اما در بیشتر موارد این بیماری پس از یک یا چند عفونت ویروسی یا آسیب فیزیکی به گردن، به عنوان مثال، در تصادفات اتومبیل یا ورزش شروع می شود. می تواند از بیمار در وضعیت نشسته و در موقعیت های مختلف گردن عکس بگیرد. اولاً، عدم تعادل در مهره 1-مهره 2 یا مهره های تحتانی گردن وجود دارد.

برخی از بیماران مشکلات مشابهی را به دلیل تنگی کانال نخاعی ناشی از بیرون زدگی دیسک یا کیفوز تجربه می کنند. جالب اینجاست که این بیماران پس از جراحی گردن به خوبی بهبود می یابند. از آنجایی که تشخیص این مشکلات نخاعی دشوار است، اکثر بیماران هرگز تشخیص داده نمی شوند، سال ها با بسیاری از پزشکان مشورت می شود و اغلب پزشکان نمی دانند که این بیماری چیست. با توجه به طیف گسترده علائمی که این بیماران تجربه می کنند، آن را با مشکلات روانپزشکی مرتبط می دانند و این بیماران هرگز درمان نمی شوند.

علائم سندرم خستگی مزمن چیست؟

بیماران مبتلا به مدت 6 ماه یا بیشتر خسته بوده اند. علائم دیگری نیز وجود دارد، از جمله:

1- ناتوانی در تمرکز و کمبود حافظه

2- ناتوانی در انجام تمرینات جسمی و روحی

3- حالم خوب نیست

4-درد مفاصل (بدون قرمزی و تورم)

5- درد مزمن عضلانی 6- سردرد بسیار شدید

7- حساس شدن غدد لنفاوی گردن و زیر بغل

8- سرفه

علامت اصلی خستگی مفرط پس از فعالیت کم است. این خستگی با استراحت از بین نمی رود و با مشکلات روحی و جسمی همخوانی ندارد. معمولاً با یک بیماری ناگهانی و کوتاه مدت مانند آنفولانزا شروع می شود، اما می تواند به تدریج شروع شود. سندرم خستگی مزمن مانند تب غدد چه تاثیری دارد؟ کودکان مبتلا به این اختلال به دلیل قرار گرفتن در رختخواب به سرعت وضعیت جسمانی خود را از دست می دهند. به عنوان مثال، آنها به سرعت قدرت عضلانی را از دست می دهند. حتی در افراد سالم، همه این مشکلات بهبودی را دشوار می کند. همه افراد خانواده می توانند این سختی را احساس کنند. گاهی والدین مجبورند شغل خود را رها کرده و از فرزندان بیمار خود مراقبت کنند.

آیا درمانی برای خستگی مزمن وجود دارد؟

در مورد درمان اولیه BOS اختلاف نظر وجود دارد. تحقیقات نشان می دهد که ورزش و فعالیت بدنی مناسب و همچنین درمان رفتاری و شناختی مفید است. این مطالعات هیچ درمان پزشکی خاصی را توصیه نمی کنند. برنامه ای که به تدریج فعالیت روزانه را افزایش می دهد ممکن است به بهبود فیزیکی و عضلانی بیمار کمک کند. در واقع همدلی و جدی گرفتن شکایات جسمی و روحی بیماران در درمان این بیماری بسیار مهم است. اگر سخنان بیماران به خوبی درک شود و اطلاعات کافی در مورد این بیماری به آنها داده شود، احساس امنیت و آرامش خواهند کرد.
استراحت مطلق برای درمان توصیه نمی شود، اما باید از تمرینات ریلکسیشن استفاده کرد. تغییر رژیم غذایی با ورزش و فعالیت بدنی منظم و مختصر نیز به روند بهبودی کمک می کند. علاوه بر این، شناخت درمانی برای تسکین افسردگی و کار بر روی باورهای فرد می تواند به او کمک کند تا نگرش خود را تغییر دهد. ورزش هایی مانند ماساژ درمانی و یوگا نیز به کاهش علائم فیزیکی خستگی مزمن کمک می کند.