از Archel Handy تا Borak Ozchiwit ؛ صدها درآمد نجومی Türkiye/ ترین صادر کننده Türkiye در جهان

Reyhaneh Eskandari: سینمای ترکیه یک مدل اقتصادی منحصر به فرد اما بحث برانگیز دارد ، به ویژه در زمینه خدمت. بر خلاف سینماهای سبک مانند هالیوود ، سینمای فرانسه یا سینمای کره ای ، به خلاقیت سناریوی ترکیه و پیچیدگی داستان توجه نمی کند ، بلکه چهره های تجاری با هدف بازاریابی و سرمایه گذاری در بازارهای خارجی و تبدیل صنعت آن به یکی از سودآورترین بخش های اقتصاد فرهنگی است.

با این حال ، این موفقیت اقتصادی لزوماً به معنای موفقیت هنری نیست. بیشتر آثار تولید شده در Türkiye به دلیل ضعف سناریو ، استفاده از کلیشه های مکرر و روایت های عاطفی سطحی مورد انتقاد قرار می گیرند.
با این حال ، بخش درآمد نجومی این بخش را از صادرات سریال ، جذب بینندگان بین المللی و تبدیل بازیگران به مارک های جهانی حفظ کرده است.

در این گزارش ، ما عوامل درآمد صنعت سریال سازی Türkiye را تجزیه و تحلیل می کنیم.

صادرات سریال ترکی ؛ یک میلیارد تجارت تجاری

از تلویزیون محلی تا 5 کشور جهان
Türkiye دومین سریال بزرگ تلویزیونی در جهان پس از ایالات متحده است. سریال های ترکیه در کشورهای مختلف ، به ویژه در خاورمیانه ، آمریکای لاتین ، بالکان ، آسیای میانه و حتی در اروپا و آسیا پخش می شود.

همه اینها در شرایطی است که درآمد Türkiye از سری صادرات به بیش از 5 میلیون دلار در سال می رسد. این شکل نشان می دهد که بیشتر اقتصاد سرگرمی مبتنی بر صادرات محتوا است ، نه کیفیت داخلی مطالعات. واضح است که فقدان سناریوها و عدم وجود یک بنیاد قوی به نمایندگی از نویسنده ، به هیچ وجه محتوای سریال ترکیه را به وجود می آورد. با این حال ، مطابق با قوانین تجارت ، کسب ترکها در این فرآیند بود.

سریال ترکیه توانست یکی از بزرگترین مشاغل در زمینه خدمت با استفاده از درام عاطفی و عاشقانه را ایجاد کند ، که برای بینندگان عمومی بسیار جذاب است ، با کیفیت بصری بالا و امکانات فنی بهتر و امکانات فنی بهتر و توزیع جامع در سیستم عامل های بین المللی. فروش سری های پیچیده و قراردادهای اشتغال ، تولید کنندگان و شرکت های ترکیه را قادر می سازد تا در این زمینه فعالیت کنند و می توانند با خرید وسایل نقلیه با کیفیت بالا ، کیفیت فنی خود را حفظ کنند. این زمانی است که سری ترکیه از صحنه هایی استفاده می کند که تولید آنها برای مکان های پررنگ یا مأمورین و تولید کنندگان دشوار است. در فضای هایمن و به همین دلایل ، بازیگران دائماً یک تور ثابت را انجام می دهند زیرا محتوا تغییر نمی کند و فقط لباس هایی که برای هر قطعه می پوشند.
این بدان معنا نیست که بازیگران هیچ ارتباطی با بازیگری ندارند ، در این میان بازیگران بسیار خوبی با بازی های قابل توجه در جامعه سریال سازی وجود دارند ، اما عدم وجود سناریو باعث می شود توانایی های آنها به یک انتخاب خوب باشد.

اما جنبه های قوی و ضعیف این شرایط چیست؟ قدرت این است که Türkiye می تواند یک مدل تجاری برای فروش سریال ایجاد کند ، بنابراین سرمایه گذاری های خارجی را به خود جلب می کند ، اما ضرر هنر این است که بیشتر این سریال ها منجر به ارزش های هنری سناریوی ضعیف ، شخصیت های سطحی و داستان های کلیشه ای می شوند.

بازیکنان برندسازی ؛ آیا بازیگران شغلی یا سفیران هستند؟

یکی از استراتژی های اصلی صنعت سریال سازی Türkiye تبدیل بازیگران به مارک های تجاری است. بر خلاف هالیوود ، جایی که مهارت های بازی و بازیگری موفقیت یک بازیگر را تعیین می کند ، ظاهر و محبوبیت جذاب اینستاگرام در Türkiye از بازیگری مهمتر است. بیشتر بازیگران پیشرو Türkiye نه تنها به عنوان بازیگر بلکه به عنوان سفیر مارک های بین المللی نیز فعالیت می کنند. این واقعیت بود که بازیگران ترکیه به جای درخشش در این سریال ، بیشتر در مهمانی های لباس و مدل سازی بین المللی حضور داشتند. صحنه های جهانی بزرگ جهان بسیار مورد بحث قرار گرفته است و حضور بازیگران در این صحنه ها ممکن است جهانی سازی را نشان دهد ، اما سؤال این است که آیا بازیگران ترکیه می توانند جشنواره های فیلم را که در آن بازیگران بزرگ به رقابت می پردازند تشدید و تشدید کنند. این باعث می شود هویت هنری آنها به عنوان بازیگری که برای شرکت های داخلی به عنوان سفیر تجاری یا یک هنر روزانه و شبانه پول خرج می کند. این زمانی است که سفیران تجارت می توانند به عنوان بزرگترین بازیگران جهان باشند.

نمونه هایی از ارقام تجاری ، Borak Ozchivit ، یک چهره تبلیغاتی در مارک های خاورمیانه ، در زمینه تبلیغات ، میلیون دلار توافق نامه با شرکت های عرب را ایجاد کرده است.
جان یامان یکی دیگر از بازیگران ترکی است که به دلیل چهره اش در ایتالیا به خوبی شناخته شده است و با مارک های لوکس برای حفظ تبلیغات جهانی در بازی کار می کند.
Tuba Boyukston چهره ای مشهور ترکیه در مدل سازی در فرانسه است و جشنواره های بین المللی جشنواره برگزار کرده است.
Archel Handy همچنین یکی از پر بازدیدترین چهره هایی است که دارای محبوب ترین مارک های زیبایی و مد در Türkiye است و در این زمینه به یک چهره جهانی تبدیل می شود.

به طور مثبت ، بازیگران ترکیه به عنوان یک برند شخصی ، فراتر از سینما و تلویزیون به دست می آورند و از طرف دیگر ، بیشتر این بازیگران به جای توسعه مهارت های هنری ، بر تبلیغات ، الگوسازی و شبکه های اجتماعی تمرکز می کنند.

ورود و تغییر مدل اقتصادی سریال ترکیه نتفلیکس

با ظهور سیستم عامل های جریان مانند Netflix ، Amazon Prime و Disney Plus ، مدل توزیع سریال ترکیه تغییر کرده است.

نتفلیکس ، با سرمایه گذاری در سریال ترکیه “محافظ” (هافیز) ، “هدیه” (هدیه) و “آیا ما فرار کردیم؟” (چه زمانی فرار کردیم؟) او سعی کرد این محتوا را به بازار جهانی برساند.

با این حال ، این همکاری مشکل داشت:

بخش های سریال ترکی که در تلویزیون منتشر شده است 5 تا 5 دقیقه بوده است که با استانداردهای بین المللی سازگار نیست و برای آنها مناسب نیست. اگرچه دیجیتال در تلاش است تا زمان هر قطعه را کاهش دهد ، اما چه اتفاقی افتاده است. از طرف دیگر ، سانسور و محدودیت های محتوا مانع از ساخت داستان های چالش برانگیز می شود. نکته دیگر این است که رقابت با محتوای با کیفیت بهتر نسبت به ایالات متحده ، کره و اروپا باعث می شود سریال های ترکیه حتی دشوارتر شوند.

قدرت این امر این است که سیستم عامل های دیجیتالی به صنعت سریال سازی ترکیه اجازه می دهد تا به بازارهای جدید دسترسی پیدا کند ، اما بسیاری از سریال های ترکیه به دلیل وابستگی به فرمول های سنتی ، هنوز مکانی قوی در بازار جهانی پیدا نکرده اند.

سناریو

یکی از مهمترین انتقادات سریال ترکیه ، ضعف نوشتن و استفاده از کلیشه های فرسوده است. بیشتر این سریال ها به موضوعاتی مانند عشق ممنوعه ، خیانت ، انتقام جویی و درام خانوادگی متمرکز شده اند و ما کمتر در داستان پردازی خلاق هستیم. اما چرا این کلیشه ها هنوز کار می کنند؟ یکی از آنها این است که بینندگان در خاورمیانه و آمریکای لاتین علاقه مند به درام عاطفی هستند.

از طرف دیگر ، سریال Long فرصت های بیشتری برای تبلیغ و کسب درآمد دارد.

با این حال ، قابل توجه است که فرمول های آزمایش شده از نظر تجاری کمتر خطرناک و از نظر تجاری کم خطر هستند ، بنابراین ترک ها نمی خواهند آن را تغییر دهند.

این سریال سبک هنوز هم مخاطب دارد و آن را به خوبی می فروشد ، اما عدم نوآوری دنیای سینمای ترکیه را به دست نمی آورد. آنچه بسیار جدی است این است که چنین سناریوهایی نمی توانند از ارزش هنری برخوردار باشند و در سطح برخی از مطالعات بین المللی سطح پایین قرار دارند.

نقش دولت ترکیه در صنعت سریال سازی

سینمای ترکیه نه تنها یک کار بلکه یک ابزار دیپلماسی فرهنگی است.
مثل دولت ترکیه “قیام ورود” وت “اوتمن” او از ناسیونالیست برای معرفی تاریخ عثمانی و ایدئولوژی ناسیونالیستی استفاده کرد.

علاوه بر این ، این سریال ها تأثیر مستقیمی بر صنعت گردشگری ترکیه دارند. بسیاری از گردشگران خارجی به دلیل سریال محبوب خود به شهرهایی مانند استانبول ، کاپادوکیا و بدروم سفر می کنند.

بنابراین ، هنگامی که این سریال به جذب گردشگران و افزایش نفوذ فرهنگی ترکیه کمک می کند ، دولت از این موضوع حمایت می کند ، اما برخی از سریال ها بیشتر از آثار مستقل هنری به تبلیغات سیاسی شبیه هستند.

بنابراین ، به طور کلی ، تجاری سازی بازیگران و مارک ها ، صادرات سریال و مدل سرمایه خارجی ، همکاری با Netflix و معرفی بازارهای جدید و استفاده از سینما به عنوان یک ابزار نرم و دیپلماسی فرهنگی باعث درآمد نجومی در ترکها شده است ، اما این موفقیت اقتصادی همیشه به معنای موفقیت هنری نیست.

۵۷۵۷