ptsd به چه معناست؟ علائم و روش های درمان

بلایای طبیعی مانند زلزله و سیل؛

حوادث رانندگی جدی؛

تجاوز جنسی و خشونت خانگی؛

مرگ عزیزان

اکنون که می دانیم PTSD چیست، علل و روش های درمان آن را به تفصیل بیان خواهیم کرد.

چرا دچار PTSD می شویم؟

اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) به دلایل مختلفی رخ می دهد که ما به تفصیل در مورد آنها صحبت کردیم و معمولاً زمانی رخ می دهد که فرد در معرض تجارب بسیار آسیب زا و آسیب زا قرار می گیرد. در این حالت ذهن و بدن فرد واکنش های طولانی مدتی را تجربه می کند که می تواند بر زندگی روزمره تاثیر بگذارد. حال، پس از بررسی چیستی PTSD، علل و علل اصلی ایجاد PTSD عبارتند از:

کنار آمدن با تجربیات آسیب زا

تجربیات بسیار دردناک و استرس زا می تواند سیستم عصبی را تا حد زیادی تحریک کند و آن را در حالت اضطراب دائمی نگه دارد. برخی از موقعیت هایی که می توانند باعث PTSD شوند عبارتند از:

● تجربه جنگ یا درگیری مسلحانه، به ویژه در سربازان.

● رویدادهای طبیعی مانند زلزله، سیل، طوفان.

● تجاوز جنسی یا فیزیکی؛

● حوادث یا تصادفات رانندگی جدی؛

● خشونت خانگی یا تجربیات دردناک دوران کودکی.

● شاهد مرگ یا جراحت جدی شخص دیگری.

این تجربیات می تواند باعث شود سیستم عصبی بدن به طور مداوم هوشیار بماند و ذهن نتواند به درستی این تجربیات را پردازش کند.

پاسخ مغز به استرس

هنگامی که یک فرد با یک رویداد آسیب زا مواجه می شود، مغز به طور طبیعی هورمون های استرس مانند آدرنالین و کورتیزول را ترشح می کند که به بدن در پاسخ به خطر کمک می کند. در افراد مبتلا به PTSD، این سیستم هورمونی به درستی تنظیم نمی شود و مغز در حالت ترس و هوشیاری باقی می ماند. این اختلال در مغز باعث می شود که فرد نسبت به خطرات تصوری و حتی محرک های جزئی واکنش های شدیدی از خود نشان دهد.

سابقه خانوادگی و ژنتیک

برخی افراد به دلیل ژنتیک و سابقه خانوادگی بیشتر مستعد ابتلا به PTSD هستند. به عنوان مثال:

سابقه خانوادگی و ژنتیک ممکن است خطر اضطراب یا افسردگی و PTSD را افزایش دهد. تحقیقات نشان داده است که ژن‌های خاصی می‌توانند بر پاسخ افراد به استرس تأثیر بگذارند و افرادی که سابقه خانوادگی و تجربه مشکلات روانی دارند ممکن است بیشتر مستعد استرس باشند.

تجربیات دردناک در دوران کودکی

تجربیات آسیب زا در دوران کودکی مانند بی توجهی والدین، خشونت خانگی، آزار و اذیت یا محیط پر استرس خانواده، فرد را در برابر PTSD آسیب پذیرتر می کند. چنین تجربیاتی در دوران کودکی باعث تغییرات طولانی مدت در مغز می شود و فرد را مستعد تجارب آسیب زا در بزرگسالی می کند.

عدم حمایت اجتماعی

هنگامی که متوجه شدید PTSD چیست، دریافت حمایت اجتماعی پس از تجربه یک رویداد آسیب زا می تواند به کاهش اثرات آن رویداد کمک کند. با این حال، افرادی که از حمایت اجتماعی کافی برخوردار نیستند، به ویژه در دوره پس از سانحه، ممکن است علائم PTSD بیشتری را تجربه کنند. در واقع احساس تنهایی و عدم درک دیگران استرس و اضطراب فرد را تشدید می کند.

ناتوانی در پردازش صحیح خاطرات

در برخی موارد، مغز نمی تواند خاطرات مربوط به تجربه آسیب زا را به درستی پردازش کند. این خاطرات در خاطرات ناقص و ناخوشایندی باقی می مانند و هر بار که به یاد می آیند، فرد دچار همان ترس و اضطراب می شود. این مشکل در پردازش باعث می شود که فرد نتواند از حافظه آن رویداد جدا شود.

ساختار شخصیت و عوامل روانی

برخی افراد به دلیل ساختار شخصیتی خود به طور طبیعی نسبت به استرس حساس تر هستند. این حساسیت ممکن است باعث شود که آنها نتوانند به سرعت با تجربیات آسیب زا سازگار شوند، که ممکن است احتمال ابتلا به PTSD را افزایش دهد.

علائم شایع PTSD

علائم PTSD ممکن است از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد. اما پس از بررسی چیستی PTSD، اکنون برخی از علائم رایج و خاص PTSD را توضیح خواهیم داد:

عود خاطرات ناخواسته

افراد آسیب دیده ممکن است یک رویداد را بارها در ذهن خود مرور کنند. این وضعیت که به عنوان فلاش بک شناخته می شود، باعث می شود که فرد در هنگام یادآوری ناگهانی و شدید خاطرات، احساس ترس و اضطراب کند. این خاطرات می توانند توسط محرک های خاصی مانند بوها، صداها یا حتی کلمات خاص ایجاد شوند.

از صحبت کردن بپرهیزید

بسیاری از افراد مبتلا به PTSD از صحبت در مورد رویداد آسیب زا اجتناب می کنند. آنها سعی می کنند خاطرات را سرکوب کنند و از رفتن به مکان ها یا انجام فعالیت هایی که آنها را به یاد رویداد می اندازد اجتناب کنند.

تغییرات منفی در تفکر و خلق و خو

این علائم شامل احساس ناامیدی، بی ارزشی، گناه و اعتماد به نفس پایین است. فردی که این علائم را نشان می دهد نسبت به زندگی و آینده بی تفاوت می شود و احساس می کند زندگی اش بی معنا و بی هدف است. همچنین ممکن است از نزدیکان و دوستانش فاصله بگیرد و از روابط اجتماعی فاصله بگیرد.

تغییرات در خصوصیات جسمی و عاطفی

این اختلال می تواند ویژگی های فیزیکی و عاطفی فرد را تحت تاثیر قرار دهد. فرد مبتلا ممکن است در به خواب رفتن یا بیدار شدن مشکل داشته باشد، ممکن است بیشتر از قبل تحریک پذیر باشد یا حتی ممکن است واکنش های ناگهانی و تهاجمی نشان دهد. او همچنین ممکن است بیقراری و اضطراب فیزیکی را تجربه کند.

انزوا و اجتناب

این افراد ممکن است تمایل داشته باشند خود را از جامعه منزوی کنند زیرا فکر می کنند هیچ کس نمی تواند آنها را درک کند. این انزوا می تواند به تدریج به افسردگی و افزایش اضطراب منجر شود و فرد را از یک زندگی عادی محروم کند.

روش های درمان PTSD

درمان PTSD شامل روش های مختلفی است که بسته به شدت علائم، نیازهای بیمار و سابقه فردی متفاوت است. این روش ها به سه دسته اصلی روان درمانی، دارودرمانی و درمان های جایگزین و مکمل تقسیم می شوند. در زیر با موثرترین روش های درمانی PTSD آشنا خواهیم شد:

روان درمانی

این روش به فرد کمک می کند تا الگوهای افکار و رفتار منفی را شناسایی و اصلاح کند. روان درمانی مهارت های مقابله با خاطرات و احساسات منفی را آموزش می دهد و فرد می تواند با مرور مجدد تجربیات دردناک با آنها کنار بیاید.

درمان های حساس سازی مجدد و پردازش مجدد: در این روش از حرکات چشم برای پردازش تجربیات آسیب زا استفاده می شود و به ذهن فرد کمک می کند تا با تجربه دردناک کنار بیاید.

گروه درمانی:

فرد می‌تواند با پیوستن به گروه‌هایی که در آن اعضا تجربیات مشابهی را به اشتراک می‌گذارند، حمایت و احساس درک متقابل پیدا کند که به بهبود علائم کمک می‌کند.

بازسازی شناختی:

بیمار یاد می گیرد که تجربیات منفی و خاطرات ناراحت کننده خود را به شیوه ای منطقی و واقعی تر درک کند. به عنوان مثال، به او کمک می شود تا باور کند که رویداد تصادفی بوده و او هیچ کنترلی بر آن نداشته است.

درمان مواجهه طولانی مدت: این روش به بیمار کمک می کند به جای اجتناب از آنها، به تدریج با خاطرات یا موقعیت های ترسناک روبرو شود. این روش در چند مرحله انجام می شود:

1. آموزش فنون تنفس;
2. تقابل در خیال;
3. قرار گرفتن در معرض واقعی.

درمان از طریق مواجهه:

در این روش بیمار به تدریج با خاطرات یا موقعیت هایی که از آن می ترسد مواجه می شود تا یاد بگیرد که به تدریج از اضطراب خود بکاهد. قرار گرفتن تدریجی در موقعیت های ناراحت کننده به فرد کمک می کند تا نسبت به آنها حساسیت کمتری داشته باشد.
هدف کلی این درمان ها کمک به فرد در مدیریت علائم، پردازش تجربیات آسیب زا و بازیابی توانایی برای داشتن یک زندگی متعادل و سالم است. در زیر به روش های درمان دارویی می پردازیم.

درمان دارویی

دارو معمولا به تنهایی استفاده نمی شود و همراه با روان درمانی به کاهش علائم جسمی و عاطفی کمک می کند. داروهای تجویز شده برای PTSD عبارتند از:

مهارکننده های بازجذب:

داروهای سروتونین، مانند سرترالین و پاروکستین، از جمله داروهای تجویزی اصلی برای PTSD هستند. این داروها به کاهش اضطراب، افسردگی و بیقراری کمک می کنند و عوارض جانبی نسبتاً کمتری دارند.

داروهای ضد اضطراب:

داروهای ضد اضطراب مانند بنزودیازپین ها می توانند به طور موقت علائم اضطراب شدید را کنترل کنند، اما به دلیل خطر اعتیاد بهتر است تحت نظارت دقیق پزشکی استفاده شوند.

داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای: این داروها، مانند آمی تریپتیلین و ایمی پرامین، ممکن است در برخی موارد تجویز شوند و ممکن است به کاهش افسردگی و بی خوابی کمک کنند. با این حال، معمولاً عوارض جانبی بیشتری دارند.

پرپرانولول و مسدود کننده های بتا: این داروها برای کاهش علائم فیزیکی استرس مانند تپش قلب و تعریق تجویز می شوند و می توانند به فرد کمک کنند آرام تر بماند.

نکته: با این حال، بهتر است دارو را با روان درمانی ترکیب کنید تا نتیجه بهتری بگیرید.

درمان های جایگزین و مکمل

علاوه بر روان درمانی و دارو درمانی، از برخی روش های مکمل نیز برای کاهش علائم PTSD استفاده می شود که در بررسی چیستی PTSD باید به آن ها توجه کنیم.

ذهن آگاهی و مدیتیشن:

مدیتیشن و تمرکز حواس به فرد کمک می کند تا ذهن خود را از تمرکز بر خاطرات دردناک دور کند و بر لحظه حال تمرکز کند. تمرینات ذهن آگاهی می تواند به فرد کمک کند کمتر درگیر خاطرات آسیب زا شود و آرامش بیشتری پیدا کند.
یوگا و تمرینات تنفسی: یوگا و تمرینات تنفسی می توانند به کاهش استرس و تنش فیزیکی کمک کنند. حرکات و تکنیک های یوگا می تواند به فرد کمک کند تا احساس آرامش و تمرکز بیشتری داشته باشد.

طب سوزنی:

طب سوزنی همچنین به عنوان یک روش کمکی برای درمان PTSD در برخی موارد موثر بوده است. طب سوزنی می تواند به کاهش استرس و افزایش آرامش با تأثیر بر نقاط خاصی از بدن کمک کند.

موسیقی درمانی و هنر درمانی: موسیقی و هنر می توانند ابزار قدرتمندی برای بیان احساسات باشند. در موسیقی درمانی و هنر درمانی، فرد آرام می شود و می تواند با خلق آثار هنری یا گوش دادن به موسیقی احساسات پیچیده و سرکوب شده را بروز دهد.
رژیم غذایی سالم و ورزش منظم: تغذیه مناسب و ورزش منظم می تواند اثرات مثبتی بر سلامت روان داشته باشد. تغذیه سالم می تواند به بهبود خلق و خوی فرد کمک کند و ورزش به عنوان یک راه طبیعی برای کاهش استرس، افزایش انرژی و بهبود خواب شناخته می شود.

وقتی با فردی مبتلا به PTSD مواجه می شویم چه باید بکنیم؟

اگر فردی که با او مواجه می شوید مبتلا به PTSD است، سعی کنید بدون قضاوت گوش دهید. درک و درک رویداد بدون نیاز به صحبت در مورد آن یکی از بهترین راه ها برای کمک است. بیمار اغلب به فضا و حریم خصوصی نیاز دارد، بنابراین از اصرار بر رویارویی با خاطرات دردناک خودداری کنید. تشویق او به مشاوره یا مراجعه به روانپزشک می تواند بسیار مفید باشد، اما این کار باید با آرامش و بدون فشار انجام شود.

مدت زمان و اثربخشی درمان

درمان PTSD اغلب یک فرآیند طولانی مدت است و بسته به شدت علائم و پاسخ فرد به درمان می تواند ماه ها یا حتی سال ها طول بکشد. تکرار منظم جلسات درمانی و رعایت توصیه های پزشک می تواند به بهبودی فرد کمک کند. به طور کلی ترکیب چند روش درمانی تاثیر بهتری در درمان PTSD دارد و باید از ناامید شدن و قطع درمان خودداری شود.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنیم؟

اکنون که متوجه شدیم ptsd چیست، اگر شما یا فردی مبتلا به این بیماری دارای اضطراب شدید، افسردگی مزمن، بی خوابی یا سایر علائم جسمی و روحی است که با گذشت زمان از بین نمی رود، ابتدا به یک روانشناس یا روانپزشک مراجعه کنید. علاوه بر این، اگر کیفیت زندگی شما به دلیل این وضعیت به میزان قابل توجهی کاهش یافته است، درمان به موقع می تواند تفاوت قابل توجهی ایجاد کند.

حرف آخر

در نهایت باید بدانیم که در این عصر و قرن مدرن، تابوی مراجعه به روانشناس باید شکسته شود و در مواقع خاص و در پیچیدگی های زندگی به متخصص مناسب مراجعه کنیم. پاسخ به این ptssd همچنین یک بیماری پیچیده و چالش برانگیز است که می تواند زندگی فرد را در ابعاد مختلف تحت تاثیر قرار دهد.

این اختلال قابل درمان است و با استفاده از درمان‌های مناسب، حمایت‌های اجتماعی و درک صحیح این شرایط، فرد می‌تواند به آرامش و تعادل دست یابد. اگر شما یا یکی از عزیزانتان با PTSD دست و پنجه نرم می کنید، به یاد داشته باشید که جستجوی کمک حرفه ای می تواند اولین قدم بزرگ برای یک زندگی بهتر و متعادل تر باشد.