2 ژوئن سال بود. پزشکان مشخص کرده بودند که امام باید جراحی کند. روایت آیت الله هاشمی از این روز قابل خواندن است.
به گفته جمران ، درد زندگی امام باعث شد پزشکان از آن مراقبت کنند. آنها راه حل را در جراحی ها دیدند. 2 ژوئن سال بود که آنها اداره می شدند. آغاز عمل جراحی موفقیت آمیز بود و از مردم خواستند که برای بهبود روحیه خود دعا کنند. مرحوم آیت الله هاشمی رافسانجانی ، که بسیار نزدیک به امام است ، در خاطرات روزانه خود که در تاریخ 2 ژوئن نوشته شده بود ، درباره بیماری امام خمینی صحبت کرد:
اول از همه ، من می خواستم برای یافتن دوره جراحی به مطب امام مراجعه کنم. من به جلسه عمومی رفتم. قبل از این جلسه ، من به نمایندگان گفتم كه اتحاد وزارتخانه های دفاع و IRGC را بپذیرند. جلسه را باز کردم و آقای [مهدی] گودال [نایب رئیس مجلس] من رفتم
من به ریتم امام حرکت کردم. ساعت 20:30 به بیمارستان ضرب و شتم مجاور رسیدم. آقای خامنه پیش من آمد. امام بیهوش بود. در رختخواب بود. ما جریان عمل را از تلویزیون دوربین مدار بسته دیدیم. بیش از دو ساعت طول کشید. در طول عمل ، پزشکان راضی بودند.
امام خانواده داشت. صبر او بیشتر از من بود. آنها برنده شدند. آقای موسوی اردبیلی آمد. امام به اتاق دیگری منتقل شد. از پزشکان ، به خصوص از پزشک [ایرج] ما از فاضل تشکر کردیم. سه سر شاخه احمد آقا ، دکتر آرفی ، دکتر فازل ، دکتر ما با Motamed Kalantari و Tabataba ملاقات داشتیم. تصور می شد وی جراحی را اعلام می کند و پزشکان توضیح می دهند. من به خانه آمدم آنها همچنین از جمع پزشکان و ماها در امام بیت لحم چیزی را درک کردند.
من به مجلس رفتم. من دفتر خود را انجام دادم. عصر شورای تحقیقات [قانون اساسی] جلسه ای بود نام شورای مشورتی اسلامی به جای مجلس ملی تصویب شد و تعداد نمایندگان به پایان نرسید. آیت الله علی خامنه ای اعلام کرد که جلسه بعد از ظهر با گروهی از اعضای شورا موفقیت آمیز است و در مورد کیفیت تمرکز در نهاد اجرایی اجماع وجود دارد.
فردا قرار بود جلسه ای را به عنوان تهدیدی برای امام اعلام کند. من ساعت نه در دفتر کار خودم کار کردم و به خانه آمدم.