آمار فروش فیلم های کمدی جعلی است

به گزارش خبرگزاری انتخابتو، نحوه اکران فیلم های اجتماعی و فشاری که این فیلم ها در زمان اکران دارند یکی از معضلات دیرینه سینمای ایران است و سینماگران اجتماعی همیشه از این گلایه دارند که سینماروها چیز خوبی به فیلمشان نمی دهند. بررسی‌ها نشان می‌دهد که تعداد سالن‌های نمایش فیلم‌های او کم است و برخی از صحنه‌های فیلم به فیلم‌های کمدی اختصاص دارد. این موضوع ربطی به امروز و دیروز ندارد، همیشه در سینما مطرح می شود و این نشان از نابرابری در سینما دارد.

اما به گفته اعتماد، این موضوع در 2-3 سال اخیر از یک سو افزایش تولید فیلم های کمدی و از سوی دیگر اشغال سالن های سینما توسط این فیلمسازان شدت گرفته است. او سینما را با فیلم های کمدی احاطه کرد. بدین ترتیب امکان عرض بدنه از فیلم های دیگر به طور کامل از بین رفت. به نظر می رسد سینمای ایران فقط فیلم های کمدی تولید می کند.

از سوی دیگر با تغییرات و دگرگونی های جامعه، فرصت ساخت فیلم های اجتماعی شجاعانه و متناسب با فضای کنونی جامعه به فیلمسازان اجتماعی داده نشد و فیلم با کیفیتی در این زمینه ساخته نشد. ; سینماداران نیز از این فرصت استفاده کردند و فیلم های کمدی را به سالن های خود آوردند. مدیریت زمان نیز از فروش و رکوردهای متوالی راضی است. در دو سه سال اخیر بارها بحث غلبه فیلم های کمدی در سینمای ایران مطرح شده و کارشناسان نسبت به این موضوع هشدار داده اند اما این موضوع تنها از سوی کسانی که این اتهام را مطرح کرده اند جدی گرفته نشده است. به کارشناسان گفتند عده ای از فروش میلیاردی فیلم (چند فیلم) سینمای ایران ناراضی هستند و می خواهند موفقیت مسئولان سینما را زیر سوال ببرند!

بارها در گزارش ها هشدار داده شده است که فیلمبرداری و اکران غیرقانونی و غیرقانونی فیلم های کمدی فرصت اکران فیلم های اجتماعی را از بین می برد و در درازمدت به سینما آسیب می رساند و باعث خراب شدن و تغییر سلیقه آن می شود. ضمن اینکه سینما را به یک تبدیل محلی برای تجارت و بازرگانی تبدیل می کند، توجه مخاطب را نیز به خود جلب می کند. اما نادیده گرفته شد. کمدی ها جهش کردند و رکوردها را شکستند. از سوی دیگر، فیلمسازان اجتماعی در محاق بیش از پیش منزوی شدند و ساخت فیلم های اجتماعی جسورانه نیز تعطیل شد.

حالا که دولت عوض شده باید فضای سینما هم عوض شود و سینما از سیطره فیلم های کمدی خارج شود. اما آیا آنها این اجازه را می دهند؟ سینما آنقدر اسیر پول و سرمایه و تجارت شده که اجازه حداقل سینمای اجتماعی را نمی دهد. امروز پیامدهای دردناک و مخرب سیطره سینمای کمدی را در آینه می توان دید. چطوری میپرسی؟ ما آن را برای شما توضیح خواهیم داد. این روزها سه فیلم اجتماعی خوب روی اکران سینماست. سه فیلم زیبا که نه تاریک هستند و نه تحریک‌کننده، از کیفیت بالایی برخوردارند و داستانی را روایت می‌کنند که توسط فیلمسازان جوان و متفکر ساخته شده‌اند. فیلم های “قدیس”، “آخرین برف” و “علت مرگ”؛ مجهول» (دقت کنید نفر سوم به دلایل نامعلوم مدتی در مخقق بوده و هاکل ناسی باید پاسخگوی این موضوع باشد!)

اگر به اکران های سینمایی نگاه کنید، می بینید که اکران این سه فیلم یا تک اکران بوده یا اکران محدود در سینماها. از طرفی فیلم های کمدی بیشتر اکران را در اختیار گرفتند. سوالی که مطرح می شود این است: چه چیزی باعث ایجاد نابرابری در صفحه نمایش می شود؟ چرا باید یک فیلم اجتماعی خوب با فضای متفاوت و داستان خوب در سینما قربانی و نادیده گرفته شود و جا برای یک فیلم کمدی (بی ارزش) باقی بماند؟

بالاخره کار در سینما حدی دارد. زمانی سینماروها می گفتند فیلم های اجتماعی خوب نیست، اما الان سه فیلم مناسب اجتماعی اکران شده است، چرا جلوی اکران فیلم ها را می گیرید؟ تجارت فیلم های کمدی تا کی در سینماها ادامه خواهد داشت؟ چرا نباید اجازه ساخت فیلم های فیلمسازان متفکر و روشنفکر داده شود؟ و مهمتر اینکه اگر فیلم خوب ساخته شده چرا اجازه نمایش درست در سینماها داده نمی شود؟ آیا این ناعادلانه و ناعادلانه نیست؟

اکران های ساختگی و ماجرای پاره شدن چند بلیط سینما

اما غم انگیزترین و مهم ترین نکته ای که در اینجا باید به آن اشاره کرد این است که فروش برخی از فیلم های کمدی که سینماها را تسخیر کردند اصلا واقعی نیست. ما این را نمی گوییم؛ خود فیلمسازان این را می گویند.

محمدحسین فرح بخش که خود فیلمساز کمدی نیز هست در برنامه هفت به همراه بهروز افخمی با اشاره به اینکه اکران های ساختگی و پاره شدن بلیت برخی فیلم ها پدر سینمای ایران را به زمین زده است و برخی از صاحبان فیلم در حال پرداخت پول به سینمای ایران هستند، گفت: سینما (کارت می کشند) در این میان حقوق یک فیلم خوب ربوده شده و از اکران آن جلوگیری می شود.

بدون کنترل؟

چرا باید در فضایی که فروش برخی فیلم ها غیرواقعی است، فیلم های خوب مورد تبعیض قرار گیرند؟ و سوال مهمتر این است که؛ چرا نظارتی وجود ندارد و نقش شورای صنفی در اینجا چگونه تعریف می شود؟

حسن مصطفوی تهیه کننده فیلم سینمایی «آخرین برف» می گوید: متاسفانه فیلم های ما در سینماهای متروکه می گذرد و اکران نمی شود. به عنوان مثال ساعت 14:00 در یکی از سینماها تنها یک اکران فیلم «آخرین برف» بود، فیلم دیگری 10 اکران داشت و فیلم دیگر 5 اکران داشت. نکته مهم دیگر این است که متأسفانه در برخی فیلم ها بلیت می فروشند و بلیت ها را پاره می کنند. و در این راستا بسیاری از اتفاقاتی که در سینما می افتد و بسیاری از آمارهای منتشر شده جعلی است. بنابراین بر اساس بلیط اشک آور است.

وی توضیح می دهد: وقتی به سایت های فروش بلیت می رویم، صندلی های برخی فیلم ها پر است، اما وقتی به سینما می رویم، می بینیم که یا نیمی از سالن، یک سوم سالن پر است یا سالن پر نیست. اصلا پر

تهیه کننده فیلم سینمایی «آخرین برف» می گوید: متاسفم که فیلمی ساختیم که نه تنها سیاه است، نه گریه می کند و نه آزاردهنده است و مخاطب با دیدن این فیلم ها احساس بهتری پیدا می کند. جالب اینجاست که این یکی از افتخارات و جوایزی است که دولت در جشنواره ها کسب کرده است، اما چنین نمایشی با بی تفاوتی مواجه می شود.

به عنوان فیلمسازان اجتماعی، این حق ما نیست

من به شخصه مطلقا مخالف ساخت و اکران فیلم های کمدی نیستم و هرگز; اما مشکل اینجاست که حجم فیلم های کمدی اجازه نفس کشیدن به فیلم های اجتماعی را نمی دهد و بخشی از این موضوع به سلیقه مخاطب برمی گردد. این بخشی از تصمیم سینماگر است و به نظر من تقصیر سینماگر نیست. من فکر می کنم دولت باید به کمک فیلم های اجتماعی بیاید. ما نه سرمایه دار هستیم و نه چیز دیگری. 25 سال است که در سینما کار می کنم و پول زیادی پس انداز کرده ام. این مجموعه شخصی را به همراه احسان علیخانی وارد ساخت فیلم کردم و برف نهایی را آماده کردم. من هم مالک و هم تهیه کننده هستم. اما از آنجایی که فیلم در برخی شهرها اکران نمی شود، حق نداریم در زمان اکران آن ضرر کنیم. با ما ناعادلانه رفتار می شود و از دولت انتظار حمایت داریم.

رفتار غیرقانونی برخی از سینماگران

با این حال سیدعلی احمدی تهیه کننده فیلم «عزیز» می گوید: «راستش را بخواهید هر وقت می خواستیم فیلم «عزیز» را اکران کنیم، موج فیلم های کمدی مانع شد؛ اما در هر شرایطی فیلم را اکران کردیم. بودند.” وی ادامه می دهد: متأسفانه در برخی مواقع شاهد رفتار غیرقانونی اکران فیلم های اجتماعی از سوی تماشاگران سینما نیز هستیم؛ سینما سرگروه فیلم را به جای 6 اکران در بدترین شرایط (2 بامداد یا بعد از ظهر) نمایش می دهد یا تعداد سالن ها را کاهش می دهد، مدیرعامل بوده است. از طبازشهر مدتی است که می دانم چند فیلم در سینماها اکران می شود چون این کار را انجام داده ام کارگردان سینما کاملا دست باز است و می تواند یک فیلم را در حالت مرده اکران کند تا دیده نشود، بعد ادعا کند که فیلم. فروش نداشته است و از طرفی می تواند فیلمی را در دوران اوج اکران در سینما اکران کند و با داشتن مخاطب زیاد، ویترین سینما در دست تماشاگران سینماست.

اما یک نکته نیز وجود دارد که می توان به سینماهای بخش خصوصی حق ویرایش فیلم های خود را داد. اما من فکر می کنم سینمای دولتی باید از فیلم های اجتماعی حمایت کند. در این صورت شهرداری یا حوزه هنری باید وارد عمل شود و از فیلم های اجتماعی خوب حمایت کند.

نکته مهم دیگر در چرخه پخش، تبلیغات است. فیلم اجتماعی واقعاً توانایی تبلیغات را ندارد. ما فرصتی برای تبلیغ فیلم برای مخاطب نداریم، مثلا برای کمپین تبلیغاتی فیلم عزیز 15 میلیارد تومان به ما پیشنهاد شد، اما در واقع آنقدر پول برای تبلیغات نداریم.

آیا ممیزی مدیریت فرهنگی انجام می شود؟

مجید برزگر تهیه کننده فیلم “علت مرگ”; «ناشناس» درباره اکران این فیلم می گوید: صادقانه بگویم، در ساختاری آزاد و رقابتی، از فیلم هایی با داستان های به اصطلاح عامه پسند با بازی ستاره ها، سوپراستارها و افراد مشهور استقبال بیشتری می شود و ملودرام ها و کمدی ها همیشه استقبال بیشتری می کنند. شکی در این نیست.» هیچ و ما به عنوان سازندگان فیلم های مستقل اجتماعی یا هنری به این موضوع کاملاً آگاه و نجیب هستیم و با علم به این موضوع فیلم خودمان را می سازیم. این کار را انجام می دهیم و انتظارمان از فروش فیلم نیست. خیلی بالا، چه نوع فیلم هایی در سینماها هستند. اینکه تماشا خواهد شد یا سالن ها پر می شود موضوعی است که مردم انتخاب می کنند.

در ادامه آمده است: اما نکته مهم این است که در سه سال اخیر مدیران فرهنگی و هنری این تعریف را ایجاد کرده اند که از فیلم هایی که در سینما استقبال می شود از هر لحاظ حمایت می شود. آنها می خواستند شعار آشتی مخاطب با سینما را احیا کنند و آن را به نام خود ثبت کنند و همین امر باعث رواج یک مدل سینمایی شد که ناخودآگاه بخش بزرگی از سینماها را به خود اختصاص داد. کمدی از هر نظر و شکل.

برزگر می گوید: در این زمینه اهالی سینما نیز از این فرصت استفاده کردند و از چنین فیلم هایی استقبال کردند، اما آیا مخالف ساخت فیلم های کمدی و نمایش این گونه فیلم ها در سینما هست؟ سالن های سینما قطعاً نباید چراغ روشن داشته باشند، اما چیزی که این ساختار معیوب را آشکارتر می کند این است که حقوق فیلم های دیگر از بین رفته است.

باید بگویم که فیلم‌های من هرگز در سینماهای کشور اکران گسترده‌ای نداشته است، اما شنیده‌ام که برخی فیلم‌ها توسط برخی از صاحبان فیلم یا برخی ناشران در سینماها اکران شده است. خوب آیا ساختار مدیریت فرهنگی هم نباید در این موضوع لحاظ شود؟ نمیدونم درسته یا نه! پس آیا کنترلی بر مدیریت فرهنگی وجود دارد؟

نکته بعدی این است که ما مردم را به داشتن سلیقه مردمی متهم می کنیم و اساسا سلیقه آنها در این فیلم هاست. آیا واقعا اینطور است؟ به دانلودها و روزهای از دست رفته یک فیلم یا فیلم های اجتماعی مانند کیک محبوب من یا برادران لیلا نگاه کنید، آیا تعداد دانلودها را با تعداد بلیت های فروخته شده و تعداد بینندگان مقایسه کرده ایم؟ اگر مقایسه ای انجام دهیم، می بینیم که بسیاری از این فیلم ها از فیلم های روی پرده بزرگ محبوبیت بیشتری دارند.

نکته این است که بخش بزرگی از مخاطبان طبقه متوسط ​​تماشاگر فیلم را به هر طریقی دریافت می کنند اما ارتباطشان با سینما قطع شده است، چرا؟ از آنجایی که او به فیلم هایی که دوست دارد دسترسی ندارد، اکران ها یا ضعیف هستند یا بی نظم.

گزارشی از انجمن تهیه کنندگان مستقل دریافت کردیم که فیلم «علت نامعلوم مرگ» در 63 سالن اکران شد اما فیلمی مانند هفتاد، سی و پنج هزار و کفن در 682 سالن اکران شد. این نسبت آنقدر عجیب است که می خواهم بگویم ما گاهی شکست می خوریم.

از طرفی ما نه فرصت و نه فرصتی برای تبلیغ این فیلم ها داریم، نه صفحه تلویزیونی وجود دارد، نه بیلبوردی، نه حمایتی.

برزگر تاکید می کند: من قطعا اعتراض دارم، اما اعتراض من به فروش فیلم های دیگر نیست، بلکه به این است که مخاطب بالقوه ای برای فیلم های ما وجود دارد که به اطلاعات اکران دسترسی و آگاهی ندارند. اکران این فیلم در سینما بسیار دردناک است و امیدوارم سازوکاری برای اکران این گونه فیلم ها فراهم شود تا یک علاقه مند اکران فیلم ها را مدیریت کند، حداقل مدت زمان بیشتری داشته باشد. این فیلم ها برای اطلاع مخاطبان درج خواهند شد.

ببین ما اجازه نداشتیم فیلم علت مرگ ناشناخته را در اکران ویژه ای که می خواستیم برای این فیلم برگزار کنیم، نمایش دهیم، چرا؟ گاهی واقعا نمی دانیم چه بگوییم.

۲۴۴۲۴۵