آیا حکومت شخصی ترامپ آمریکا را به یک بحران اقتصادی سوق می دهد؟

سربالایی Howard Winging Franch ، Setنویسنده ون

به گفته پلیس فارن ، فارارو ، از همان آغاز ریاست جمهوری دوم دونالد ترامپ ، دولت از ویژگی های مهم ابدیت و یک حرفه ابدی بوده است. هواداران ترامپ این سرعت را نشانه موفقیت و اراده سیاسی می دانند. با این حال ، برای مخالفان ، سیل های مداوم ، دستورالعمل ها و ابتکارات رئیس جمهور یک چالش اساسی در پیگیری یک برنامه اقتصادی و سیاسی رادیکال تر ایجاد کرد. به محض اینکه ترامپ بر حوزه خبری مسلط شد ، بلافاصله باعث ایجاد مشکل جدید می شود و در نتیجه منتقدان وی همیشه به عقب و نفس گیر می پردازند.

ترامپ و هرج و مرج در قانون ؛ از پوتین تا پنتاگون

نمونه های بسیاری از حاکمیت سریع و هرج و مرج ترامپ وجود دارد: یک جلسه کاملاً بداهه با رئیس جمهور روسیه ولادیمیر پوتین در آلاسکا. حمله به مؤسسه اسمیتسون به دلیل ادعای متمرکز بر برده داری. یا گسترش تدریجی اثر فدرال بر نیروهای پلیس در واشنگتن. آخرین نمونه برکناری آژانس اطلاعات دفاعی پنتاگون بود. پس از مشکوک به نتایج حمله ایالات متحده به تأسیسات هسته ای ایران در ماه ژوئن.

همین مدل در عرصه داخلی ادامه دارد: تلاش ترامپ برای هدایت تگزاس و سایر کشورهای جمهوری خواه برای دستکاری در انتخابات در زمینه رای گیری. استفاده از وسیله نقلیه از دفتر دادستان در انتشار سخنرانی بین تاد بلانش ، دادستان عمومی و پرونده سابق ترامپ گیلین ماکسول و پرونده جفری اپسون و مشاور سابق امنیت ملی جان بولتون و کنترل خانه مشاهده شد.

با این حال ، آنچه من را بیش از شکست این وقایع شگفت زده می کند مسئله دیگری است: حمله مستقیم ترامپ به پایه های سیستم اقتصادی ایالات متحده ، که حدود هشت سال زنده مانده است. از او انتظار می رفت که به چنین اقدامی جدی واکنش نشان دهد. یا حداقل برای توضیح منطق این تصمیمات ، حداقل خواسته های باز و تعیین کننده ، و این انتظار نه تنها منتقدان مداوم بین بال های میانه و چپ ترامپ بلکه توسط محافظه کاران سنتی ، شرکت های بزرگ و کلاس های ثروتمند بود.

تعرفه از پولس ؛ حمله آزاد ترامپ به ستون های اقتصاد آمریکا

تقریباً هر هفته ، گزارش هایی وجود دارد که دولت ایالات متحده اغلب “سرمایه داری بازار آزاد” آمریکایی ها نامیده می شود. این اصطلاح همیشه اغراق شده است ، اما البته II. در جنگ جهانی دوم ، این یکی از ویژگی های برجسته اقتصاد سیاسی آمریکا را منعکس می کرد. در این دوره ، به ویژه در دولت های جمهوری ، راهنمایی ها ، شرکت های خصوصی باید محیطی پایدار را برای تولید ذخایر در ترکیه و دولت فقط برای ایجاد سیاست فراهم کنند. محیطی مبتنی بر نهادهای شفاف و مستقل ، نه تصمیمات فوری و سیاسی مدیر.

مبارزات انتخاباتی ترامپ علیه ساختار سنتی اقتصاد ایالات متحده حملات وی به رئیس جمهور فدرال رزرو جروم پاول را آغاز کرد. این همیشه یک حمله عملی توسط نهادی است که به عنوان یکی از مستقل ترین ستون های سیاست اقتصادی ایالات متحده شناخته می شود. ترامپ کاملاً هیئت مدیره فدرال رزرو را نامزد کرد و ادعا کرد که یکی از اعضای موجود ، لیزا کوک ، درگیر کلاهبرداری در وام مسکن است. یک عمل کاملاً سیاسی

هفته گذشته ، پس از یک موج حمله قبیله ای و فشار مستقیم ترامپ برای کاهش نرخ بهره ، سرانجام پاول برای پاسخگویی به درخواست رئیس جمهور در اجلاس سپتامبر نشانه هایی داد. در پاسخ به سیگنال بورس اوراق بهادار ، اما بسیاری از تحلیلگران به مداخله باز ترامپ برای تعیین نرخ بهره برای سلامت و قابلیت اطمینان اقتصاد ایالات متحده هشدار دادند.

اقدامات جدید ترامپ با هدف اصول اساسی تر “سرمایه داری بازار آزاد” در ایالات متحده انجام می شود. مثال اصلی استفاده از تعرفه های سنگین علیه یک سری از کشورها است. ii. از زمان جنگ جهانی دوم در سطح بی سابقه ای قرار دارد. دولت ترامپ سیاست را تدوین کرد زیرا به عنوان بار اصلی این تعرفه ها عمل می کرد ، نه مصرف کنندگان آمریکایی. در عین حال ، واشنگتن مشخص نکرد که چگونه و در کدام بخش ها باید خرج کنند.

ترس از انتقام ؛ چرا محافظه کاران آمریکایی در برابر سیاست های رادیکال ترامپ سکوت می کنند؟

هفته گذشته ، دونالد ترامپ اعلام کرد که دولت ایالات متحده قصد دارد حدود 5 ٪ از سهام اینتل را خریداری کند. این زمانی یک صنعت پیشرو بود ، اما امروز برای حفظ موقعیت خود در رقابت جهانی با خشونت دست و پنجه نرم می کند. این تصمیم اندکی پس از یک اقدام غیرمعمول دیگر داده شد: ترامپ به شرکتی که دو تراشه پیشرو ، Nvidia و AMD تولید می کرد ، نیاز داشت تا 2 ٪ از پردازنده های استراتژیک را به چین منتقل کند. این روش ، که به نظر می رسد در ابتدا مصرف می شود ، اکنون دائمی است. در ابتدای این ماه ، ترامپ اپل را از 5 ٪ تعرفه در تراشه ها معاف کرد ، مشروط بر اینکه این شرکت 5 میلیارد دلار در بخش تولید ایالات متحده سرمایه گذاری کند.

چندی پیش ، رسانه های محافظه کار ، مانند سیاستمداران جمهوریخواه ، رهبران تجارت و Foxnews ، عمیقاً نگران این بودند که زهران ممدانی ، یک سوسیالیست دموکراتیک که به خودی خود اعلام شده است ، می تواند شهردار ایالات متحده ، پایتخت اقتصادی ایالات متحده باشد. امروز ، با این حال ، در مقایسه با تلاش ترامپ برای تغییر ساختار اقتصاد سیاسی کشور ، پیشنهادات ممدانی چیزی غیر از عواقب نامشخص و نسبتاً محدود مانند ایده حمل و نقل اتوبوس رایگان نیست.

همانطور که گرت دو وینک ، خبرنگار واشنگتن پست اخیراً اظهار داشت: “برخی از جمهوریخواهان و لیبرال ها از اقدامات تجاری ترامپ انتقاد می کردند و به تعهد طولانی مدت حزب جمهوری خواه به اصول بازار آزاد نسبت داده می شوند … اما در عمل اکثر وکلا و مدیران جمهوریخواه مسئولیت دارند.” این سکوت حتی در وال استریت مشهود است: بلکلک ، وانگارد و سه سهامدار اصلی اینتل در سخنگویان شرکت ایالتی ایالتی از اظهار نظر در مورد سؤالات واشنگتن پست خودداری کردند.

یکی از دلایلی که سکوت محافظه کاران آمریکایی در برابر تغییرات اساسی ترامپ ترامپ است ، بدون شک ترس از عصبانیت رهبری است که به دنبال قصاص سریع برای منتقدین یا رقبا است. با این حال ، یک عامل دیگر در قانون وجود دارد ، جایی که بسیاری از جمهوری خواهان هنوز مالیات ترامپ را توسط ثروتمندان امضا و کاهش دادند. همین مزیت اقتصادی ممکن است برای نادیده گرفتن سایر سیاست های ساختاری مخرب کافی باشد.

ترامپ و سرمایه داری به سبک دولت

اگرچه ترامپ به شدت برچسب “سوسیالیستی” را رد می کند ، برخی از تحلیلگران می بینند که چه اتفاقی می افتد به عنوان نمونه ای از “سرمایه داری ایالتی” در اقتصاد ایالات متحده ، و این تفسیر غیر ضروری نیست. در تاریخ ، این اصطلاح به سیستم های مختلفی اشاره دارد: امروز ، نازی ، از آلمان به چین و حتی برخی از کشورهای مدرن اروپایی مانند فرانسه. به معنای حداقل ، سرمایه داری ایالتی به مشارکت استراتژیک و گسترده دولت به اقتصاد و صنایع کلیدی اشاره دارد. علاوه بر تعیین اولویت های باز برای رشد آینده از طریق سرمایه گذاری در زمینه سیاست گذاری ، نظارتی و مستقیم.

صرف نظر از شعارهایی مانند “اولین آمریکا” ، منطق طولانی مدت مداخله اقتصادی ترامپ کاملاً مشخص نیست. چین به وضوح نسخه ای از سرمایه داری ایالتی را معرفی می کند. به منظور تسلط بر صنایعی به نام آینده اقتصاد جهانی: اتومبیل های برقی ، انرژی سبز ، هوش مصنوعی و روباتیک. در صنعت یارانه ای چین ، هنوز مشخص نیست که آیا این استراتژی برای پکن پیروز خواهد شد ، به ویژه هنگامی که اقتصاددانان آن را “تخصیص سرمایه مزمن” و “بیش از ظرفیت” می نامند.

آنچه در ابتدای دوره دوم ترامپ برجسته تر است ، تمایل به حمایت از صنایع قدیمی به جای توسعه صنایع است. در مذاکرات تجاری متوالی ، ترامپ مصر برای خرید بیشتر کشور نفت و گاز ، محصولات کشاورزی و سلاح نسبت به ایالات متحده بود. به نظر می رسد که این بخش ها هنوز موتور اصلی اقتصاد آینده خواهند بود.

رویکرد ترامپ به سیاست انرژی می تواند واضح ترین پنجره برای درک منطق اقتصادی باشد. روز جمعه ، وی دستور داد كه در پایان هفته یك مزرعه بزرگ دریایی آزاد پر از تصمیمات شتاب را متوقف كند. این پروژه ای است که تقریباً تکمیل شده است و باید برق را در ایالت های کنتاکت و رودخانه ایلند تأمین کند. لی زلدین ، ​​رئیس آژانس حفاظت از محیط زیست ، هنگامی که از رئیس جمهور آژانس حفاظت از محیط زیست سؤال شد ، در مصاحبه خود با Foxnews: “رئیس جمهور طرفدار باد نیست.” این پاسخ ساده معنای عمیق تری را نشان می دهد: اکثریت سیاست اقتصادی دولت ترامپ مبتنی بر تحلیل تخصصی و ارزیابی های فنی است ، اما مبتنی بر خواسته های شخصی رئیس جمهور است. چنین مدلی در سیاست نام آشنا دارد: “دولت شخصی”.