شنوایی مهارتی است که بسیاری از ما آن را بدیهی می دانیم، اما تحقیقات نشان می دهد که بزرگسالان باید به تغییرات در شنوایی خود توجه کنند، زیرا مشکلات شنوایی می تواند در آینده با زوال عقل مرتبط باشد.
به گزارش ایسنا، به نقل از SA، محققان در مطالعه ای که روی بیش از 80 هزار بزرگسال بالای 60 سال انجام شد، می گویند کسانی که در شنیدن مکالمات دیگران در محیط های پر سر و صدا مشکل دارند، بیشتر در معرض خطر زوال عقل هستند.
زوال عقل یک اصطلاح کلی برای وضعیتی است که با از دست دادن حافظه و مشکل در گفتار و سایر مهارت های تفکر مشخص می شود.
اما یک نکته مثبت نیز وجود دارد. این مطالعه به شواهدی اضافه می کند که مشکلات شنوایی فقط یک علامت زوال عقل نیست، بلکه ممکن است در واقع یک عامل خطرزا برای زوال عقل باشد و می تواند به افراد، خانواده یا پزشکان کمک کند تا قبل از شروع هر گونه علائم بیماری را بگیرند.
توماس لیتلجانز، اپیدمیولوژیست در دانشگاه آکسفورد و نویسنده این مطالعه، گفت: “علاقه خاصی به اختلال شنوایی وجود دارد و اینکه آیا این علامت خطر ابتلا به زوال عقل را افزایش می دهد.” نتایج اولیه نشان می دهد که اختلال شنوایی ممکن است یک هدف امیدوارکننده برای پیشگیری از زوال عقل باشد.
در سال 2017، کم شنوایی به عنوان یکی از 9 عامل خطر اصلی و قابل اصلاح برای زوال عقل، در کنار سیگار کشیدن و عدم تحرک فیزیکی، فهرست شد. این گزارش در سال 2020 به روز شد تا شامل سه عامل خطر اضافی باشد و تعداد کل را به 12 برساند.
اکنون در سومین به‌روزرسانی در سال 2024، دو عامل دیگر اضافه شده است که در مجموع به 14 عامل خطر قابل تغییر می‌رسد.
کلمه کلیدی در اینجا “موضوع تغییر” است. این عوامل خطر عناصری از سبک زندگی و سلامت کلی ما هستند که می توانند برای بهبود سلامت کلی و کاهش خطر ابتلا به بیماری بهبود یابند.
این گزارش‌ها تخمین می‌زنند که در میان عوامل خطر زوال عقل، کم شنوایی ممکن است مهم‌ترین باشد، به طوری که افراد مبتلا به کم شنوایی درمان نشده در میانسالی تا پنج برابر بیشتر در معرض ابتلا به زوال عقل هستند.
برای بررسی این موضوع، محققان دانشگاه آکسفورد از Biobank UK، یک پایگاه داده تحقیقاتی که رابطه بین ژنتیک، عوامل محیطی و پیامدهای سلامتی را در بخش بزرگی از جمعیت بریتانیا بررسی می‌کند، استفاده کردند.
خطر زوال عقل برای گروهی متشکل از 82000 مرد و زن 60 ساله و بالاتر که زوال عقل نداشتند و شنوایی آنها در ابتدای مطالعه ارزیابی شد، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
شرکت کنندگان برای شنیدن گفتار در یک محیط پر سر و صدا مورد آزمایش قرار گرفتند.
پس از 11 سال، مشخص شد که از این 82000 نفر، 1285 نفر مبتلا به زوال عقل هستند.
لیتل جانز گفت: شرکت کنندگان با شنوایی ضعیف تقریباً دو برابر بیشتر از افراد دارای شنوایی خوب در معرض ابتلا به زوال عقل بودند.
جالب اینجاست که حدود نیمی از شرکت‌کنندگانی که در محیط‌های پر سر و صدا دچار کم شنوایی شده‌اند و حدود ۴۲ درصد از افرادی که در این آزمایش عملکرد ضعیفی داشتند، وقتی از آنها خواسته شد تا آن را گزارش کنند، از کاهش شنوایی خود بی‌اطلاع بودند.
محققان همچنین بررسی کردند که آیا اختلالات شنوایی افراد واقعاً با عوامل دیگری که بر خطر زوال عقل تأثیر می‌گذارند، مانند انزوای اجتماعی و افسردگی مرتبط است یا خیر. هر دوی این عوامل می توانند باعث مشکلات شنوایی شوند.
لیتل جانز می‌گوید: «ما شواهد بسیار کمی از این موضوع پیدا کردیم.
برای اطمینان، لیتل جانز و همکارانش مقایسه‌هایی در داده‌ها انجام دادند تا ببینند که آیا عملکرد شنوایی افراد واقعاً تحت تأثیر زوال عقل پنهان و تشخیص‌نشده، به اصطلاح «علیت معکوس» است یا خیر.
اما خطر ابتلا به زوال عقل، همانطور که با مشکلات شنوایی نشان می‌دهد، بدتر نبود و در میان شرکت‌کنندگان در مطالعه که زودتر (پس از 3 سال) و دیرتر (بعد از 9 سال) به دمانس مبتلا شده بودند، تقریباً یکسان بود.
این اولین مطالعه ای نیست که ارتباط بین کم شنوایی و زوال عقل را پیدا می کند، اما تیم تحقیقاتی می گوید این اولین مطالعه ای است که خطر زوال عقل و توانایی شنیدن در محیط های پر سر و صدا را بررسی می کند.
به طور مشابه، مطالعات طولانی مدت و جامع انجام شده در استرالیا و تایوان نیز نشان داده است که افراد مبتلا به کم شنوایی بیشتر در معرض خطر ابتلا به زوال عقل هستند. اما این مطالعات بر داده‌های خود گزارش‌شده از شرکت‌کنندگان در مطالعه یا سوابق پزشکی که نشان‌دهنده کاهش شنوایی است، تکیه داشتند.
کیتی استابز، متخصص مغز و اعصاب، از موسسه تحقیقات آلزایمر در بریتانیا، در مورد مطالعه دانشگاه آکسفورد گفت: “مطالعات بزرگ مانند این ابزار قدرتمندی برای شناسایی عوامل ژنتیکی، سلامتی و شیوه زندگی مرتبط با بیماری هایی مانند زوال عقل است، اما نه برای جداسازی علت و اثر.” . این نوع تحقیق همیشه دشوار است.
به گفته محققان، بهترین مطالعات اپیدمیولوژیک سعی در یافتن روابط بین عوامل محیطی، سلامت و بیماری در سطح جمعیت دارد.
توجه داشته باشید که از این نوع طراحی مطالعه نمی‌توانید علیت را استنباط کنید، اما به ادبیات علمی موجود اضافه می‌کند که کاهش شنوایی ممکن است یک هدف قابل تغییر برای کاهش خطر زوال عقل باشد.
این تحقیق همچنین نشان می‌دهد که محافظت از گوش‌هایمان در برابر آسیب‌های شنوایی و کمک به شنیدن بهتر افراد با سمعک ممکن است به کاهش این عامل خطر بالقوه برای زوال عقل، که میلیون‌ها نفر در سراسر جهان را تحت تأثیر قرار می‌دهد، کمک کند.
این مطالعه در مجله Alzheimer & Dementia منتشر شد.