“تولد و تولد 6 اوت علی هاتامی بهانه ای برای انتشار یک سند مکتوب توسط کارگردان برای اولین بار بود.” این سند در مورد آخرین روز تیراندازی HAC Washen در تاریخ 5 نوامبر است. ”
علی هاتامی ، یکی از مهمترین فیلمسازان تاریخ سینمای ایران ، سعی کرد نه تنها با نگاهی به تاریخ و فرهنگ ایران ، بلکه در هر روایت پیچیده و بالا ، داستانهایی را در نگرانی های اجتماعی و روانی ایجاد کند.
در همین حال ، حاجی واشنگتن یکی از آثار ویژه و متفاوتی است که در آن نمایندگی هاتامی از هویت ایران در مبارزه بین فرهنگ های شرقی و غربی ، به ویژه در دوره قانون اساسی ، به روشی جدید و منحصر به فرد شرح داده شده است.
این بهانه ای برای رفتن به کارهای تولد علی هاتامی بود. آنچه باعث شد ما به “هاجی واشنگتن” نگاه کنیم ، نسخه خطی در مورد این فیلم در موزه سینمای علی هاتامی بود و گوشه دست نوشته وی به طور خودکار قرمز و بسیار کوچک بود: “حاجی روم”.
وی در مقاله ای نوشت که متعلق به موزه سینما است و به آخرین روز تیراندازی های حاجی واشنگتن “پایان دردناک و موقتی” وصل شده است ::
“دیروز ، 5 نوامبر ، 7 نوامبر 2008 ، بدون این که متوجه آن شد ، فیلم پایان روز بود (بعد بعداً یاد گرفتیم.) شب قبل از آخرین برنامه فیلم ، کارگردان جوان من به یک دلیل ناراحت بود.
در اصل ، ما اخیراً کاملاً بدبین نبوده ایم ، هیچ کدام ، به ویژه کارگردان جوان. پس از درگیری با حاکمان ، کارگردان به پایین پله های بهشت و ساختمانهای بلند واشنگتن آمد و من به آن توهین کردم ، به لحظه اول فکر کردم ، اما لحظه بعدی متوجه جدی بودن سخنان کارگردان شدم.
آیا او به من گفت شما فیلم را ساختید؟ و من هر لحظه او را مزاحم می کنم و جعبه از من راضی نیست و من هرگز فیلم او را خراب نکردم. از طرف من ، فقط یک جمله رد شد (شما حق مزاحمت داشتید) کارگردان گفت که شما حق مزاحمت دارید.
آخرین طرح گرفته شده است ، من از داخل آمده ام و فقط سه نفر به کارمندان ایران رفتم. من از من پرسیدم که جواب چیزی جز انکار چیزی نیست ، اما من آنقدر ناراحت شدم که خودم را با فریادهای موجود در ماشین آلفردو فکر کردم و چند روز بعد ، فکر کردم که این چیزها باید تحمل شود و گاهی اوقات فکر می کردم که تحمل خارج از نیروی انسانی است و هیچ کس نباید واقعاً گناه باشد. کارگردان جوان من به من گفت که همیشه می خواستم با یک حبس به تنهایی با کسی رفتار کنم. مثل نقش در تهران ، شاید مثل من در رم باشد. “
حاجی روم چرا حاجی واشنگتن؟
پس چرا حاجی رم به حاجی واشنگتن رفت؟ نوسازی این فیلم از حاجی رم به حاجی واشنگتن ناشی از تمایل آن برای برقراری ارتباط با بین المللی ، به ویژه زمینه غربی در داستان بود. این عنوان به فرهنگ و تعامل شرق و غرب اشاره دارد که مستقیم و غیرمستقیم هستند.
“حاجی واشنگتن” در واقع روایتی از زندگی ایران ، حاجی واشنگتن است ، با بازی محمد علی فاردین ، تاجر و معلم که به طور تصادفی وارد دنیای سیاست و آگاهی اجتماعی می شود. در قالب یک درام تاریخی ، این فیلم داستانی از مبارزات هویت فردی و جمعی را در یک دوره بحرانی از تاریخ ایران می گوید.
در این فیلم ، هاتامی سعی می کند ضمن استفاده از یک فضای خاص تاریخی و کشف هویت فردی ، به سؤالات بیشتر در مورد هویت ملی و اجتماعی در ایران پاسخ دهد. علی رغم ارادت خود به جهان سنتی ایران ، حاجی واشنگتن سمبل فردی است که از جبر و تغییر تاریخ به درک جدیدی از هویت ایرانی می آید. با این حال ، این روند در مواجهه با جنبش های سیاسی و اجتماعی است که سعی می کند اصلاحات اصلاحات را هم در پیچیدگی های فرهنگی و هم در مشکلات انجام دهد.
خالص و غربی
یکی از مهمترین ویژگی های این فیلم ، قرار گرفتن در معرض غرب و شرق در یک روایت عمیق و تحلیلی است. هاجی واشنگتن هنگام جستجوی علایق شخصی خود ، با فرهنگ و ارزشهای غربی ، به ویژه ایالات متحده آشنا است. این آشنا نه تنها ابعاد اقتصادی و تجاری دارد بلکه بر هویت شخصی و اجتماعی وی نیز تأثیر می گذارد. در برابر حاجی واشنگتن ، هاتامی با دوران پیچیده تر این تحولات در برابر فرهنگ غربی روبرو شد. از یک طرف ، حاجی سعی می کند اوضاع اقتصادی و اجتماعی را بهبود بخشد ، از طرف دیگر او در درک ایران و خودش تضاد دارد.
شخصیت حاجی ، یک شخصیت ساده لوح اما فریبنده از تجملات و فرهنگ غربی ، نتیجه درگیری در قلب فرهنگ ایران و اسلامی است. از یک طرف ، این شخصیتی است که در ارزش های سنتی و شرقی گیر کرده است ، از طرف دیگر برای جستجوی دنیای جدید و نوآوری های غربی. هاتامی می داند که چگونه این شخصیت نه تنها به عنوان یک شخص اجتماعی بلکه به عنوان سمبل یک جامعه در حال تغییر به تصویر کشیده می شود.
زبان سینمایی برای بیان روایات پیچیده از هاتامی
اداره شده توسط علی هاتامی در هاک واشنگتن ، به خصوص دکوراسیون ، طراحی لباس ، موسیقی و سایر آثار در استفاده از روشنایی ، نمایش جزئیات است. در این فیلم ، استفاده از مناظر بسته و بزرگ به مخاطب این احساس را می دهد که در تاریخ تاریخ با طراحی صحنه های تاریخی صحیح و معتبر است.
از نظر بصری ، تقصیر حاجی واشنگتن توانست مناطق خاصی را ایجاد کند و درگیری ها و شک شخصیت ها را نشان دهد. به عنوان مثال ، در صحنه های کاخ یا در غرب ، بازی نور و سایه به طور نمادین تضاد بین سنت و مدرنیته را نشان می دهد.
موسیقی نقش مهمی در این فیلم دارد. به خصوص آهنگ های ساخته شده در سریال های عاطفی ، فضای خوبی برای درک احساسات و ایده های شخصیت ها فراهم می کند.
حاجی واشنگتن یکی از آثار برجسته هاتامی از نظر محتوا و شکل است ، و تضادهای هویت را در زمینه تاریخ قانون اساسی عمیقاً درک می کند. تحلیل اجتماعی و سیاسی فیلم بسیار حساس و باهوش است. یکی از مهمترین ویژگی های فیلم ، تظاهرات و پیشرفت پیچیدگی های روانی و روانی شخصیت ها در مواجهه با بحران ها و مشکلات مختلف است.
۲۴۲۲۴۳
گردآوری شده از رسانه خبر آنلاین