“ویلیام” نام مجسمه مصر باستان است که عمدا فلج شد تا از آزار و شکنجه در زندگی پس از مرگ جلوگیری شود.
به گزارش ایتنا، مصریان باستان آنقدر از اسب آبی می ترسیدند که برای جلوگیری از هرج و مرج در زندگی پس از مرگ، سه پای مجسمه اسب آبی را بریدند.
«لایو ساینس» این مجسمه باستانی را اینگونه معرفی کرد:
نام: کرگدن (ویلیام)
نوع شی عتیقه: مجسمه ای به رنگ نیلی به شکل اسب آبی است که با استفاده از سرامیک لعابدار ساخته شده است و البته در ساخت آن از کوارتز نیز استفاده شده است. روی این مجسمه نقش هایی به شکل گل نیلوفر گلدوزی شده است که در باتلاق ها می روید و نمادی از تولد دوباره است.
محل کشف: این مجسمه در آرامگاهی واقع در گورستان باستانی «میر» در خارج از شهر «آسیوت» در داخل دخمی کشف شده است.
دوره ساخت: 1961 – 1878 قبل از میلاد
اطلاعاتی از گذشته: طبق گزارش موزه هنر متروپولیتن در نیویورک، مصریان باستان از اسب آبی می ترسیدند و به آنها به عنوان حیوانات خطرناک و مهاجم نگاه می کردند، به خصوص در هنگام عصبانیت. این پستانداران بیشتر گیاهخوار هستند و اغلب به مزارع کشاورزان آسیب می رسانند. در واقع، یکی از پاپیروس ها از برداشت بسیار بدی می گوید که در آن «کرم نیمی از محصول را از بین برد و اسب آبی بقیه را خورد».
شکار کرگدن یکی از تفریحات رایج مصریان باستان بود. تا 3000 سال قبل از میلاد، تصاویر پادشاهانی که با اسب آبی‌ها با موفقیت مبارزه می‌کردند رایج بود. زیرا این راهی بود برای حاکمان برای نشان دادن سیطره هرج و مرج. به گزارش متروپولیتن، اما به دلیل شکار بی رویه، آخرین اسب آبی وحشی در مصر در اوایل قرن نوزدهم ناپدید شد.
این مجسمه کوچک با ابعاد 20×11 سانتی متر یکی از مجسمه های اسب آبی است که توسط مصریان باستان ساخته شده است. این مجسمه در حالی پیدا شد که سه پا از آن برداشته شده بود و احتمالاً این کار عمداً برای جلوگیری از آسیب و آسیب در زندگی پس از مرگ انجام شده است.
این مجسمه در سال 1931 “ویلیام” نام گرفت.