راهکارهای مقابله با ناخن جویدن کودکان چیست؟

راهکارهای مقابله با ناخن جویدن کودکان چیست؟

به گزارش خبرنگار ایمنا، کودک ممکن است به دلایل زیادی مانند کنجکاوی، بی حوصلگی، رهایی از استرس، عادت یا تقلید ناخن های خود را بجود. این رایج‌ترین عادت به اصطلاح «عصبی» است، مانند جویدن ناخن، مکیدن انگشت شست، چرخاندن یا کشیدن مو، و دندان قروچه، و همچنین عادتی است که می‌تواند تا بزرگسالی ادامه یابد.

بزرگ شدن می تواند برای کودکان استرس زا باشد و بسیاری از این استرس ها برای والدین نامرئی هستند. اگر کودک به طور متوسط ​​ناخن هایش را می جود و به خود آسیب نمی رساند و به طور ناخودآگاه این کار را انجام می دهد، مثلاً در حین تماشای تلویزیون یا تمایل به جویدن ناخن ها در واکنش به موقعیت های خاص مانند یک اجرا یا امتحان داشته باشد، این به سادگی است. یک مکانیسم مقابله .

جویدن ناخن نشانه اضطراب درونی کودک است

متخصصان اطفال تاکید می کنند که یکی از رفتارهای رایجی که در کودکان و حتی نوجوانان مشاهده می شود، ناخن جویدن است که گاهی منجر به اختلالات روانی در این افراد می شود. جویدن ناخن از علائم اضطراب درونی کودک است که بیشتر در افراد مسن دیده می شود. به این ترتیب کودک سعی می کند با کنترل پرخاشگری بر اضطراب خود غلبه کند و توجه خود را از دنیای بیرون برمی گرداند و به خود معطوف می شود.

گاهی این ناخن جویدن کودکان باعث آسیب به انگشتان آنها می شود. از آنجایی که ناخن جویدن باعث آرامش و آرامش کودکان عصبی و مضطرب می شود، وقتی این کودکان از انجام آن دست می کشند، بلافاصله مضطرب می شوند و دوباره شروع به ناخن جویدن می کنند.

پزشکان اطفال بیان کرده اند که گاهی ناخن جویدن ناشی از تقلید است; بنابراین کودک ابتدا تقلید می کند و کم کم این به عادت تبدیل می شود. کودکان خجالتی و خجالتی اغلب در معرض این عادت ناخوشایند قرار می گیرند و اگر ناخن جویدن ناشی از عوامل محیطی است، باید تا حد امکان سعی کنید به کودک فشار روحی وارد نکنید و از سخت گیری با کودک خودداری کنید.

چه زمانی باید نگران ناخن جویدن کودک باشید؟

در موارد نادر، ناخن جویدن شدید می تواند نشانه ای از اضطراب شدید باشد. اگر ناخن جویدن باعث درد یا خونریزی انگشتان کودک می شود، اگر رفتارهای نگران کننده دیگری مانند برداشتن پوست یا کندن مژه ها یا موهایش دارد، یا اگر او اینطور نیست، با پزشک خود صحبت کنید. خوب خوابیدن

به طور کلی، جای نگرانی زیادی وجود ندارد، به احتمال زیاد فرزند شما به مرور زمان این عادت خود را ترک خواهد کرد، اما اگر مشکوک هستید که این عادت برای مدت طولانی ادامه دارد و عادت ناخن جویدن کودک شما به طور ناگهانی ظاهر می شود و افزایش می یابد. به سرعت در طول زمان با پزشک مشورت کنید. در هر صورت بهتر است با یک مشاور کودک آگاه مشورت کنید.

راه های درمان و مقابله با مشکل ناخن جویدن در کودکان

اگرچه ناخن جویدن به یک مشکل مزمن و خسته کننده برای والدین تبدیل شده است، اما والدین از راه های مختلفی می توانند به فرزندان خود در کنترل رفتار ناخن جویدن خود کمک کنند:

شناسایی مکان و زمان رفتار: در مرحله اول کودک خود را با دقت مشاهده کنید و به زمان و مکانی که تعداد دفعات این رفتار حداقل به مدت یک هفته زیاد است توجه کنید. مثلا وقتی با او دعوا می کنید یا وقتی تلویزیون تماشا می کند.

به کودک اطلاع دهید: او را از رفتارش آگاه کنید، مثلاً می توانید در حالی که ناخن هایش را می جود، آینه ای را جلوی او بگیرید، از آن فیلم بگیرید و به او نشان دهید یا هر از چند گاهی موضوع را مطرح کنید. “من متوجه شدم که ناخن هایت را جویده ای.” “آیا دانش آموزان تا به حال به این موضوع توجه کرده اند؟” ذکر این نکته که دیگران ممکن است آنها را در حال انجام این کار ببینند می تواند به کاهش شدت رفتار کمک کند.

تحریک دست و دهان کودک: دست های کودک را با انجام یک سری کارها مشغول نگه دارید. به عنوان مثال، از لوله های پلاستیکی کوچک استفاده کنید یا خمیر بازی کنید، یا به او آب نبات یا آدامس بدهید تا دست و دهانش به کارهایی غیر از جویدن ناخن مشغول شود.

ماساژ دادن: سه بار در روز انگشتان کودک را به مدت پنج دقیقه ماساژ دهید. ماساژ باید به صورت دایره ای انجام شود. مفاصل را جداگانه بسازید. هر حرکت دایره ای با فشار تقریباً یک تا سه کیلو انجام می شود.

تحریک گیرنده های لب: برای احیای لب ها از چوب کبریت استفاده کنید. از او بخواهید بدون کمک دندان لب هایش را از یک گوشه به گوشه دیگر بکشد (اگر این کار دشوار است، می توانید از لوله خودکار یا کمک دندانپزشکی استفاده کنید).

یک رمز عبور بین خود و فرزندتان تنظیم کنید: هرگز مستقیماً به کودک واکنش نشان ندهید، مثلاً با گفتن این کار به او یا کنار کشیدن دستش، می توانید به طور غیرمستقیم او را متوجه رفتارش کنید. به عنوان مثال، “الان می خواهید چه کار کنید؟” بپرسید یا از او بخواهید که در انجام کاری به او کمک کند یا او را سرگرم کند. یک رمز بین خود انتخاب کنید، وقتی می بینید که ناخن هایش را می جود، به آرامی بازوی او را لمس کنید، یا از کلمه رمزی استفاده کنید که بدون اینکه به دیگران بگویید به او هشدار دهد. این به آنها کمک می کند تا هوشیارتر شوند و با این کار از ناخودآگاه خارج شوند.

داستان گفتن: گاهی اوقات ارائه اطلاعات ساده در قالب داستان می تواند مفید باشد، به عنوان مثال داستان کودکی که این کار را انجام داده است و چگونه میکروب ها او را بیمار کرده اند.

نادیده گرفتن: سعی کنید 3 بار نادیده بگیرید و اگر کودک این کار را 5 بار در روز انجام می دهد فقط یک یا دو بار به آن اشاره کنید. می توانید با کودک خود تابلویی بکشید و با دیدن تابلو بگویید دستتان را از دهانتان بردارند.

تشویق کنند: وقتی می بینید که فرزندتان در حال پیشرفت است، او را تشویق کنید. سرزنش یا تنبیه او استرس بیشتری به او وارد می کند و باعث می شود ناخن هایش را بیشتر بجود. هنگام تلاش برای شکستن رفتار، انعطاف پذیر و حمایت کننده باشید. تقویت مثبت راه طولانی را طی می کند. می توانید از نقشه ستاره کمک بگیرید. یک نمودار برچسب درست کنید و هر روز که کودک ناخن هایش را نجوید علامت بزنید. اگر کودک شما نمی تواند یک روز کامل داشته باشد، ممکن است لازم باشد روز را به دوره های زمانی کوچکتری تقسیم کنید، مانند قبل از صبحانه یا شام، و وقتی مقدار مشخصی برچسب را جمع آوری کرد به او جایزه بدهید.

تقابل: از بروز نتایج طبیعی جلوگیری نکنید. به یاد داشته باشید که پیامدهای طبیعی می توانند معلمان خوبی باشند، بنابراین اگر کودک شما گاهی اوقات ناخن هایش را به شدت می جود که خونریزی، درد یا سوختن آنها می شود، عذرخواهی کنید، اما بگذارید ببیند عواقب آن چه خواهد بود.