به گزارش انتخابتو، سیاوش آریا گفت: دسترسی به این مقبره بسیار سخت است اما به دلیل حضور قاچاقچیان و سوداگران آثار تاریخی، حفره بزرگی بر بالای صخره ای که این مقبره در آن قرار دارد حفر شد. با بهانه‌های پوچ و فانتزی یافتن گنجی که وجود ندارد از بیرون، داشته‌های فرهنگی را آگاه می‌کند.
ایسنا در گزارشی نوشت: این فعال میراث فرهنگی افزود: هفته گذشته این حفره عظیم کشف شد. این ارتفاع کوهی است که قبر صخره ای در آن تراشیده شده است و رسیدن به صخره سخت است و برای همه نیست. این وضعیت نشان می دهد که قاچاقچیان وقت زیادی را صرف می کنند و با ابزار حفاری خود سرگرم می شوند زیرا یگان حفاظت میراث فرهنگی شهرستان مرودشت بازرسی و گشت زنی انجام نمی دهد و میراث فرهنگی نگهداری و حفاظت از آثار تاریخی را انجام نمی دهد. اداره گردشگری و صنایع دستی شهرستان مرودشت یکی از انگیزه های وقوع چنین حوادث تلخی است.
آریا با اشاره به حملات و تخریب هایی که در شهرهای باستانی درجه یک و دو پارسه (تخت جمشید)، نقش رستم و استخر صورت گرفت و گزارش های آن منتشر شد، وضعیت این مناطق را از نظر حفاظتی تشریح کرد. وی با ناپسند خواندن آن گفت: عدم آموزش مردم بومی و مردم محلی، فقر شدید فرهنگی و عدم آگاهی دولت و نهادهای مرتبط باعث شده است که آثار تاریخی و فرهنگی کشور هدف قاچاقچیان و سودجویان دارایی های تاریخی قرار گیرد. می توان آن را در درون یک فرهنگ قرار داد و از چهره تاریخ و زمان حذف کرد و با خطر نابودی مواجه شد.
به گزارش سیاوش آریا، روستای فالونک یکی از بخش های مرکزی شهرستان مرودشت در استان فارس است و در روستای رامگرد قرار دارد. مقبره صخره‌ای «فالونک» یکی از مقبره‌های صخره‌ای باستانی است که پس از مقبره‌های شاهان هخامنشی شناخته می‌شود که در دوره پس از هخامنشیان (پس از دوره هخامنشی) در شهر پارسه و به پیروی از معماری هخامنشی ساخته شده و توسط مردم محلی ساخته شده است. سلسله «پارتراکس» یا فراتداران پارسیان. روش و شکل مقبره صخره‌ای «فالونک» کم و بیش از روش شاهان هخامنشی پیروی می‌کند و ساده، بدون سنگ‌تراشی، آیین‌ها و تزئینات است. باستان شناسان و کارشناسان این بنای صخره ای را مربوط به دوره پس از هخامنشیان یا پس از هخامنشیان می دانند و این دیدگاه پذیرفته شده است.
این پژوهشگر میراث فرهنگی در حال بررسی مقبره «فالونک» کیست؟ وی با استناد به برخی تحقیقات تاریخی توضیح داد: بسیاری از مقبره ها، مقبره ها و گورهای باستانی در ایران وجود دارد که فاقد کتیبه هستند و در اسناد تاریخی به آنها اشاره نشده است. بنابراین نمی توان آنها را به پادشاه یا شخص خاصی نسبت داد.
آریا معتقد است که آرامگاه صخره ای «فالونک» بدون شک متعلق به خانواده پارس محلی و «پارتاراکاها» است. اما نمی دانیم متعلق به کدام شخص است و فقط می توانیم فکر و باور کنیم که این قبر متعلق به یکی از امرا یا مقامات و بزرگان بومی و شاید هم شاهزادگان بومی است. باید دانست که سلسله فراتداران وارثان واقعی هخامنشیان بوده و در دین و اعتقادات و احترام به مخلوقات از آنان پیروی می کردند. از سکه های باقیمانده و نام برخی از این فرمانروایان می توانیم بیشتر درباره این وارثان ایرانی بدانیم.
۲۳۳۲۱۷
گردآوری شده از رسانه خبر آنلاین