عکس دو نفری که نماد پشیمانی برای همیشه در ایران هستند

فوقانی: هفت صبح ، انتشار مجدد عکسی از Sadeghian و Amir Tatloo در روزنامه تهران صباح به ما یادآوری کرد که استعدادهای عجیب و غریب و کاملاً سوخته است.

علی کریمی ، پیام سادژیان از یک خانواده فوتبال ، گفت که او می تواند بهتر از آن باشد که گفت. این مانند یک سبک بازی نبود: اساسی با توپ رانندگی با توپ بالا و مخرب. در همان پرسپولیس ، جایی که علی دایی مربی بود ، تیمی بازگشت و هواداران امیدوار بودند آینده جدیدی را برای قرمزها بسازند. با این حال ، ناراحت است که وی بیشتر از آنکه بر روی زمین می درخشد ، به نمایش های باز علاقه مند است.

تاتلو ، که به پرسپولیس آمد ، هنوز هم به یاد هواداران فوتبال است و هر بار می توان آن را دید ، پشیمانی قدیمی را زنده می کند. پشیمانی ، که به تدریج رنگ عصبانیت دارد. از آنجا که توانایی درخشان Sadeghian در زمین فوتبال می تواند به بخش بزرگی از نیازهای پلیمری واقعی تیم ملی پاسخ دهد. با این حال ، همانطور که بعداً اعتراف کرد ، زندگی وی چمن را ترک کرد و به رسانه های اجتماعی عقب نشینی کرد.

او به Türkiye رفت و صفحه بی ادب بود. هربار که پشیمانی را می فهمید که عمق فوتبال ایران را می سوزاند. این ستاره که می تواند موتور یک تیم ملی هشت ساله باشد ، در سن هشت سالگی حاشیه ها را از دست می داد ، و اکنون به نظر می رسد روایتی غم انگیز تر از یک بازیکن حرفه ای است. استعداد او مانند طلا اما در شعله های بی دقتی ذوب شده است.

امیر تاتلو ؛ چگونه می توانید خود را به راحتی قورت دهید؟

از طرف دیگر ، خواننده R&B تاتلو ، که تحسین او با او با او جذاب است ، در همان سالها مسیری موازی با سادگیس را دنبال کرد. ترانه های بی شماری شنیده شده است که حتی برخی از خطوط قرمز اخلاقی را نیز رد می کند. این یک نمونه بارز از تأثیر عجیب نسل جوان در زندگی روزمره به عنوان “وازیری” همه احزاب بود.

با این حال ، مانند Sadeghian ، تاتلو زندانی تر از ایجاد وراثت دائمی هنری برای بحث و جدال شد. بعضی اوقات ، خبر “توبه” شنیده می شد ، گاهی اوقات در زندان ، گاهی اوقات صفحه بسته می شد و خانواده وی مجبور به اظهار نظر می شدند. با این حال ، این سفرها مانع از نادیده گرفتن استعداد عجیب نمی شود. او در کار خود چنان قوی بود که حتی هنگام خواندن آرام و اسلو ویروسی شد. درست مانند یک قطعه “نوازش” ، ایران نشان داد که اگر متفاوت باشد ، ایران می تواند فراتر از موسیقی پاپ زیرزمینی باشد.

تاتلو یک تضاد کامل است: شخصی که انتخاباتی را انتخاب می کند که مخاطبان خود را کاهش می دهد و خود را با شهرت و محبوبیت بالا می بلعید. یک گروه یک افسانه شجاع و غیر ضروری برای هواداران باقی ماندند. برای گروه دیگر ، نمونه ای از یک استعداد خالص که در لبه ها قرار می گیرد. این تناقض در خاطره ایرانی ها.

اوه این دو دروازه خالی که هرگز نمره نمی گیرند

اکنون عکس برنامه Persepolis از Sadeghian و Amir Tatloo بیش از یک تصویر ساده است. تصویری که یادآور دو فرصت خالص برای فوتبال و موسیقی ایران است. دو استعداد نادر که می تواند در موقعیت های ملی و حتی بین المللی بدرخشد ، اما سرنوشت جاده دیگری را بنویسید.

این تصویر از تماشای این زمینه و دو درهای خالی که زمان نمی خواهند پشیمان است. یکی می تواند شماره ده مرد در فوتبال ایران باشد و دیگری می تواند یک هنرمند در موسیقی باشد. اما هر دو انتخابات خود را از دست دادند. به همین دلیل امروز ، هر بار که نام آنها نامگذاری می شود ، چیزی در قلب ما در حال چرخش است. ترکیبی از نوستالژی ، عصبانیت و پشیمانی.