به گزارش خبرگزاری انتخابتو، این فیلم اگرچه در ابتدا جذاب است، اما واقعاً در انتقال مکاشفات احساسی یا خودشناسی که قرار است جذابیت داشته باشد، ناتوان است. لحظات هیجان انگیز و پرتنشی در آن وجود دارد، اما فیلم بی نهایت از احساسات دوری می کند. و بدون نزدیک شدن به ایده ها روی برمی گرداند.
ورلد ایمج نوشت: عنوان فیلم به سرود ملی کانادا اشاره دارد، مکانی از آزادی و فرصت های جدید که برای شخصیت اصلی که از اعزام به ویتنام در اواخر دهه 60 امتناع می کند و پناهنده می شود، اهمیت زیادی دارد. زندگی در کانادا و انتخاب برای تبدیل شدن به یک مستندساز مشهور و برجسته، ویتنام ممکن است دلیل اصلی فرار او از کشورش بوده یا نباشد. این یکی از نکات زیادی است که در این فیلم پراکنده بیان شده است. بیشتر فیلم در کانادا می گذرد که متعلق به کارگردان مشهور لئونارد فایف است و ریچارد گیر (مایکل ایمپریولی) که بر اثر سرطان در حال مرگ است جلوی دوربین می رود. و در یک مصاحبه کاملا شخصی و اعترافی با آنها صحبت می کنیم. لئونارد ضعیف و دردمند است و اصرار دارد که همسرش اِما با بازی اوما تورمن همیشه پیش او باشد.
لئونارد با صداقت در مورد چیزهایی صحبت می کند که اما شاید نمی داند و ترجیح می دهد باور کند که توهمات ناشی از داروهایی است که مصرف می کند. تورمن نقش شخصیت جوان و جیکوب الرودی نیز نقش لئونارد جوان را در این صحنه ها بازی می کند. بنابراین این می تواند نمونه ای از یک خاطره خیالی غیرقابل اعتماد و خائنانه باشد. اما در چند سکانس قبلی، ریچارد گیر نقش یک لئونارد جوان را بازی می کند و معنای آن به طور چشمگیری مشخص نیست، از جهاتی گذشته به وضوح به چالش کشیده می شود، اما این چالش روشنگر و جذاب نیست و ما را حتی می برد. عمیق تر عدم قطعیت. فریب لئونارد و فریب خودش، خیانت های متعددش. اگر بتوان اینها را خیانت تلقی کرد، به طور چشمگیری قانع کننده یا قابل درک نیستند.
۵۷۵۷
گردآوری شده از رسانه خبر آنلاین