دنیای پر سر و صدا امروز دارای مشکلات جسمی و روحی مانند کاهش شنوایی ، بیماری قلبی عروقی ، اضطراب و افسردگی است ، اما این تنها دلیل زندگی ما در زندگی ما نیست.
به گفته ایسنا ، “بدون تنظیم صدا ، صدای زنگ هشدار اتومبیل ، بدون صدا و کارگاه ساخت و ساز کامیون ، بدون صدای سگ پارس ، بدون صدای معاونان ، صدای ماشین و هواپیما ، بلکه فقط سکوت خالص است. صلح مبارک.”
اینها ، آخرین روزنامه گاردین “لطفا سکوت کنید!” منتشر شد تجربه نویسنده به روزهایی رفت که او به یک دهکده کوچک به دور از شهر در منطقه جنگلی “پشتیبانی” در فلات اسکاتلند رفت.
“چند ماه بعد ، گوش های من به تدریج تنشی را که قبلاً نمی دانستم ، رها کردند یا او می گوید. دوستانم به من گفتند ، “آیا حیاط خلوت زیادی در آنجا وجود ندارد؟” او می پرسید. اما من پر از سکوت نبودم.
یک مطالعه توسط سال موسیقی در دانشگاه پاویا نشان می دهد که چگونه از بدن و مغز خاموش استقبال می شود.
محققان در حال بررسی چگونگی تأثیر انواع مختلف موسیقی بر نشانگرهای استرس مانند فشار خون ، ضربان قلب و فرکانس تنفسی بودند. در این آزمایشات ، یک سکوت دو دقیقه ای به طور غیرمستقیم به عنوان یک معیار کنترل نشان داده شد. محققان سرانجام فهمیدند که گوش دادن به این سکوت ، کمترین قرائت ها را انجام داده است (در نشانگرهای استرس فوق).
نویسندگان این مقاله می گویند: اثر آرامش بخش این سکوت ها بین آثار بیش از یک استراحت 5 دقیقه ای در انتهای بقیه (قبل از شروع مطالعه) است.
گوردون همپتون ، اکولوژیست و فعال حفاظت از مکانهای مسالمت آمیز ، می گوید: زمان خاموش از طریق مراقبه یا عبادت یا حبس سلولی در طبیعت به بخشی جدایی ناپذیر از شیوه های معنوی و مذهبی بشر تبدیل شده است. خود -رشته ای ، آگاهی معنوی ، عزت نفس و راهی برای نزدیک شدن به خالق. این مهم است که سکوت به عنوان یک ویژگی اصلی در آموزه های معنوی همه قاره ها و دوره ها پذیرفته شود.
با این حال ، در دنیای پر سر و صدا امروز ، سکوت اغلب فضایی در نظر گرفته می شود که باید بلافاصله پر شود.
قدرت مهم سکوت برای بدن و ذهن ما
اندرسون (نویسنده) ، آخرین کتاب خود “هنر سکوت: به قدرت و زیبایی سکوت وصل شوید” ، ضمن بررسی کتاب ، بسیاری از مردم متوجه این سکوت منفی شدند. آنها سکوت را خسته کننده و نگران کننده می بینند ، حتی نگران کننده است.
او می گوید: هدف من از رفتن به هیلز اسکاتلند این نیست که به دنبال سکوت باشید بلکه با پیدا کردن آن (چند ماه بعد). من حقیقت ادعای همپتون را فهمیدم ؛ این “سکوت فقدان چیزی نیست جز وجود همه چیز”.
نه کمتر ، بیشتر فهمیدم که بافت ها و رنگ ها ، حرکات و الگوهای اغلب از صداهای نرم (در محیط های پر سر و صدا) ناپدید می شوند. انگار من قوی تر هستم. در آغوش سکوت ، دنیای اطرافم ساکت بود. من کمتر صحبت می کنم و به آرامی حرکت می کنم.
اندرسون بیشتر در مورد وسایل خود توضیح می دهد: من می توانم محتوای ذهنم را در سکوت جدا کنم – افکار ، احساسات ، خاطرات و نظرات. به عنوان مثال ، من ممکن است از تصمیم خود ناراحت باشم یا ایده جدیدی بگیرم. من متفکر تر بوده ام و عجله دارم که نتیجه بگیرم.
همپتون (توضیحات من) تعجب آور نیست و می گوید: در یک مکان آرام ، ذهن ساکت است زیرا ما تمایل داریم که در کجا هستیم.
یک مطالعه در دانشگاه جانس هاپکینز در سال 2 نشان داد که او فکر می کند که در قالب “رویداد” در قالب پردازش صداهای مغز ما است.
در حقیقت ، سکوت برای مغز ، یان فیلیپس ، استاد فلسفه و علوم مغز ، یک پدیده ، فلسفه و علوم مغزی درک شده و یکی از نویسندگان این مطالعه نیست: “ما واقعاً احساس سکوت می کنیم.”
همچنین شواهدی وجود دارد که نشان دادن توجه به سکوت می تواند “نوروگژنز” ، “فرآیند ایجاد سلول های جدید مغزی” را افزایش دهد.
بخش دیگری از این مقاله به شرح زیر است: میانگین سطح سر و صدا در محیط های شهری در سی سال گذشته 6.5-1 افزایش یافته است. سر و صدای مزمن بیش از حد با بیماری رشد شناختی در بیماری های مستقیم قلبی عروقی ، اضطراب و افسردگی ، کاهش شنوایی و رشد شناختی در دانش آموزان مدرسه همراه است. براساس گزارشی در سال 2 ، یکی از پنج نفر در اروپا در حال حاضر در معرض سطح آلودگی صوتی مضر برای سلامتی قرار دارد.
البته همپتون می گوید این فقط افرادی نیستند که سر و صداهای زیادی ایجاد می کنند. آلودگی صدا نمی تواند صدای شکارچیان طبیعی که پرندگان را وادار به آواز خواندن پرندگان با صدای بلند می کند ، بشنود که انرژی بیشتری از آنها دریافت می کند.
با این حال ، برای همپتون ، هیچ گزینه ای مانند هدفون ، محافظت از گوش و گوش وجود ندارد.
وی می گوید: “معنای شنوایی ما کاملاً با مردم و دنیای اطراف ما ارتباط دارد ، این موارد ما را از جهان جدا می کند.”
کاملاً قابل درک است که بخواهیم زندگی شهری را با موسیقی یا پادکست ها تغییر دهیم ، اما موسیقی ، به ویژه باکلام ، که بدون وقفه پخش می شود ، این خطر را دارد که تجربه ما از سکوت را آنقدر نادر جلوه دهد که شانس پیدا کردن آن را هنگام پیدا کردن فرصتی (زیرا زیرا ما عادت نداریم که سکوت کنیم و حتی ناراحت کننده باشیم) ، می توانیم تمام تلاش خود را برای پر کردن بلافاصله انجام دهیم.
محققان می گویند: مردم از سکوت می ترسند. بنابراین تلویزیون دائماً باز است ، فقط برای صدای “پیش زمینه” زندگی. با این حال ، مغز ما هرگز برای مقابله با این سطح تحریک مداوم توسعه نیافته است.
پیشنهاد چیست؟
تلویزیون را خاموش کنید. برو پیاده روی تلفن خود را به خانه بگذارید. چند دقیقه به درختان نگاه کنید.
همپتون همچنین استدلال می کند که صداهای ضعیف برای سلامتی ما مهم است.
وی می گوید: “ما توسعه یافته ایم تا حساسیت شنوایی باورنکردنی داشته باشیم و این استعداد همیشه با دنیای اطراف ما رابطه مستقیمی داشته است.”
با وجود منابع بسیاری از دانش ما امروز ، یادگیری سکوت (که هدف آن نگاه کردن به آنها در برابر خطرات طبیعی به دلیل طبیعت در گذشته است) دیگر حیاتی نیست ، اما ما هرگز به خودمان فرصتی نمی دهیم تا به سکوت گوش دهند و بفهمیم چه چیزی خاصیت است.